Tuesday, November 12, 2013

មិត្តថ្មី



ថ្ងៃនេះ ​ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ជាមួយ​នឹង​មិត្ត​ថ្មី​ម្នាក់​ឈ្មោះ​វិសុទ្ធ។ វិសុទ្ធ​មាន​រូប​រាង​ខ្ពស់​ស្រឡះ​ រាង​ស្តើង ​សម្បុរ​ស បបូរ​ម៉ា់​ត់​ស្តើង​ញញឹម​ស្រស់ ភ្នែក​តឹង​បន្តិច​តែស្អាតមិនចាញ់តួកុន​កូរ៉េប៉ុន្មានទេ វិសុទ្ធ​ឈរនែ​ណាំ​ខ្លួន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​អ្នករាល់គ្នាទឹកមុខ​ញញឹម​ញញ៉េម។​ ក្រោយពី​នែណាំខ្លួន​ហើយ​វិសុទ្ធ​សំលឹង​រក​កន្លែង​អង្គុយ ខ្ញុំ​ឃើញដូច្នេះ​ក៏​និយាយទៅកាន់គេភ្លាម៖
"អ៊ឺម...! រកកន្លែងអង្គុយមែនទេ? នេះ​តុខាង​ឆ្វេងដៃ​ខ្ញុំ​នេះទំនេរ បើ​មិនប្រកាន់ទេ​អាច​មក​អង្គុយបាន"
វិសុទ្ធ​ញញឹម​ ហើយ​ដើរ​មក​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​នែណាំ​អោយ។ មក​ដល់អង្គុយភ្លាម​គេ​ងាកមក​និយាយ​អរគុណជាមួយខ្ញុំ៖

Friday, November 08, 2013

ស្នេហ៏​ឆ្លងភព (ភាគ២)


រយះ​ជាង​ ២សប្តាហ៏​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​អាច​រក​វិធី​ត្រលប់ទៅ​ពេល​វេលា​របស់​ខ្ញុំ​វិញ​បាន​ បង​ដាង​ខំ​ស្វែង​រក​គ្រូ​មក​មើល​គ្រប់ទិស​ទី​តែ​មិន​អាច​ជួយ​អ្វី​បាន​ឡើយ​។ ទោះ​បីជា​នៅ​ពេល​វេលា​សម័យ​ដើម​នោះ​ក៏​ខ្ញុំ​មិន​អផ្សុក​ឬឯកោរ​ដែរ​ ព្រោះ​តែង​តែ​មាន​បងដាង​តែង​តែ​បារម្មណ៏​នឹង​ខ្ញុំ​ជា​និច្ច ហើយ​តែង​តែ​មាន​ពេល​រី​ករាយជា​មួយ​គ្នា​ស្ទើរ​តែ​រាល់​យប់​មិន​ខាន។ ថ្ងៃ​មួយ​​ខ្ញុំ​និង​​បង​ដាង​បាន​ដើរ​ជុំ​ប្រាសាទ​និយាយពី​រឿង​ខ្លះៗ​ដែល​ជួយ​អោយ​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​អាច​ធូរស្រឡះ​ បង​ដាង​និយាយ៖

Wednesday, October 16, 2013

ស្នេហ៏ឆ្លងភព



 សួស្តី​មិត្ត​ទាំង​អស់គ្នា​បែកគ្នាយូរ​សែនយូរ​ យូរ​យក​តែ​មែន​ទែន!!! ​មាន​នឹក​​មនុស្ស​ម្នាក់​នេះ​អត់​? ​សួរ​ដូច​ឆ្គួត​សង្សារ​គេ​មាន​គេ​ម៉េច​មក​នឹក​​ប្រុសពៅទៅណ៎រ ហេហេហេ!!! អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នា​ជឿ​រឿង​ចំលែក​បែប​អភិ​និ​ហា​ទេ​? ​សំរាប់​ខ្ញុំ​ជឿជាក់​ដែរ​តែ​ក្នុង​កាលៈទេសៈខ្លះ​តែប៉ុណ្ណោះ​។ កាល​ពី​បុណ្យ​ភ្ជំ​ប៉ុន្មាន​សប្តាហ៏​មុន​នេះ​ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​លេង​ស្រុក​កំណើត​ខ្ញុំ​ ពេល​នោះ​សប្បាយ​ណាស់​បាន​ជួប​ជុំ​បង​ប្អូន​ខ្ញុំ​ជា​ច្រើន​ដែល​បាន​បែក​គ្នា​ជា​យូរ​មក​ហើយ។ នា​ព្រឹក​មួយ​នៃ​បិណ្ឌ​ ១២ ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​រាប់​បាត​នៅ​វត្ត​ក្នុង​ភូមិ​ជា​មួយ​សាច់ញ្ញាត្តិ​ខ្ញុំ​ រីករាយ​ក្នុង​ចិត្ត​ មាន​អារម្មណ៏​ជ្រះ​ថ្លា​ក្នុង​ចិត្ត។ ​ក្រោយ​ពី​រាប់​បាត​រួច​ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដើរ​ទៅ​លេង​ប្រាសាទ​ក្នុងទីធ្លា​វត្ត  កន្លែង​នោះ​ជា​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​តែង​តែ​មក​លេង​កាលពី​នៅ​កុមា​រភាព​ម្ល៉េះ។  ខ្ញុំ​ដើរបណ្តើរ​ស្រម៉ៃ​បណ្តើរ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង​ខ្ញុំ​តែ​ង​តែ​តោង​ឡើង​លេង​តាម​របង​ប្រាសាទ​ ពេល​នោះ​មិន​គិត​ថា​ខ្លាច​ធ្លាក់​បាក់ដៃបាក់ជើង​អីទេ ក្នុងចិត្ត​គិត​តែពី​លេង​។

Monday, September 09, 2013

បងប្អូនធម៌


បាត់ពៅប៉ុន្មានសប្តាហ៏គ្មានអ្នកណានឹកពៅអីបន្តិចសោះ! យី...! ហ្វេនរបស់ពៅចិត្ត​បាន​គ្រប់​ៗ​គ្នា​ណ៎! ថ្ងៃនេះ​មានរឿង​ពី​បងប្អូនធម៌មក​និយាយម្តង។ រឿង​ហ្នឹង​វាអញ្ចេះទេ 2-3 សប្តាហ៏​មុន​​ខ្ញុំ​បាន​ស្គាល់​ក្មេង​ម្នាក់​ដែល​គេ​ជា​ហ្វេន​របស់ពៅ​តែម្តង  ពេល​គេ​ដឹង​អាខោន​ហ្វេស​ប៊ុក​របស់ពៅ​គេ​ផ្ញើរ​ហ្វ្រែន​​រី​ខ្វែស​មក​ ហើយផ្ញើរ​សារ​មក​ថាខ្ញុំ​ជា​ប្រិយ​មិត្ត​របស់​បង​ពៅ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​អាន​រឿង​របស់​បង​ពៅ​ណាស់ ខ្ញុំ​តប​សារវិញ​ដោយ​ពាក្យអរគុណ​និង​រំភើប​ចិត្ត​ព្រោះ​មាន​អ្នកចូល​ចិត្ត​រឿង​យ៉ាប់​ៗ​របស់ពៅ​ដែល​​សរ​សេរ​គ្មាន​ក្បាល​កន្ទុយ។ ​ បន្ទាប់​ពីទទួល​គេជា​​ហ្វ្រែនមក​ពួក​យើង​តែង​តែ​លេង​ឆាត​ជា​មួយ​គ្នា​​រាង​រាល់រាត្រី តែងតែនិយាយគ្នាពីនេះ​ពីនោះ​ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៏ចូល​ចិត្ត​ក្មេង​ម្នាក់​នោះ​ខ្លាំង​ណាស់​ព្រោះ​ពួក​យើង​ឆាត​និយាយ​ត្រូវ​រ៉ូវ​គ្នា​សម្បើម​ណាស់។ មាន​យប់មួយនោះគេ​ឆាតមក៖

Thursday, August 22, 2013

មិត្តចាស់


ពេល​​វេលា​ដើរ​ទៅ​មុខ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​ ត្រឹម​តែ​មួយ​បប្រិច​ភ្នែក​សោះ​​ខ្ញុំ​បាន​បញ្ចប់​ថ្នាក់ទី១២ ហើយ​​ក៏​កំពុងតែបន្ត​បញ្ចប់​ថ្នាក់​បរិញ្ញាប័ត្រដែរ។ ខ្ញុំ​មាន​អនុស្សាវរីយ​ជា​ច្រើន​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​បង្កើត​ជា​មួយ​មិត្ត​ជាច្រើន​កាល​នៅ​វិទ្យាល័យ​តែង​តែ​នៅ​ដិត​ដាម​ក្នុង​ការ​ចង​ចាំ​របស់​ខ្ញុំ​រហូតមិន​ភ្លេច​។ កាល​នៅ​រៀន​ខ្ញុំ​មាន​មិត្ត​ជិតស្និទ្ធស្នាលម្នាក់​ដែល​តែង​តែទៅ​ណាមក​ណាជាមួយ​គ្នា អង្គុយ​តុ​ក្បែរ​គ្នា​ហើយ​តែង​តែ​ចែក​រំលែក​រឿង​ក្នុងចិត្ត​ទៅវិញទៅមក។ មិត្ត​ខ្ញុំ​ម្នាក់​នោះ​ជា​ក្មេង​កំព្រា​តែគេ​ត្រូវ​បាន​ផ្ចុងផ្តើម​អោយ​រៀន​សូត្រ​ដោយ​ម្តាយ​មីង​របស់គេ ទោះ​បី​ជា​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថានភាពបែបនេះ​គេ​ក៏​តែរ​ជាមនុស្ស​រឹងមាំ​ចេះ​ផ្តល់​កំលាំងចិត្តដល់​ខ្លួនឯង​ក៏ដូចជា​ជួយ​យក​អសារអ្នកដ៏ទៃ​ផងដែរ។ ពេល​នៅ​រៀន​ខ្ញុំ​តែង​តែរ​ប៉ាវ​គេ​ញ៉ាំ​អាហារ​រហូតព្រោះតែ​ជីវភាព​មីង​របស់គេក៏​មិនធូរធារប៉ុន្មានដែរ​ ខ្ញុំ​ជួយ​គេ​នៅ​អ្វីដែល​ខ្ញុំ​អាច​ជួយគេ​បាន ហើយ​គេជា​មនុស្ស​ម្នាក់ដែល​រៀន​ពូកែ​បំផុត​ក្នុង​ថ្នាក់ អាច​និយាយ​បាន​ថា​គេ​ជាមនុស្ស​ឆ្លាតវ៉ៃក្នុង​ការសិក្សារ​។ ពួក​យើង​បាន​បែក​គ្នា​ដោយ​សារ​តែ​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​រើរ​ទៅ​នៅ​ឯសៀម​រាប​ ពួក​ក៏​បាន​បែក​គ្នា​រហូត​មក ជំនាន់នោះ​ពុំទាន់មានអ្នកណាមាន​ទូរស័ព្ទ​ប្រើ​ច្រើនទេ ដូច្នេះទំនាក់ទំនង​របស់​ពួក​យើង​បាន​កាត់​ផ្តាច់​ដោយ​ពេល​វេលា។ ជាង​បី​ឆ្នាំ​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​បាន​ជួប​ ឬលឺដំ​ណឹងអ្វីពី​មិត្ត​ខ្ញុំ​ម្នាក់នោះ ពេល​ព្រះ​ដូច​ជា​មិន​ដាច់​មេត្តា​ដល់​មិត្ត​ភាព​របស់​ពួក​ខ្ញុំ​ឡើយ​ ក្រោយ​បញ្ចប់​ឆ្នាំ​ទី៣ វិទ្យាល័យ​របស់​ខ្ញុំ​គេ​សំរាក់ជាង​ ២ខែដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ក៏​មាន​ឪកាស​មក​លេង​ភ្នំពេញ។

