សួស្តីមិត្តទាំងអស់គ្នាបែកគ្នាយូរសែនយូរ យូរយកតែមែនទែន!!! មាននឹកមនុស្សម្នាក់នេះអត់? សួរដូចឆ្គួតសង្សារគេមានគេម៉េចមកនឹកប្រុសពៅទៅណ៎រ ហេហេហេ!!! អ្នកទាំងអស់គ្នាជឿរឿងចំលែកបែបអភិនិហាទេ? សំរាប់ខ្ញុំជឿជាក់ដែរតែក្នុងកាលៈទេសៈខ្លះតែប៉ុណ្ណោះ។ កាលពីបុណ្យភ្ជំប៉ុន្មានសប្តាហ៏មុននេះខ្ញុំបានទៅលេងស្រុកកំណើតខ្ញុំ ពេលនោះសប្បាយណាស់បានជួបជុំបងប្អូនខ្ញុំជាច្រើនដែលបានបែកគ្នាជាយូរមកហើយ។ នាព្រឹកមួយនៃបិណ្ឌ ១២ ខ្ញុំបានទៅរាប់បាតនៅវត្តក្នុងភូមិជាមួយសាច់ញ្ញាត្តិខ្ញុំ រីករាយក្នុងចិត្ត មានអារម្មណ៏ជ្រះថ្លាក្នុងចិត្ត។ ក្រោយពីរាប់បាតរួចហើយខ្ញុំក៏បានដើរទៅលេងប្រាសាទក្នុងទីធ្លាវត្ត កន្លែងនោះជាកន្លែងដែលខ្ញុំតែងតែមកលេងកាលពីនៅកុមារភាពម្ល៉េះ។ ខ្ញុំដើរបណ្តើរស្រម៉ៃបណ្តើរពេលដែលខ្ញុំនៅក្មេងខ្ញុំតែងតែតោងឡើងលេងតាមរបងប្រាសាទ ពេលនោះមិនគិតថាខ្លាចធ្លាក់បាក់ដៃបាក់ជើងអីទេ ក្នុងចិត្តគិតតែពីលេង។
ខ្ញុំបានចូលអុជធូបក្នុងប្រាសាទហើយដើរទៅក្រោយប្រាសាទ នៅទីនោះមានបន្ទប់បីដែលងងឺតឆឹងគ្មានពន្លឺចូលទៅដល់។ ខ្ញុំដើរសន្សឹមចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទី១ ហើយបន្តរចូលបន្តចូលបន្ទប់ទី២ ដោយសារភាពងងឹតខ្ញុំបានជំពប់ជើងដល់ផ្គាប់មុខ ខ្ញុំស្ទុះក្រោមឡើងវិញខ្លាចគេមកឃើញខ្មាស់គេ។ ខ្ញុំបោសខ្លួនហើយរៀបតែនឹងដើរចូលទៅបន្ទប់ទី៣ទៅហើយ ស្រាប់តែមានសំលេងមួយចេញពីក្រោយខ្នង ខ្ញុំប៉ះសក់មិនស្ទើរទេ ព្រោះនៅបន្ទប់ក្នុងប្រាសាទនោះមានតែខ្ញុំម្នាក់ឯងតែដើរចូល។ ខ្ញុំក្រឡេកក្រោយយ៉ាងរហ័ស ឃើញមនុស្សប្រុសមាឌមាំម្នាក់ផួងក្បិនឈរនៅខាងក្រៅបន្ទប់ទី១ ខ្ញុំគិតក្នុងចិត្តមនុស្សមកពីណាស្លៀកពាក់ដូចពួកមនុស្សសម័យដើម ស្រាប់តែចិត្តខ្ញុំមួយទៀតគិតថាគាត់ប្រហែលជាខ្មោចហើយ ក៏រើសដុំថ្មគប់សំដៅទៅគាត់មានអីគាត់ស្រែកឈឺ ទើបបានធូរចិត្តបន្តិចហើយស្រែកពីក្នុងទៅ៖
"បងប្រុស ខ្ញុំសុំទោសផងណា ខ្ញុំស្មានតែបងឯងជាខ្មោចលងខ្ញុំ"
"យី..! ចុះលោកប្អូនមកពីខាងណាបានជាមកពួនសន្ងំក្នុងប្រាសទបែបនេះ?"