Wednesday, August 07, 2013

ដើម្បីជាប់ទី ១២

សួស្តី! ខ្ញុំ​ជីណូកូនកាត់ ថ្ងៃ​នេះ​មាន​រឿង​មួយ​មក​និទាន​ប្រាប់​អ្នករាល់​គ្នា​អោយ​អាន​លេង​កំសាន្ត​ក្នុង​ប្លក​ប្រុសពៅ​69។ សាច់រឿង​គឺ​អញ្ចេះទេ ពេល​វេលា​ប្រឡង​បាក់​ឌុប​ជិត​មក​ដល់​ហើយ​ ខ្ញុំ​ពិ​ត​ជា​បារម្មណ៏​ខ្លាំងណាស់ ព្រោះ​ពេញ​មួយ​ឆ្នាំ​រវល់​តែ​ដើរ​ឡេង​សេរលេ​មិន​រវល់​រៀន​សោះ​ ខ្ញុំ​ខ្លាច​ប្រឡង​ធ្លាក់​ត្រូវ​ប៉ា​ស្តី​អោយ​ហើយ​មិន​បាន​ម៉ូតូនិង​ទូរ​សព្ទ​ថ្មី​ទេ​  ឬក៏​អាច​ធ្ងន់​ធ្ងរ​គាត់​បញ្ជូន​ខ្ញុំ​អោយ​ទៅនៅ​ស្រុក​មើល​ចំការ​វិញ​ជា​មិន​ខាន​ឡើយ។ តែ​ព្រះ​ដូច​មាន​ចិត្ត​សន្តោះ​ដល់​ជីណូ​ដល់​ហើយ​ ថ្ងៃ​មួយ​ជី​ណូ​បាន​ទៅ​ផ្ទះ​បង​ជី​ដូន​មួយ​​ដើម្បី​សួរ​សុខទុក្ខ​ម៉ាក់​មីង​ឈឺ​  បង​ជីដូន​មួយ​នែ​នាំ​ខ្ញុំ​អោយ​ស្គាល់​មិត្ត​ភក្តិ​គាត់​ម្នាក់​ ឈ្មោះ​រ៉ានី​​ហើយ​គាត់​​ជា​កូន​លោក​នាយក​ប្រធាន​ក្រសួង​អប់​រំ​ទៀត​ផង​។ ខ្ញុំ​បាន​ឪ​កាស​សុំ​លេខ​ទូរ​សព្ទ​គាត់​ទុក​ទាក់ទង​ពេល​ជិត​ប្រឡង​  ក្រោយ​ពី​បាន​ណែនាំ​ខ្លួន​អោយ​បង​រ៉ានី​​ស្គាល់​​ហើយ​គាត់​ហាក់​ដូច​ជា​ចូល​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ខ្លាំងណាស់​  មិន​ដឹ​ង​យ៉ាង​ម៉េច​ដែរ​អាច​មក​ពីជីណូ​សង្ហារ​ពេក​​ក៏​មិន​ដឹង​ ហេហេហេ! ប្រហែល​ជា​ 2-3 ថ្ងៃ​ក្រោយ​បងរ៉ានី​ណាត់​ខ្ញុំ​ទៅ​ញ៉ាំ​តែ​គុជ​​មួយនៅ​ក្បែរ​សាលាបាក់ទូក។ ដឹង​ថា​គាត់​និយាយ​ថាម៉េច​អត់? គេ​និយាយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា៖

Saturday, August 03, 2013

សង្សារចាស់អ្នករត់ភីស្សារ



ថ្ងៃ​ចុង​សប្តាហ៏​បាន​មក​ដល់​ជាថ្មី ពៅ​នៅ​ផ្ទះ​មិនដឹងធ្វើអ្វី​ក៏​ខល​ទៅ​កម្ម៉ង់​ភីស្សារ​​យក​មក​ញ៉ាំ​នៅ​ផ្ទះ​។ 15នាទី​ក្រោយ​មក​សំលេង​កន្តឹង​រោទន៏​ឡើង​គ្រឹងៗ គ្រឹងៗ ​អីយ៉ា! កម្ម៉ង់​បាន​លឿន​ដែរ​តើ​ ខ្ញុំ​ដើរ​ទៅ​បើក​ទ្វារ​ ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​មែនទែន ព្រោះ​អ្នកដែល​យក​ភីស្សារ​មក​នោះ​ជា​មនុស្ស​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ស្គាល់​ជិតដិត​ខ្លាំង​ជាទីបំផុតនិយាយអោយ​ចំ​គេ​គឺជា​សង្សារចាស់​របស់​ខ្ញុំ​។  ខ្ញុំ​បាន​ហៅ​គេ​មក​ចូល​លេង​ផ្ទះ​របស់​ខ្ញុំ៖

Tuesday, July 30, 2013

សុបិន្តសើមខោ


បោះឆ្នោតហើយរាងជ្រួលច្របល់បន្តិចដូច្នេះហើយពៅរវល់តាមដានសភាពការ។  ថ្ងៃនេះពៅនឹក​ឃើញ​​រឿង​មួយ​មក​សរសេរ​អោយ​អ្នកទាំងអស់​គ្នា​ក្តៅ​ខ្លួន​លេងៗ​។  រឿង​នេះ​និយាយ​ពី​ក្មេង​​ម្នាក់​ទើប​​តែ​​ពេញ​កំលោះ​​គ្រប់​អា​យុ​ ១៨ឆ្នាំ​ឈ្មោះ​ថា​ ជីកូ។ ​រាល់​ថ្ងៃ​ជីកូ​តែង​តែ​ចង់​ដឹង​ចង់​លឺ​រឿង​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​រួម​ភេ​ទ​ដោយ​កា​រ​​ស្វែង​រក​តាម​រយៈ​បណ្តាញ​សង្គម​ហ្វេស​ប៊ុក​ និង​បណ្តាញ​គេ​ហទំព័រ​ផ្សេង​ៗ​។ ថ្វី​ត្បិត​តែ​បាន​ឃើញ​​បាន​ដឹង​បាន​លឺ​តាម​រយៈ​គេហទំព័រ​ផ្សេងៗទាំង​នោះ​ហើយ​ក្តី​ ប៉ុន្តែ​ជីកូ​តែង​តែ​ចង់​សាក​ល្បង​ល្បែង​​​​មួយ​​នេះ​​ជា​មួយ​មនុស្ស​ដែល​មាន​វ័យ​​ចំនាស់​​ជាង​​ខ្លួន​​។  ឪកាស​ពិត​ជា​ផ្តល់​ឲ្យ​ជីកូ​ណាស់ មាន​ថ្ងៃ​មួយ​អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​ជីកូ​ឈ្មោះ​សុធា​ និង​សាច់​ថ្លៃ​សុធា​ម្នាក់​ទៀត​ឈ្មោះ​​ភ័ក្រ។ ​សុធា​ជា​បុរស​ពោះ​ម៉ាយ​ដែល​ត្រូវ​ប្រពន្ធ​​ស្លាប់​ចោល​  ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​សុធា​នៅ​តែ​ស្រលាញ់​រាប់​អាន​​គ្រួ​សារ​ខាង​​ប្រពន្ធ​ដូច​គ្រួ​សារ​ខ្លួន​ឯងដែរ។  និយាយ​​ពីឪកាស​របស់​ជីកូ​វិញ​គឺ​ថា​ថ្ងៃ​នោះ​គ្រួសារ​របស់​ភ័ក្រ​បាន​នាំ​គ្នា​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​អស់ ​ សល់​តែ​ភ័ក្រ​ដែរ​រវល់​ជា​មួយ​ការ​សិក្សារ​ និង​សុធា​រវល់​ជាមួយ​ការ​ងារ​របស់​គេ។ ថ្ងៃ​នោះ​ពេល​ល្ងាច​ជីកូ​ត្រូវ​បាន​ភ័ក្រ​ហៅ​មក​​គេង​​នៅ​ផ្ទះ​គេ​  ដើម្បី​ជួយ​បង្កើន​បរិ​កាស​ក្នុង​ផ្ទះ​អោយ​អ៊ូអរ​បន្តិច​ដោយ​សារ​តែ​ចរឹក​លក្ខណៈ​របស់​ជីកូ​ភ័ក្រ​​យល់​​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា​ជីកូ​ជា​មនុស្ស​ប្រភេទ​ស្រលាញ់​ប្រុស​គ្នាឯង ​ហើយ​ក៏​ជា​ប្រភេទ​ដែល​គេ​ហៅ​ថា​ *Bottom ផង​ដែរ​។ ​ភ័ក្រ​​នាំ​ជីកូ​និយាយ​ពី​រឿង​នេះ​រឿង​នោះ​ដោយ​អូស​បន្លាយ​រ​ហូត​ដល់​រឿង​លើ​គ្រែ​​ ចំនុច​នេះ​ធ្វើ​អោយ​ជីកូ​ចាប់​អារម្មណ៏​ស្តាប់​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់៖

Saturday, July 27, 2013

លើកទីមួយ




កណ្តាលរាត្រី​ស្ងាត់ជ្រងំយូរៗម្តង​​ទើ​ប​លើ​សំលេង​រថ​យន្ត​មួយៗ​ឆ្លងកាត់​។  ភក្តី​អង្គុយ​កាន់​ដប​ស្រា​​ក្រហម​ក្នុង​រថ​យន្ត​ទំ​នើប​របស់​ខ្លួន​  នៅ​ក្បែរ​កំលោះ​សង្ហារ​ភក្តី​គឺ​មង្គល​​ដែល​កំពុង​តែ​អង្គុយ​ធ្វើ​មុខ​ក្រហម​អៀន​ប្រៀន​និង​សង្សារ​​ថ្មី​ទើប​ស្គាល់​គ្នា​បាន​១សប្តាហ៏​។  ភក្តី​ចាប់​ផ្តើម​បើ​ក​ចំ​រៀង​បន្ទរ​​ក្នុង​រថ​យន្ត​ដើម្បី​បង្កើន​បរិ​កាយ​ពេល​នោះ​ សង្ហារ​និយាយ​ទៅ​មង្គល​៖
"កើត​អី​ហ្នឹង យើង​មុខ​ក្រហម​ម្ល៉េះ?"
មង្គល​ភ្ញាក់​នឹង​សំនួរ​របស់​ភក្តី ហើយ​ងាក​ទៅ​ភក្តី​តបយ៉ាង​រដិប​​រដុប៖
"អើ...មិនអីទេ...គ្មានអី...គ្មានអីទេ...ម៉េច​ក៏​...ម៉េច​ក៏​សួរ​ខ្ញុំ​ចឹង?"​
ភក្តី​ជ្រួញ​ចិញ្ចើម​ហើយ​តប៖
"ប្រាកដ​ថា​មិន​អី​ទេ​មែន​ទេ? ខ្ញុំ​គ្រាន់តែ​សួរ​ព្រោះ​យើង​ដូច​ជា​ភ័យ​ៗយ៉ាង​ម៉េច​មិន​ដឹង​ទេ"
មង្គល​ធ្វើ​មុខ​មាំ​ហើយ​តប៖
"មិន...មិន​មាន​អី​មែន​ណា! យី! ខ្ញុំ​មិន​ភ័យ​ទេ ខ្ញុំ​មិន​មែន​កូន​ក្មេង​ឯណា"
ភក្តី​សំ​លឹង​មុ​ខ​មង្គល ហើយ​ខិត​តិចៗ​ទៅ​ក្បែរ​មង្គល​​ ចំនែក​មង្គល​វិញ​សំលឹង​កែវ​ភ្នែក​ភក្តី​ហើយ​ថយ​តិ​ចៗដែរ​ មង្គល​ថយ​រហូត​ប៉ះ​កញ្ចក់​រថ​យន្ដ​ ឯ​ភក្តី​នៅ​តែ​រំកិល​ទៅជិត​មង្គល​រហូត​មុខ​អ្នក​ទាំង​២​នៅ​មិន​ឆ្ងាយ​ពី​២សង់ទីម៉ែត្រ​ផង​។  មង្គល​មុខ​ក្រហម​កាន់តែ​ខ្លាំងបេះ​ដូង​លោត​ញញាប់​ខុស​ចង្វាក់​ភ្នែក​​សំលឹង​ទៅ​ភក្តី​ ឃើញ​បែប​នេះ​ភក្តី​សើច​ហើយ​និយាយ​ទៅ​មង្គល​៖

Thursday, July 25, 2013

រសជាតិ​ស្នេហ៏​មួយ​យប់




ថ្ងៃ​នេះ​ខ្ញុំ​ពិ​តជា​រវល់​ខ្លាំងណាស់  ហើយ​មាន​អារម្មណ៏​ធុញ​ថប់​ជា​ខ្លាំង​ព្រោះ​តែ​សំពាធ​ការងារមួយ​នេះ​​ដែរ​។ ពេល​​ល្ងាច​ខ្ញុំ​បានខល​បបួល​មិត្ត​ភក្តិ​ជិត​ស្និទ្ធ​ខ្ញុំ​ 3-4 នាក់​មក​ជុំ​គ្នា​ផឹក​ស៊ី​​ហើយ​បន្ត​ចូល​ក្លឹប​រាត្រី​ដើ​ម្បី​កំសាន្ត​ទៀត​ផង​។ ​ថ្ងៃ​នោះ​ខ្ញុំ​ពិ​ត​ជា​ផឹក​ជ្រុល​បន្តិច​ហើយ តែ​ខ្ញុំ​មិន​ខ្វល់​ឡើយ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ចង់​សប្បាយ​ ពេល​ដែល​គេ​ចាក់​បទ​ញាក់​ក​ន្ត្រាក់អារម្មណ៏​ភ្លាម​ខ្ញុំ​អូស​ដៃ​មិត្តភក្តិ​ខ្ញុំ​ទាំងអស់​ឡើង​រាំ​លេង​​កំសាន្ត​។  ពេល​ដែល​កំពុង​រាំ​ដោយ​សារ​តែ​​ខ្ញុំ​ផឹក​ជ្រុលពេក​ទើប​ធ្វើ​អោយ​វិល​មុខ​ទន់ជង្គង់​រក​ដួល​ភ្លាម​​ៗ​នោះ​ខ្ញុំ​ស្រវ៉ា​អោប​ទោង​អ្នករាំ​នៅ​ក្បែរ​នោះជាប់​  ម្នាក់​នោះ​គេ​ក៏​មិន​ថាអី​ទទួល​ត្រកង​ខ្ញុំ​ជាប់​ហើយ​សួរ​មក​ខ្ញុំដោ​យសម្តី​ស្រទន់​៖

Tuesday, July 23, 2013

ពេលមួយខ្ញុំរត់ចេញពីផ្ទះ


ពេលកណ្តាលរាត្រី​ភ្លៀងរលឹម​សស្រាក់បង្អុរចុះមក​ ខ្យល់បក់ខ្លាំង​ៗ​នាំ​យក​ភាព​ត្រជាក់​មក​ប៉ះ​រាង​កាយ​របស់ខ្ញុំ​ តែ​ខ្ញុំ​មិន​មាន​អារម្មណ៏​ថា​ត្រជាក់ទាល់តែ​សោះ​។ ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​រត់យ៉ាង​លឿន​ស្រែក​រក​អ្នក​ជួយ ព្រោះ​ថា​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​ត្រូវ​ដេញ​តាម​ដោយ​ក្រុម​​ក្មេង​ពាល​មួយ​ក្រុម៖

"ជួយ​ផង! ជួយផង!...."
ប៉ុន្តែ​ហាក់ដូច​ជា​គ្មានអ្នកណាអើពើ​ចេញ​មក​ជួយ​សោះ ខ្ញុំ​គិត​តែ​ពី​រត់​អោយ​ផុត​ពី​គ្រោះ​ថា្នក់​ដែល​កំពុង​តែជួប​នេះ​ហើយ​រួច​។ រត់​បណ្តើរ​ងាក​ក្រោយ​បណ្តើរ​ពួក​វា​កាន់ដំបងធំៗ ខ្ញុំ​ពិត​ជា​ខ្លាច​ខ្លាំង​ណាស់ អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​គឺរត់​ទៅ​មុខ។​ ដោយ​សារ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ខ្ញុំ​រត់​មិន​បាន​មើល​មុខ​ក្រោយ​ទេ​ ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​បាន​រត់ទៅ​បុក​ជាមួយ​ម៉ូតូ​បង​ប៉ូលីស​វ័យ​ក្មេង​ម្នាក់ធ្វើ​អោយ​គាត់​ដួល​ម៉ូតូ ពេល​នោះ​ស្ទុះ​ងើប​ក្រោក​ឈរឡើង​ ហើយ​សួរ​ខ្ញុំ៖
"មានរឿងអី? ហេតុអីបានជារត់លឿនយ៉ាងនេះ?"

គាត់សួរចប់​ ខ្ញុំ​មិន​ចាំ​បាច់ឆ្លើយ​ទេ​ព្រោះ​ចម្លើយ​បាន​រត់​មក​ដល់​ខ្លួន​ឯង។ គ្រាន់តែ​ឃើញ​ប៉ូលីស​ពួក​ក្មេង​ជនពាល​នាំ​គ្នារត់​ដកថយ​អស់​បាត់​ស្រមោល សល់តែ​ខ្ញុំ​នឹង​បង​ប៉ូលីស​គាត់​ងាកមក​រក​ខ្ញុំ​ហើយ​សួរ៖

Thursday, July 18, 2013

បងវ៉ាន់អ្នកជិតខាងខ្ញុំ

ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះពៅ ​រវល់សឹងតែស្លាប់ហើយ! តែទោះយ៉ាង​ណា​ពៅ​មិន​ភ្លេច​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ​ពៅ​មាន​រឿង​មក​សរសេរ​អោយ​អ្នក ​ទាំង​អស់​គ្នា​អាន​លេង​ទៀត​ហើយ​។  ពេល​ដែល​ពៅ​នៅ​រៀន​វិទ្យា​ល័យ​​​ពៅ​ស្នាក់នៅ​ផ្ទះ​ជួល​មួយ​បន្ទប់​ជា​មួយ​បង ​ៗ​នៅ​ភ្នំពេញនេះ​ឯង ថ្ងៃ​មួយ​បន្ទប់​ដែល​នៅ​ជិត​ខ្ញុំ​នោះ​គ្រួ​សារ​គាត់​រើរ​ចេញ​ទៅ មិន​បាន​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​ផង​មាន​អ្នកថ្មី​មក​ជួល​នៅ​បន្ត​ រឿង​រ៉ាវកើតឡើង​ពេល​នឹងមក។អ្នក​ជិត​ខាង​ថ្មី​របស់ខ្ញុំ​ឈ្មោះវ៉ាន់  គេ​មក​នៅ​ភ្នំ​ពេញ​ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​ហើយ​ការងារ​របស់​គាត់​ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​ ជា​អ្វីទេគ្រាន់​ដឹង​ថា​គាត់​ធ្វើ​ការ​នៅ​កាស៊ីណូ។ បងវ៉ាន់​ជា​មនុស្ស​ល្អ​ចេះ​យក​អាសារអ្នក​ដ៏​ទៃ ហើយ​ជា​មនុស្ស​រួសរាយ​រាក់ទាក់​គួរ​អោយ​ស្រលាញ់​រាប់​អាន​ខ្លាំងណាស់។ បង​វ៉ាន់​អាយុ​ប្រ​ហាក់​ប្រ​ហែល​នឹង​បងប្រុសទី២​របស់ខ្ញុំ​ រាល់​ថ្ងៃ​គាត់​តែងតែ​មក​អង្គុយ​ជជែក​លេង​ជាមួយ​ពួក​ខ្ញុំ​ ពេល​ខ្លះ​ពួក​យើង​ហូប​បាយ​ជុំ​គ្នា​ទៀត​ផង។ ប្រហែល​ជា​បួន​ខែ​ក្រោយ​មក​សាលា​ខ្ញុំ​វាកងធំ ព្រោះឆ្នាំក្រោយ​ខ្ញុំ​ឡើង​ថ្នាក់ទី១២ហើយ ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​មាន​ពេល​នៅ​ផ្ទះ​ម្នាក់​ឯង​រាល់ថ្ងៃ។ មាន​ថ្ងៃ​មួយ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​គេង​​មើល​​ទូរទស្សន៏​​ម្នាក់​ឯងក្នុង​ បន្ទប់​ព្រោះ​បងៗគាត់​ទៅរៀន​អស់ហើយ ចំនែក​ថ្ងៃនោះ​ដែរ​បង​វ៉ាន់​ក៏​មិន​បាន​ទៅ​ធ្វើការ​ដែរ​ព្រោះ​ ជាថ្ងៃសំរាក់របស់គាត់។ ពេលដែល​កំពុងមើលគាត់​បាន​ដើរ​ចូល​ក្នុង​បន្ទប់ហើយសួរ៖

Sunday, July 14, 2013

យប់មិញមិត្តខ្ញុំវាស្រវឹងស្រា


សួស្តី! ពៅ​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​នេះ​រវល់​ខ្លាំង​ណាស់​សង្ឃឹម​ថា​មិត្ត​ទាំងអស់​គ្នា​មិន​រង​ចាំ​យូរទេ​ណា។ តើ​មិត្ត​ទាំង​​អស់​​គ្នា​សុខ​សប្បាយ​ដែរទេ​? ចំនែក​ពៅ​វិញ​សុខ​ទុក្ខ​ធម្មតា​ទេ។ ថ្ងៃ​ពៅនេះ​​នឹក​ឃើញ​រឿង​មក​សរ​សេរ​អោយ​មិត្ត​អ្នក​អាន​ទាំង​អស់​គ្នា​ក្តៅ​ខ្លួន​ទៀតហើយ​ ហ្អេរ! តើគួរសរសេរពីអ្វីទៅណ៎រ? នឹក​ឃើញហើយ​សង្សារពីរឿងមិត្តខ្ញុំម្នាក់ឈ្មោះ​អាលីកាល​នៅរៀនឆ្នាំទី២  ហេតុ​ការណ៏​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​យប់​មួយ​ពេល​ដែល​ពួក​យើង​បាន​ចេញ​ពី​ប្រលង​បញ្ចប់ឆ្នាំ​ទី២ចូលឆ្នាំទី៣​។  ពេលនោះ​មិត្ត​ភក្តិ​ទាំង​អស់​ផឹកស៊ីជប់លៀងយ៉ាងសប្បាយរីករាយ មានអ្នកខ្លះ​ស្រវឹងជោគ​ធ្លាក់​ភ្នែក ខ្លះក៏សន្លប់ឆឹង ចំនែក​​មិត្ត​ខ្ញុំ​អាលី​ក៏​ស្រវឹងជោគសន្លប់មិនដឹង​ខ្លួន​ដែរ។​  ពេលចប់កម្មវិធីយប់​ជ្រាល​ជ្រៅ​កណ្តាល​​​អា​ធាត្រ​ទៅ​​ហើយ​ ខ្ញុំ​ត្រូវដឹកអាលី​ទៅ​ដេក​ផ្ទះ​វាតែដោយសារវា​សន្លប់​ចឹងហើយ​បាន​ពឹង​ពាក់​មិត្តភក្តិ​២​នាក់ទៀត​អោយ​ជួយ​។ ពេល​ទៅ​ដល់ផ្ទះវា​ហើយ ខ្ញុំ​បាន​លើកវា​ដាក់អោយ​ដេក​ត្រឹម​ត្រូវ​លើពួក​វា ដោយ​សារតែវាស្រវឹងនៅ​ម្នាក់ឯង​ចឹង​ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​សំរេចចិត្តដេកនៅ​ផ្ទះវាមួយយប់​។

រួម​រ័ក្ស​ជា​មួយ​បង​កាមេរ៉ា​មេន


អូយ! បែកគ្នាយូរហើយ! តើអ្នកទាំងអស់គ្នាសុខសប្បាយទេ? សង្ឃឹមថាសុខទាំងអស់គ្នាណា។ ថ្ងៃ​នេះមានរឿងផ្តេសផ្តាស់មកសរសេរអោយអ្នកទាំងអស់គ្នាអានលេង។ ចឹងចាំអង្កាល​តោះ​នាំ​គ្នា​អាន​​រឿង​​របស់ពៅតែម្តងទៅ។
ថ្ងៃនេះ​ម៉ានី​មក​ថតរូបនៅស្តូឌីយូមួយ​  ម៉ានីកំលោះម៉ូឌែលសង្ហារចូលចិត្តចំនាយពេលជាមួយការ​ថត​​រូប ថ្វីត្បិតតែនាយមិនទាន់មានឈ្មោះបោះសំលេងក្តី តែក្តីស្រម៉ៃក្លាយជាតារាម៉ូឌែលមិនដែល​​បោះ​​បង់ចោលនោះទេ។ ម៉ានីមានរូបរាងមាំមួន រាង​កាយ​មាន​សាច់​ដុំ​គួរ​ជា​ទី​ទាក់​ចិត្ត​ពី​សំណាក់​មនុស្ស​​ទូរទៅ សម្បុរសស្រស់ថ្លា ញញឹមមានមន្តស្នេហ៏ កែវភ្នែកខ្មៅរលោងចែងចាំង។ ម៉ានី​ដើរ​ចូល​ទៅ​​បន្ទប់ថតរូបជួបជាមួយកាមេរ៉ាមេន(អ្នកថតរូប)រូបស្រស់សង្ហារឈ្មោះដន។  ដន​ជា​អ្នក​ជំនាញ​​ខាង​​ថត​រូប មិនថាថតរបៀបសិចស៊ីគ្មានសំលៀកបំពាក់ក៏បានដែរអោយតែអ្នកថតហាន។ ម៉ានី​ជាម៉ូយ​របស់ដន ដែលម៉ានីតែងតែមក​ថតរូបផ្សេងៗ ដូចជាផ្សព្វផ្សាយ រីផ្ទាល់ខ្លួន។  ម៉ានី​និយាយ​ទៅ​កាន់​ដន​ដែល​កំពុងកាន់កាមេរ៉ាជាទីស្រលាញ់ជូតសំអាត៖

Monday, July 01, 2013

បងប្អូនជីដូនមួយមិត្តភក្តិខ្ញុំ

សួស្តី! បែកគ្នាយូរហើយតែប្រុសពៅមិនអាចអភិវឌ្ឍន៏ជំនាញ​ក្នុង​ការ​សរ​សេរ​សោះ ប្រហែល​ជា​ពៅ​ជា​មនុស្ស​មិនសមត្ថភាព​ខាង​និពន្ធក៏មិន​ដឹង?  ​ប្រុសពៅដឹងត្រឹម​ថា​មិន​អាច​បញ្ជូល​មនោ​សញ្ចេត​នា​​​ក្នុង​​សាច់​រឿង​បាន​សោះ  ប្រុសពៅចង់សុំទោស​មិត្តអ្នកអានទាំងអស់គ្នាចំពោះ​ការនិពន្ធរឿងមិន​បាន​ល្អ​របស់​​ប្រុស​ពៅ​​។ តែ​ក៏​សុំអរគុណដែល​តែង​តែ​ជួយ​ផ្តល់​ជា​យោ​បល់​ គំនិត​សំ​រាប់​កែ​រាល់​កំ​ហុស​ឆ្គង​ដែល​ប្រុសពៅ​បាន​បង្កើត​ឡើង។  ថ្ងៃ​នេះ​ពៅ​កំ​ពុង​តែ​អង្គុយរកនឹក​សរសេរ​រឿង​មួយ​ទៀត​ដែល​​រឿង​នេះ​​បាន​​កើត​ឡើង​​ចំពោះមិត្តខ្ញុំ​ម្នាក់  ដែល​គេ​បាន​និយាយ​រៀប​រាប់​ប្រាប់ខ្ញុំ​ពី​ហេតុការណ៏​នេះ។ ពេល​ដែល​មិត្ត​ខ្ញុំ​គេ​មានអាយុ​ប្រហែល​១៧ឆ្នាំ គេ​បាន​ទៅ​លេង​ស្រុក​កំណើត​ខាង​ម្តាយ​របស់​គេ​ នៅ​ទី​នោះ​គេ​បាន​ស្នាក់នៅ​ផ្ទះ​ម្តាយ​មីង​របស់គេ។ ហើយម្តាយ​មីង​របស់គេ​មាន​កូន​ចំនួន​៤នាក់​ ស្រី២ ប្រុស​២ ហើយ​ជីដូន​មួយ​របស់គេ​ឈ្មោះ​តិ ជាកូនទី២របស់ម្តាយមីងគេ។

Thursday, June 20, 2013

លោកគ្រូភាសាអង់គ្លេស


Hello មិត្តអ្នកអានទាំងអស់គ្នា!  ថ្ងៃនេះពៅមានរឿងប្រឌិតមកសរសេរអោយអ្នក​ទាំង​អស់​គ្នាក្តៅស្លឹក​ត្រចៀកទៀតហើយ។ រឿងហ្នឹងកើតឡើងពេលដែលខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី១១ នៅវិទ្យាល័យ​ឥន្រ្ទទេវីក្បែរ​ផ្សារ​​មាន់​អាំង។ ពេលនោះខ្ញុំអន់ភាសាអង់គ្លេសខ្លាំងណាស់ ទើបសំរេចចិត្តចូលរៀនអង់គ្លេស​ម៉ោងខ្លីៗ នៅសាលារបស់​ខ្ញុំពេលល្ងាច  ពេលនោះខ្ញុំរៀន២ម៉ោងជាប់គ្នាជាមួយគ្រូផ្សេងគ្នា ១ម៉ោង ខ្ញុំរៀន​វគ្គ​វេយ្យករណ៏ និង១ម៉ោងទៀត​ខ្ញុំ​រៀន​​សន្ទនា ម៉ោង​ទីមួយ​មាន​មនុស្សគួរ​សម​ប្រហែល​ជា​បួន​ដប់​នាក់​ដែរ ចំនែកម៉ោងទីពីរវិញមិនសូវប៉ុន្មានទេមានគ្នាប្រហែលបីបួននាក់ប៉ុណ្ណោះ។ ពេលនោះខ្ញុំ​រៀន​បាន​ប្រហែល​ជាង៣ខែដែរ  ភាសារបស់ខ្ញុំក៏គ្រាន់បើបន្តិចអាចនិយាយបានគួរសមដែរហ្នឹងណា មាន​ល្ងាច​​មួយនោះមេឃភ្លៀងរលឹមសស្រិច  តែខ្ញុំមិនរារែកនឹងទៅសាលាទេព្រោះអីផ្ទះខ្ញុំជាប់របង​សាលា​ហ្នឹងតែម្តង ហេហេហេ។ ម៉ោងទីមួយរៀនវេយ្យករណ៏មានមនុស្សមករៀនច្រើន តែម៉ោងទី​ពីរ​វិញ​ មានតែខ្ញុំជាមួយលោកគ្រូតែប៉ុណ្ណោះ ដំបូងគិតថាមិនចាំបាច់រៀនទេព្រោះគ្មានមនុស្ស តែចៃដន្យ​ល្អ​​អី​ភ្លៀងរលឹមទៅជាភ្លៀងបាក់មេឃ ធ្វើអោយលោកគ្រូខ្ញុំទៅផ្ទះមិនរួច បើខ្ញុំមិនអីទេ​ព្រោះផ្ទះជាប់នេះទេ មើលទៅអាណិតលោកគ្រូពេកខ្ញុំសំរេចចិត្តអង្គុយនិយាយកំដរគាត់លេងៗតែ​ម្តងទៅ។ ឆ្ងល់​ហើយ​មែន​ទេថាហេតុអីបានខ្ញុំនិយាយពីលោកគ្រូម្នាក់ហ្នឹង? កុំ​ឆ្ងល់​អី​គាត់​ហ្នឹង​ហើយ​តួរ​ឯក​​នោះ​ លោក​គ្រូ​ខ្ញុំ​មិន​មែន​សស្រ្តាចារ្យរៀនចប់ស្អីនោះទេ គាត់ទើបអាយុ ២២រឺ២៣អីហ្នឹង  គាត់​ជានិសិត្ស​សិក្សារ​ផ្នែក​អក្សរ​សាស្រ្ត​អង់គ្លេស គាត់ទំនេរគាត់ចេះតែមកបង្រៀនគេទៅ ដើម្បីផ្តល់​ចំនេះដឹង​អោយ​អ្នក​ដ៏ទៃក៏ដូច​​ជា​យក​បទពិសោធន៍ខ្លួនឯងដែរ។ លោកគ្រូខ្ញុំវិច្ឆកាតែគាត់ចូលចិត្ត​ឲ្យ​គេគ្រប់គ្នាហៅគាត់ថាដន​ និយាយ​អោយ​ចំៗហ្មងទៅ លោកគ្រូខ្ញុំជាមនុស្សដែលមានរូបរាង​ខ្ពស់​សង្ហា មុខម៉ាត់សុភាពរាបសារ សំដី​សំដៅ​ទន់​ភ្លន់​គួរអោយចង់រាប់អាន មិនដឹងថាអ្នកណាខ្លះទេ​លង់​សម្រស់គ្រូខ្ញុំម្នាក់នោះ។ រៀបរាប់​សាច់​រឿង​សំខាន់​វិញ​និយាយ​រឿង​គាត់​ច្រើនពេកនាំតែអ្នក​ទាំង​អស់​​គ្នាជ្រេញ​ខ្ញុំទេ​ ពេលដែល​ភ្លៀង​ធំ​នោះ​ខ្ញុំ​និង​គាត់​អង្គុយនិយាយគ្នាពីមេរៀន​ដែល​បានរៀនដែល​បាន​រៀន​​ពីមុនមក​ និយាយចុះនិយាយ​ឡើង​ខ្ញុំ​​និយាយ​​ពី​​ទំនាក់ទំនង​រវាង​ប្រុសនិងស្រីលេង​ជាមួយ​គាត់​ គាត់ថាគាត់ធ្លាប់មានសង្សារ​ស្រី២នាក់​តែម្នាក់ៗស្រលាញ់មិនលើសពី២ខែទេ គ្រាន់តែយកគ្នា​ជាការសប្បាយ តែក្រោយៗមកគាត់ថាគាត់​មិន​មាន​មិត្តស្រីអីទៀតទេ ខ្ញុំសួរថាហេតុអី? គាត់​ថាមក​ពី​គាត់​មិន​ចង់បាន ខ្ញុំក៏ហីអើរតាមហ្នឹងទៅ។ ពេលកំពុងនិយាយគាត់យកកុំព្យូទ័រយូរដៃ​មកបើក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មើ់លសង្សារចាស់ៗគាត់ ខ្ញុំអង្គុយ​ខិត​ទៅជិត​គាត់​មើល​រូបសង្សារគាត់ស្អាតៗអស់ស្ទះបានគ្រូខ្ញុំ​សង្ហារ​ហើយ​នៅតែដោះដៃចោលគាត់ទៀត គាត់​អោយ​មើល​រូប​ច្រើន​សន្លឹក​ណាស់។ ពេល​ដែល​កំពុង​​ចុច​​អោយ​មើល​នោះ​គាត់​បាន​ជ្រុលដៃចុចខុសហ្វូលឌឺរ អូយញាក់សាច់! សុទ្ធតែរូបមនុស្ស​ប្រុស​ស្រាត​សាច់ដុំធំៗគួរអោយខ្នាញ់ រូបខ្លះថតក្នុងសកម្មភាព​បែប​ស៊ីការ៉េម​ទៀត ខ្ញុំឃើញតែបន្តិច​ទេព្រោះលោក​គ្រូគាត់បាត់កុំព្យូទ័រភ្លាមដែរ  ខ្ញុំ​ក្តៅស្លឹក​ត្រចៀក​តិចៗ  ចំនែក​គ្រូខ្ញុំ​វិញ​មុខ​ក្រហម​ប្រហែល​​​ជា​ខ្មាស់​​ខ្ញុំ​​ហើយ។ ខ្ញុំដូចជាមិនអស់ចិត្តក៏សុំគាត់មើលម្តងទៀត៖

Tuesday, June 18, 2013

រំលោភ (ភាគ២)



សួស្តីអ្នក​ទាំងអស់គ្នាជានឹករលឹក! ថ្ងៃនេះប្រុសពៅសុំបន្តរសាច់រឿងរំលោភដែលភាគមុនបញ្ញាត្រូវ​បាន​នាយឆេងរំលោភប្រើហឹង្សារយ៉ាងព្រៃផ្សៃ កំឡូងពេលដែលបញ្ញាជួបរឿងបែបនេះ វិបុលដែល​ជាមិត្ត​របស់បញ្ញាហើយក៏ត្រូវបានពួកនាយឆេងចាប់មកដែរនោះ​ ក៏កំពុងតែជួបហេតុការដូច​បញ្ញា​ដែរ។ នាយពុធអូសវិបុលមកផ្តួលកណ្តាលបន្ទប់ធំខាងមុខ នាយជានិងនាយដាដើរមកធ្វើមុខដូចជា​ចង់ស៊ីសាច់វិបុលទាំងរស់ ក្នុងដៃជាប់ចំនងវិបុលនិយាយអង្វរអ្នកទាំងបី៖
"បង ខ្ញុំសុំអង្វរដោះលែងខ្ញុំទៅបង កុំធ្វើបាបខ្ញុំអី"
សម្តីអង្វរករបស់វិបុលមិនបានធ្វើអោយពួកអន្ធពាលដែលកំពុងស្រេកឃ្លានតណ្ហាទាំងនោះចិត្តទន់ទេ។ ពុធទាញកំភ្លើងចេញមកហើយនិយាយគំរាមទៅវិបុលវិញ៖
"បើអាល្អិតឯងហានប្រកែកយើងហ្នឹងបាញ់ទំលាយខួររបស់ឯងមិនខាន"
ដោយគ្មានឪកាសវិបុលមិនអាចប្រកែកបានទេ  នាយជាស្រាយចំនងអោយវិបុលបន្ទាប់មក​និយាយ៖
"អាពុធហ្អែងកុំធ្វើកាចដាក់ក្មេងបែបនេះវាមិនល្អទេវើយ ថ្នមៗដូចយើងបានគេចូលចិត្ត"
និយាយចប់នាយជាអោនទៅរកថើបបបូរម៉ាត់ទន់ល្វើយរបស់វិបុល តែវិបុលបានគេចចេញ ភ្លាម​នោះវិបុលក្រឡេកទៅមើលពុធធ្វើមុខមាំសំលឹងមកកាន់ខ្លួន ហើយដៃកាន់កាំភ្លើង វិបុលងាកមក​មើលមុខនាយជាវិញ នាយជាញញឹមហើយនិយាយទៅវិបុល៖
"តាមសម្រួលទៅអាល្អិត បើមិនចង់ឈឺសាច់ទេ ធ្វើជាក្មេងល្អយល់កាលៈទេសៈទើបអាចរស់បាន​យូរ"

Thursday, June 13, 2013

រំលោភ (ភាគ១)


ម៉ឹងៗៗៗ! សំលេងជួង​បន្លឺរឡើង​នាវេលាពេលល្ងាច​ ទីធ្លាសាលាដែលកំពុងតែស្ងាត​ជ្រងំបែរ​ជាមាន​មនុស្សម្នាចេញ​មកដើរ​ខ្វាត់ខ្វែង ខ្លះដើរ ខ្លះរត់ដេញ​ប្រលែងគ្នា ខ្លះទៀតស្ថិតក្នុងថ្នាក់រៀននៅឡើយ តែភាពអ៊ូអរនាពេលល្ងាចដូច្នេះមិនបានយូរទេ ទីធ្លារទាំងមូលបែរជាស្ងាត់ទៅវិញ។ បញ្ញាសិស្ស​ថ្នាក់​ទី​១២ កំពុងតែ​ស្ពាយសំពាធដើរសំដៅទៅរថយន្តរបស់ខ្លួន វិបុលសំលាញ់របស់បញ្ញារត់ត្រហេបត្រ​ហប់​តាម​ពី​ក្រោយបញ្ញាហើយស្រែក៖
"បញ្ញាចាំគ្នាផង គ្នាទៅជាមួយឯងដែរ"

បញ្ញាងាកក្រោយហើយញញឹមទទួលមិត្តរបស់ខ្លួន៖
"អឺ! តោះឡើងឡានទៅប្រញាប់ទៅផ្ទះវិញព្រោះគ្នា​ឃ្លានបាយហើយ"

អ្នកទាំង២ ឡើងឡានហើយបើកចេញទៅ។ តាមផ្លូវឡានកំពុងតែបរទៅមុខស្រាប់ឡាន់បែក​កង់​ ​បញ្ញា​ចតនៅខាងកៀនផ្លូវ ក្រោយមក​មានមនុស្ស៣-៤នាក់យកកំភ្លើង​មកផ្ជង់បញ្ញានិងវិបុល ហើយ​ចាប់​អ្នក​ទាំង២ ឡើងឡានមួយផ្សេងទៀត។ ពេលឡើងឡានពួកជនពាល់ទាំងនោះបានវាយ​បញ្ញា​និង​វិបុល​អោយ​សន្លប់​រួច​ចង​អ្នក​ទាំង២ជាប់ បន្ទាប់មកបើកឡានចេញទៅទីកន្លែងមួយដែលឆ្ងាយ​ដាច់​ស្រយាលមួយ។ ក្នុងចំនោមជនពាលទាំងបួនមាន​បុរសម្នាក់មាឌធំដំបងអង្គុយកៅអីខាងមុខ​​ ហើយ​ក៏​ជាមេរបស់បុរស៣នាក់ដទៃទៀតនាយមានឈ្មោះថាឆេង។

Monday, June 10, 2013

តំឡើងអ៊ិនធើណេតក្នុងផ្ទះ


សួស្តី​អ្នក​ទាំង​អស់គ្នា ថ្ងៃ​នេះ​ពៅ​មាន​រឿង​មួយ​មក​​និទាន​ប្រាប់​អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នា​ រឿង​នេះ​និយាយ​ពី​យុវជន​ម្នាក់ឈ្មោះ​តេង​។ តេង​ជាយុវ​និសិត្ស​ដែល​មកពីខេត្ត​ដើម្បី​បន្តការ​សិក្សារ​ ទំនេរៗ​តេង​តែង​តែ​ស្វះ​ស្វែង​រៀន​នេះ​រៀននោះ​បន្ថែម ជួន​កាល​ត្រូវ​ចំនាយ​​ពេល​ច្រើន​នៅឯហាង​អ៊ីនធើណេត​។ ដោយ​​​គិត​​ថាចំនាយ​ពេល​ខាងក្រៅច្រើនពេក     ហើយចំនាយ​លុយ​នោះក៏​ច្រើន​ទៀត​ដែរ​ដូច្នេះ​ហើយ​​​​​បាន​​ជា​នាយ​​​តំឡើង​អ៊ីនធើណេត​ប្រើក្នុងផ្ទះវិញ​  ព្រោះថាចំនេញ​ពេល​វេលាហ្នឹង​ប្រាក់​កាស​ផង​ដែរ។ ក្រោយ​​ពីទៅ​បង់ថ្លៃ​ភ្ជាប់សេវា​ហើយ​ រំលង​បាន​ ៣ថ្ងៃ​មាន​​អ្នក​ជំនាញ​ ២​នាក់​មក​​ជួប​តេង​​ ម្នាក់ឈ្មោះ​កក្កដា ម្នាក់​ទៀត​​ឈ្មោះសេរី បន្ទាប់​ពី​ជួប​តេង​ហើយ​​អ្នក​ទាំង២ដើរ​មើល​តាម​បន្ទប់ជួល​របស់តេង​​ ក្រោយ​ពី​គិត​គូរ​រួច​រាល់អស់ហើយអ្នកទាំង​២​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​រាប់ចំ​ខ្សែកាប់​អូសពី​បង្គោល​ភ្លើង កាត់​បន្ទប់ ៣ ទៅ ៤​ បន្ទប់​​ទម្រាំ​​​ដល់​បន្ទប់របស់​តេង។ តេងមិន​បាន​ឈរ​មើល​ហ្នឹង​ភ្នែក​ទេ នាយ​ជួយ​អ្នក​ជំនាញ​រៀប​ចំ​​ខ្សែកាប​អ៊ិន​ធើ​ណែត​ម្នាក់ឈ្មោះសេរី​​នោះ​      ដោយ​ភ្ជាប់​ទៅ​ជញ្ជាំង​ខាង​លើ​ក្បែរ​​ពិដាន​​​វាខ្ពស់​  ដូច្ន្នេះ​​ហើយ​​សេរី​ត្រូវ​ឡើង​​លើ​កាំ​ជណ្តើរ​បត់​  ដើម្បី​ងាយស្រួល​ដុំ​ដែកគោល​ភ្ជាប់​ខ្សែរ​​ភ្លើង​​ទៅ​ជញ្ជាំង​ដូច​នេះហើយ​បាន​ជា​តេង​​ជួយ​ទប់​ជណ្តើរ​​អោយ​សេរី។  ពេល​សេរី​កំពុង​ដុំ​ដែក​គោល​​​នោះ​ តេង​បាន​ងើយ​លើដើម្បីចង់ត្រួត​ពិនិត្យ​ថារាប់រយ​ឬអត់? តែចៃដន្យ​អីពេល​ងើយ​ទៅ​ក្បាល​​របស់​នាយ​បែរ​ជា​ចូល​ក្រោម​​អាវ​យឺត​រលុង​​របស់​សេរី​  តេង​បាន​​ភ្លឹក​​លួ​ច​​សំ​លឹង​​រូប​​រាង​​របស់​សេរី​​​ដែល​​នៅក្នុង​​អាវ​​នោះ​  សេរី​​​ជាបុរស​​មាន​​មាឌ​​ល្អិត​​បន្តិច​​ តែសេរី​ជាបុរស​​ម្នាក់​​ដែល​​ស្រលាញ់​​​​ការ​​​ធ្វើលំហាត់​ប្រាណ​​ខ្លាំង​​ណាស់  ថ្វី​ត្បិត​មាឌ​ល្អិត​បន្តិច ​តែ​សេរី​មាន​សាច់ដុំ​ស្អាត​តាម​បែប​បុរស​ខ្មែរ​ សំប្បុរ​ស្រអែម​ មុខ​ស្រស់​ពព្រឹម​ ញញឹម​រួសរាយ​ ថ្ពាល់ខូចគួរអោយស្រលាញ់​   ខ្ទង់​ច្រមុះស្រួច​ដូច​ចំពុះសេក  កែវ​ភ្នែក​ខ្មៅភ្លឺ​ថ្លា។ តេង​លួ​ចមើល​សេរី​យ៉ាង​ភ្លឹក​ ផ្នែក​​ខាង​មុខដែល​តេង​មើល​ឃើញ​នោះ  គឺ​ជាដើម​ទ្រូង​​ដែល​​មាន​​រោម​ដុះ​ក្រាស់គួរសម​អូស​​ចុះ​​មក​​ក្បាល​​ពោះ​ដែល​​រាប់​ស្មើរ តែ​បែរ​ជា​មាន​​​សាច់​ដុំ​​ចង្អេះ​អូស​ជាចង្អូរ​​ចូល​ក្នុង​ខោ។ ពេល​ភ្ញាក់​ខ្លួន​​ពី​ភាព​ឈ្លក់វង្វេង​មួយ​ភាំង​ តេង​ដើរ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​​បន្ទប់​របស់ខ្លួនវិញ​ដើម្បី​​មើល​ថាតើ​អ្នកជំនាញ​ម្នាក់ទៀត​ឈ្មោះកក្កដាថាកំពុងធ្វើអ្វី  តែពេល​ចូលទៅដល់​ក្នុង​បន្ទប់ ​តេង​​ឃើញ​​កក្កដាកំពុង​បើក​មើល​វិដេអូសិច​ដែល​ខ្លួន​ទុក​ក្នុង​កុំព្យូទ័រ​លើតុ​ តេង​​ភ្ញាក់ខ្លួន​ព្រឺត​ មាន​អារម្មណ៏​ខ្មាស់​​កក្កដាខ្លាំង​ណាស់​​​ តែមិន​​​ហាន​​និយាយ​ស្តី​​បាន​​ត្រឹម​​មុខ​ក្រហម។ តេង​ដើរ​ទៅក្បែរ​កក្កដាពេល​​នោះ​កក្កដា​ងាក​មក​និយាយ​ជាមួយ​តេងបែបលរលេង​៖
កក្កដា "បង​ ខ្ញុំ​សុំ​កូពី​រឿ​ងអស់នេះ​ផង​បាន​ទេ? ល្អៗមើល​ណាស់"​
ពេល​បាន​លឺ​សំនួរ​នេះ​តេង​ធូរចិត្ត​ឈប់មាន​អារម្មណ៏​អៀន​ខ្មាស់ព្រោះ​អី​ថា​កក្កដា​ក៏​ជា​ប្រភេទ​ស៊ីម​២ដូចគ្នានឹង​តេង​ដែរ​  ​រួចតេង​ក៏​យល់​ព្រម​អោយ​​កក្កដា​​កូពី​​​ហើយ​​ក៏សួរ​ទៅ​កក្កដា​វិញ៖
តេង "​បាទ​តាម​ចិត្ត! ហើយ​បង​ឯង​ចូល​ចិត្ត​មើល​រឿង​ចឹង​ដែរ​មែន​ទេ​?"

Thursday, June 06, 2013

កាត់សក់សេវាកម្មពិសេស


ថ្ងៃចុងសប្តាហ៏បានដល់   ហើយជាថ្ងៃដែលខ្ញុំមានពេលទំនេរអាចធ្វើអ្វីផ្សេងពីការងារដ៏​សែន​ស្មុគ​ស្មាញ​​របស់​​ខ្ញុំ។  ខ្ញុំស្លៀកពាក់យ៉ាងស្អាតបាទ ហើយជិះម៉ូតូទៅហាងកាត់សក់ដើម្បីកាត់សក់​ ​និង​លាប​ពណ៌​សក់​បន្តិច​។ ​ជិះម៉ូតូជាង ១៥នាទីទម្រាំតែមកដល់ហាងកាត់សក់មួយនេះ អូ! មិន​មែន​​ខ្ញុំ​រើស​ហាង​ទេ​តែ​តាម​ពិត​ ខ្ញុំ​មកតាម​ខិតបណ្ឌ័ដែល​គេ​ចែក​ចាយ​តាមផ្លូវ​កាល​ពីថ្ងៃមុន​បន្នោះ​។ ខ្ញុំ​ឈប់​​ម៉ូតូ​​ស្រួល​​​បួល​ហើយ ក៏​ដើរ​​ចូល​ទៅ​​ហាង មាន​​បុរស​សង្ហា​ម្នាក់​មក​រាក់​ទាក់ ហើយនាំខ្ញុំទៅ​អង្គុយ​​លើ​​កៅអី​។
"បង​ចង់កាត់​ម៉ូតយ៉ាងម៉េចដែរ?"
ជាងកាត់សក់រូបសង្ហាសួរមកខ្ញុំដោយការគួរសម និង​រួស​រាយ​រាក់​ទាក់។ ខ្ញុំតបទៅប្រុសស្អាត​វិញ៖
"ខ្ញុំចង់ឈូសចំហៀងនេះអោយស្រលះ អូ! ហើយសាប់ខាងលើអោយខ្លីហើយលាប់​​"​
ជាងរូបស្រស់ញញឹម ហើយតប៖
"បាទបង! ហ្អេរមុខបងសង្ហារដល់ហើយ មើលចុះ! គ្មានស្នាមអ្វីបន្តិច​សោះ"
ខ្ញុំនិយាយទាំងញញឹមញញ៉េមនឹង​ពាក្យបញ្ជោររបស់ជាង​រូបស្រស់ម្នាក់នេះ៖
"បាទ! អរគុណច្រើនដែលបានសរសើរ"

Sunday, June 02, 2013

សុភមង្គលក្រោមពន្លឺចន័្ទ


លំហរ​មេឃ​ធំ​ល្វឹង​ល្វើយ ពេល​​រាត្រី​ក្រោម​ពន្លឺ​​ព្រះច័ន្ទ​ពេញ​វង់​មូលក្រឡង់អម​​ដោយ​តារារះរាប់​ពាន់​​ម៉ឺន​​សែន​​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ព្រិច​​ៗ​ចំរុះពណ៌។ កណ្តាលវាលស្មៅខ្យល់បក់រវេច ពាំ​នាំ​យក​ទឹក​សន្សើម​​រាត្រី​​យ៉ាង​​ត្រជាក់​មក​​ជាមួយ​។  សត្យាកំពុងអង្គុយនៅខាងលើ​ដំបូល​រថយន្ត​ទំនើប​អោប​សង្សារ​បណ្តូល​ចិត្ត​ពន្លឺ​មើលព្រះច័ន្ទ និង​ដួង​តារា ហើយអ្នក​ទាំង​ពីរក៏បាន​សារ​សង​ពាក្យ​ផ្អែមល្ហែមជាមួយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅមក។ ​សត្យា​និយាយ​ទៅកាន់សង្សារសំណព្វសត្យា៖
” បងចង់អោយយប់នេះនៅជានិរន្តន៏ ចង់អោបអូនបែបនេះរហូត”
និយាយ​ចប់ថើបសង្សារ​មួយស៊ឺត​ ពន្លឺងើយមើលទៅមេឃរួចតបពន្លឺ៖
”​ ខ្ញុំ​ចង់​ឃើញ​តារារះបែប​នេះរាល់យប់​ សត្យាកំដរខ្ញុំ​បាន​ទេ?​”
សត្យា៖” រឿងអីថាមិនបាន! បងនឹងនៅជាមួយអូនរហូតដល់ដង្ហើមចុងក្រោយរបស់បង”
ពន្លឺ៖” សម្តីផ្អែមល្ហែមនេះ អាចនិយាយរហូតបានទេ?”
សត្យា៖”ថ្ងៃនេះ ថ្ងៃស្អែក​ បង​ក៏​នៅតែទន់​ភ្លន់​ជាមួយ​អូនរហូត​ទោះជាពេលអូនកំពុង​ខឹង​បងក៏​ដោយ”
ពន្លឺញញឹម​ដោយ​ភាព​កក់​ក្តៅពេញ​ចិត្ត​នឹងសម្តី​របស់​ប្រុស​កំពូល​ស្នេហ៏។ ពន្លឺ​​ទ្រេត​ខ្លួនគេង​លើភ្លៅ​របស់​​សត្យា​ ចំនែក​សត្យាបានអង្អែលក្បាល​របស់ពន្លឺមួយៗ យូរៗ​យក​ដៃទៅអង្អែលញក់​ញី​សក់​របស់​​ប្រុស​កំណាន់ដែលដេកលើភ្លៅនោះ ​ដោយសារការស្រលាញ់ក្នក់ក្នាញពេញចិត្ត។ គួរអោយ​គ្រឺត​​​ណាស់​សង្សារ​មួយគូរនេះ។

តាមផ្លូវទៅស្រុក



ប្រឡងហ្វាញណលចប់ហើយ ខ្ញុំមានពេលសំរាក់មួយខែអាចត្រឡប់ទៅផ្ទះនៅឯស្រុក ដើម្បី​ជួយ​លោក​ពុក​អ្នក​ម៉ែ​របស់​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំជាកូនពៅក្នុងចំនោមបងប្អូន​ ៤ នាក់ ប្រុស ២​ ស្រី ២។ គ្រួសារ​យើង​រស់​នៅស្រុក​ស្រែ​ដាច់​ស្រយាល​មួយ​មាន​តែ​មនុស្ស​មួយ​ចំនួន​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​អាច​មាន​លទ្ធភាព​ទៅ​រៀន​បន្ត​នៅទីក្រុង។ អាទីគេជាអ្នកស្រុកជាមួយខ្ញុំដែរប៉ុន្តែគេនៅ​ជាមួយមីងគេ​ ​ចំនែក​ខ្ញុំ​នៅ​បន្ទប់​ជួល​តូច​មួយល្មមនៅម្នាក់ឯងព្រោះវាធ្វើអោយមានសមាធិក្នុងការសិក្សា។ យប់​នេះអាទី​មក​​​គេង​ផ្ទះ​ខ្ញុំ​មួយ​​យប់​​​ព្រោះព្រឹក​ស្អែកខ្ញុំត្រូវជិះម៉ូតូទៅស្រុកជាមួយគេ។ តាម​ពិត​ខ្ញុំ​មិន​មាន​ម៉ូតូ​ជិះ​ទេ​ម៉ែ​អោយ​​តែ​​​កង់​​​មួយ​​មកជិះទៅរៀន ជីវភាព​គ្រួសារ​ខ្ញុំមិន​ជា​ធូធារ​ប៉ុន្មាន​ដែរ​ទេ តែ​អា​ទី​ជា​កូន​ពូ​ចិន​លក់​ចាប់​ហួយ​​ក្នុង​​ភូមិ​ជីវភាពគ្រួសារគេក៏ធូធារជាងខ្ញុំច្រើនដែរ ចឹង​ហើយ​បាន​ជាពុក​គេទិញ​​ម៉ូតូ​​អោយ​ជិះ​យ៉ាង​​​សង្ហា​។ និយាយ​ត្រង់ចុះអាទីជាប្រុសសង្ហាប្រចាំ​ភូមិ​ រាងខ្ពស់ស្រលះ ស​ម្បុរ​ស ភ្នែក​តឹង​តិច​ៗ​​បែប​​កូន​កាត់​ចិន​ ស្នាមញញឹ​មស្រស់ពោរពេញដោយមន្តស្នេហ៏ស្រីក្នុងភូមិ​លួច​​ស្រលាញ់​​អាទី​​ស្ទើរ​​គ្រប់​​ៗ​​គ្នា។ មាន​​ម្តង​​នោះ​ ​កាល​​នៅ​ស្រុក​ធ្លាប់ឃើញអាទីស្លៀកក្រមាហាល​ខោ​អាវ​ក្នុង​ទី​ធ្លា​ផ្ទះ​របស់​គេ​។ ប្រាប់​​ត្រង់​​ឃើញហើយហៀរទឹកម៉ាត់ រាងពីក្រោយសែនហំ សាច់ដុំ​ស្មារ​ពី​ខាង​ក្រោយ​រីក​សាយ​​ពី​​ស្មាចុះក្រោមទៅចង្កេះរាងអក្សរ V គូទមូលក្លំគួរអោយចង់ចាប់​ច្រប៉ាច់។​ ​ ពេល​គេ​​ឈរ​ហែក​​​ជើង​​​បន្តិច​ ខ្ញុំ​បាន​​​​ឃើញ​​​ស្រមោល​របស់មួយក្នុងក្រមានោះយោល​តោក​យោក​តោក​យោក​ ខ្ញុំ​​​នៅតែ​​​ស្រម៉ៃទិដ្ឋ​​​ភាព​​​មួយ​នោះក្នុងចិត្ត។ ខ្ញុំ និងគេមិនសូវស្និទ្ធស្នាលគ្នាប៉ុន្មានទេតែដោយ​សារ​តែពុក​គេ​អោយ​ហៅខ្ញុំ​ម​​ក​បាន​​ជិះជាគ្នាតាម​ផ្លូវម្យ៉ាង​ក៏ល្អ​សំរាប់ខ្ញុំព្រោះចំនេញថ្លៃឡានឈ្នួល​។ តាម​​​ផ្លូវ​ពេល​ជិះ​ម៉ូតូ​ខ្ញុំ​មិន​ហាន​អោប​​​​​ចង្កេះអាទី​ទេចេះតែមាន​អារម្មណ៏​អៀន​ៗ​មិន​ដឹង​មក​ពី​ហេតុ​អ្វី​ទេ​តែ​ចេះ​តែ​មាន​​​អារម្មណ៏​ខ្លាច​រអា​​ និងខ្មាស់អៀនពេលអង្គុយពីក្រោយគេ។ ដល់​ពេល​ផ្លូវរលាក​ម្តង​ៗ​​ខ្ញុំ​បាន​រំកិល​ទៅជាប់​និង​គេ​ ពេល​​​ខ្លះរលាកខ្លាំងគូទរបស់គេអុកប៉ះចំអាប្អូនសំណប់របស់ខ្ញុំធ្វើ​អោយ​​រឹង​ច្រ​ងាង​​តែម្តង ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ខំ​ប្រមូល​អារម្មណ៏​អោយ​ស្រួល​ហើយ​ខិត​មក​អង្គុយ​ក្នុង​រយៈ​ចំងាយ​គួរ​​សម​ពី​​គេ​។ ពេល​ជិះ​តាម​ផ្លូវ​គេ​សួរ​ដែរ​ថា 

Friday, May 31, 2013

រួមរ័ក្សលើឡានក្រុង



ខ្ញុំឈ្មោះ ទី ជាបុគ្គលិកក្នុងស្ថាបន័អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយស្ថិតក្នុងទីរួមខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ រាល់​ថ្ងៃ​ចុង​​សប្តាហ៏ខ្ញុំតែងតែត្រលប់មកផ្ទះនៅទីក្រុងភ្នំពេញដើម្បីជួបជុំបងប្អូន ហើយត្រលប់ទៅវិញ​នៅ​ពេល​ព្រឹកថ្ងៃផ្តើមសប្តាហ៏បន្ទាប់។ ថ្ងៃអាទិត្យនេះលោកពូនៅឯខេត្តគាត់មកលេងភ្នំពេញ និង​សួរ​សុខ​ទុក្ខលោកយាយផង ថ្ងៃនោះជួបជុំបងប្អូន និងលោកពូផឹកស៊ីតិចតួចប៉ុន្តែខ្ញុំដាក់​ជ្រុល​ងើប​ទៅ​ឡាន​ក្រុងស្ទើរតែមិនទាន់។ មានអារម្មណ៏ថាគេងមិនឆ្អែតសោះ ព្រោះយប់មិញ​ដាក់ជ្រុលហើយ​គេង​យប់ជ្រៅទៀត។ ទិញសំបុត្ររួចហើយខ្ញុំក៏ឡើងលើឡានរកលេខកៅអីអង្គុយ រក​ឃើញ​ហើយ​មិន​ចាំយូរខ្ញុំក៏រៀបរបស់របរដាក់ក្នុងទូឥវ៉ាន់រួចក៏អង្គុយសម្ងំគេងបន្តិចទៀត។ កំពុង​តែ​ថ្មេច​ភ្នែក​គេង​មិន​ទាន់បានប៉ុន្មានផង ក៏មានប្រុសសង្ហាម្នាក់មកអង្គុយក្បែរ។ ម្នាក់នោះសង្ហាដល់ហើយ មុខ​ស​ម៉ត់​ខៃ​ ច្រមុះស្រួចដូចសេក ពុកចង្ការរុយៗអូសទៅដល់គល់ត្រចៀក បបូរ​ម៉ាត់​ក្រហម​ព្រឿង​ដូច​ឡើង​ឈាម មាឌធំរាងខ្ពស់ សាច់ដុំដុះចេញជាកង់ៗតាមអាវ ស្លៀក​ខោ​ខ្លី​ត្រឹម​ជង្គង់​ពណ៌​ស្លា​ទុំ​ចាស់​​ ពេលអង្គុយក្បែរខោខើចលើបន្តិចឃើញចុងភ្លៅសរដូចសំឡី កំផួន​ជើង​ឡើង​សាច់​ដុំ​ដូច​ត្រយោង​ចេកហើយដោះរោមរុយៗ (ខ្ញុំចូលចិត្តណាស់មនុស្សមានរោមអញ្ចឹងៗ)។

និស្ស័យស្នេហ៏ចៃដន្យ


ថ្ងៃនេះមានរឿងស្នេហាមួយដែលបានកើតឡើងចំពោះខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំនៅជាសិស្សវិទ្យាល័យ​​នៅ​ឡើយ។ អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រហែល​ជាគិតថាវាជារឿងកុហកប្រឌិតឡើង​តែចង់​ជឿរឺអត់​ស្រេច​តែ​អ្នក​ទាំងអស់គ្នាទេ។ រឿងរ៉ាវនេះចាប់ផ្តើមពី​ល្ងាច​មួយដែល​ខ្ញុំបាន​ចេញ​ពី​សាលារៀន ពេល​នោះ​ម៉ោង​ប្រហែល​ជា ៦ល្ងាច តាមផ្លូវពេលដែលខ្ញុំជិះពី​សាលាមកផ្ទះនោះ​ចង្អៀត ហើយស្ទះសារាចរបន្តិច។ ខ្ញុំព្យាយាមរកផ្លូវដែលងាយស្រួលមិនចង្អៀត​ដើម្បី​​ធ្វើ​ដំណើរ ពេលនោះខ្ញុំជិះតាមផ្លូវឌឿងហ៊ែមមួយ ខ្ញុំបានឃើញបុរសម្នាក់គាត់ជិះម៉ូតូពីមុខខ្ញុំយឹតល្មមមិនលឿន​ពេក​។ ខ្ញុំ​មិន​អាច​វ៉ា​គេ​បាន​ទេ​ព្រោះ​ផ្លូវ​នោះតូចដែរ ប្រហែលជាចឹងហើយបានជាខ្ញុំមានឪកាសបានឃើញ​រាង​ដ៏​សែន​សង្ហា​របស់​គាត់​នោះ​ពីក្រោយ។ ក្នុងសំលៀកបំពាក់ហាត់ប្រាណ អាវយឺតវាលក្លៀក ជាមួយខោ​ជើង​ខ្លី​លេង​បាល់​ពណ៌​លឿង​ ស្បែកជើងកីឡាពណ៌ខៀវ ហើយជិះម៉ូតូស្មាសវេវមិនស្គាល់សេរី(តាមពិតខ្ញុំ​មិន​ចេះ​មើល​សេរី​ម៉ូតូ​ទេ) ពណ៌ក្រហម។ អ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងទេ សាច់ដុំគាត់មើលទៅស្អាតខ្លាំងណាស់ ប៉ោង​ធំ​ពេល​គាត់​ប្រឹង​ម្តងៗ សាច់សរខ្ចីញេញដូចតួរកូរ៉េ ស្មាររីកសាយជាមួយសាច់ដុំត្រង់ស្លាបប្រជៀវ​និយាយ​ត្រង់​ចង់​ជិះអោបចង្អេះគាត់ម្នាក់នោះដល់ហើយ។ ក្រឡេកមើលជើងរបស់គាត់វិញភ្លៅសរ​ចេញ​សរ​សៃខៀវ​បូករួមជាមួយនឹងរោមដុះលើភ្លៅនោះមួយៗផង ស្រក់ទឹកម៉ាត់ខ្ញោកៗហើយខ្ញុំ មើល​ទៅកំ​ភួន​​​ជើងដូចផ្លែត្រយូងចេក ប៉ោងធំចេញសរសៃរោមជើងដុះស្កេកស្កាសស្តើងខ្មៅជុំវិញ សិច​ស៊ី​ដល់​ហើយ​សង្សារ​អ្នកណាគេណ៎? កំពុងតាមមើលគេហើយស្រម៉ៃឡើងភ្លឹកភ្លេចខ្លួន ពេល​នោះ​គាត់​ឈប់​ម៉ូតូង៉ក់! ប្រាវ!!! ងាប់ហើ់យខ្ញុំ​ម៉េច​ក៏សស្លាកសស្លើតយ៉ាងនេះ ខ្ញុំ​ជិះ​បុក​ម៉ូតូ​គាត់​ពី​ក្រោយ​ហើយ​ដួល​ម៉ូតូ​ម្នាក់ឯង។ ពេលនោះភ័យណាស់ ស្ទុះងើប​ឡើងហើយនិយាយថា៖
“សុំទោសពូ! សុំទោសពូ! ខ្ញុំអឺ...!ខ្ញុំ​មិន​ប្រយត្ន​ជិះ​បុក​ម៉ូតូ​ពូ​ឯង​បែក​ស្តុប​មួយ​ចំហែង​ហើយ​អឺ​..​.​.​ចាំ​ខ្ញុំ​អឺ​...​ចាំ​ខ្ញុំសងលុយពូណា! ខ្ញុំសុំទោសមែនខ្ញុំគ្មានចេតនាទេ”
រៀបរាប់សុំទោសគេឡើងញ៉ាប់ឆ្អេក តែគេវិញ​មើល​ខ្ញុំ​លើក្រោម ​មិន​ខ្វល់​សំដី​សុំ​ទោស​របស់​ខ្ញុំ​ឡើយ​។​ គាត់ដើរមកជិតហើយលើក​ដៃខ្ញុំឡើង ហើយនិយាយ៖
”ប្អូន! ប្អូនឯងរលាត់កែងដៃហើយ” 
ពេលនោះខ្ញុំមើលកែងដៃខ្លួនឯងហើយ​ស្រែក៖
”អូយ! ខ្ញុំខ្លាចណាស់ពូ! ដៃខ្ញុំមានឈាមទៀតពូ! ពូជួយខ្ញុំផងតើដៃខ្ញុំកើតអីឬអត់ហ្នឹង?”
ពេលនោះភ័យពិតមែនព្រោះមិនដែលដួលម៉ូតូទេ ហើយខ្ញុំជាមនុស្សខ្លាចឈាមលេខមួយហើយ ពេលហ្នឹងភ័យពេកចង់យំមុខ​គេទៀត។
គាត់​​និយាយថាខ្ញុំមិនអីទេរួចហើយគាត់គ្រាខ្ញុំចូលផ្ទះគាត់ជួយលាងរបួសហើយរុំបង់អោយទៀត៖ “ដៃប្អូនមិនអីទេណា វាគ្រាន់តែរលាត់ដាចបន្តិចប៉ុណ្ណោះ ហើយ​ប្អូន​ជិះម៉ូតូ​យ៉ាង​ម៉េច​បាន​ជាមក​បុក​បង​ចឹង?”