"អូ! ខ្ញុំមករាប់បាតលោកនៅវត្តនេះឯងបង"
"វត្ត? វត្តណា? ទីនេះគ្មានវត្តទេលោកប្អូន"
ខ្ញុំភ្ញាក់នឹកសំដីគាត់ ពេលនោះខ្ញុំដើរចេញក្រៅ ពុទ្ធោ! ព្រះជួយផងវត្តបាត់ទៅណាហើយ? ខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៏ផិតភ័យ ហើយរត់ចេញទៅក្រៅរបងប្រាសាទ វិហារ គុតលោកសង្ឃ សាលាឆាន់ សូម្បីតែផ្ទះអ្នកភូម អ្នកស្រុកក៏បាត់អស់ដែរ អ្វីដែលខ្ញុំឃើញតែព្រៃពទ្ធ័ជុំវិញ ខ្ញុំទន់ជង្គង់សួរខ្លួនឯង៖
"តើខ្ញុំនៅទីណា? មកដល់ពីនេះដោយរបៀបណា? "
បងប្រុសដែឡនៅក្នុងប្រាសាទដើរចេញមកតាមហើយសួរមកខ្ញុំ៖
"លោកប្អូនឯងមកពីខាងណាដែរ? មើលទៅដូចជាមិនមែនអ្នកនៅទីនេះទេ"
ខ្ញុំមិនដឹងឆ្លើយថាម៉េចទេ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំកំពុងតែយល់សប្តិហើយមើលទៅ ខ្ញុំយកដៃទះកំផ្លៀងខ្លួនឯងលាន់ផ្លាច់ អូយ! ឈឺខ្លាំងណាស់នេះមិនមែនសុបិន្តទេ ខ្ញុំត្រូវខ្មោចលងមែនហើយ គិតរួចខ្ញុំរត់យ៉ាងលឿន ចំណែកបងប្រុសនោះគាត់រត់តាមពីក្រោយខ្ញុំដែរ។ រត់បានឆ្ងាយបន្តិចខ្ញុំក៏ជំពប់ជើងដួលផ្គាប់មុខ បងប្រុសនោះរត់មកដល់ហើយសួរខ្ញុំ៖
"ហើយ...(ដកដង្ហើមញាប់ៗ)...ហើយលោកប្អូនឯងកើតអី?"
"ខ្ញុំត្រូវខ្មោចលងហើយ ខ្ញុំត្រុវខ្មោចលងហើយ"
គាត់យកដៃមកទះខ្នងខ្ញុំលាន់ដឹប ខ្ញុំភ្ញាក់ខ្លួនព្រឹត គាត់និយាយមកខ្ញុំ៖
"ខ្មោចឯណា? ទីនេះទឹកដីពិសិដ្ឋមិនខ្មោចព្រាយបិសាចណាអាចចូលលងបន្លាចអ្នកស្រុកបានទេ"
ខ្ញុំក្រោកអង្គុយហើយសួរគាត់៖
"តើខ្ញុំនៅទីណា?"
"ប្អូនឯងនៅស្រុកវត្តគុក"
"ស្រុកវត្តគុក? ខ្ញុំមកដល់ទីនេះដោយរបៀបណា?"
"អឺ! ហើយប្អូនឯងអ្នកមកដោយខ្លួនឯងតើខ្ញុំដឹងដោយរបៀបណា? ណ្ហើយ! ម៉ស់មកស្នាក់ផ្ទះខ្ញុំសិន"
និយាយរួចគាត់ដើរទៅប្រាសាទវិញ ព្រោះអីផ្ទះគាត់នៅក្បែរហ្នឹង ហើយគាត់ជាអ្នកបោសសំអាតយាមប្រាសាទមួយនោះផងដែរ។ ខ្ញុំដើរទៅដល់ផ្ទះគាត់ដែលសងពីឈើ ខ្ពស់ផុតពីដីពទ្ធ័ដោយដើមឈើរធំៗ ខ្យល់ត្រជាក់រហឹម បរិយាកាសបរិសុទ្ធខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមឈប់ភ័យហើយគិតក្នុងចិត្តតើខ្ញុំមកដល់ទីនេះដោយរបៀបណា? បងប្រុសនោះដងទឹកមួយផ្តិលមកអោយខ្ញុំហើយសួរ៖
"ហើយប្អូនឯងអ្នកស្រុកណា? ស្លៀកពាក់ទំនងដូចជាមិនមែនអ្នកស្រុកម្តុំនេះទេ?"
"ខ្ញុំមកពីភ្នំពេញ"
"ភ្នំពេញ?" គាត់ធ្វើមុខឆ្ងល់ហើយសួរបន្ត
"ភ្នំពេញនៅឯណា ខ្ញុំដូចជាមិនដែលលឺសោះ"
"បំភ្លេចចោលចុះ! ហើយបងមាននាឡិកាទេម៉ោងប៉ុន្មានហើយបង?"
"ស្អីគេនាឡិកាហ្នឹង? ហើយវារូបរាងយ៉ាងម៉េច?"
ព្រះអើយ នាឡិកាក៏មិនស្គាល់ដែរ!!! ខ្ញុំគិតក្នុងចិត្ត ហើយខ្ញុំនិយាយតបគាត់៖
"ឧបករណ៏មើលពេលវេលា"
"យី! ស្រុកប្អូនឯងមានរបស់ប្លែកៗច្រើនមែនទេ?"
"អើ..ប្រហែលហើយ"
ខ្ញុំគិតមួយសន្ទុះក៏សួរគាត់ទៀត៖
"អត់ទោសបងតើឆ្នាំនេះជាឆ្នាំអ្វី?"
"អើ ឆ្នាំម្សាញ់ ពុទ្ធស័ករាជ ១០០០"
"ពុទ្ធសក័រាជ ១០០០?"
ខ្ញុំស្រែកផ្លាតសំលេង បងប្រុសម្នាក់នោះមើលមកខ្ញុំដូចជាឆ្ងល់ៗហើយសួរ៖
"តើយ៉ាងម៉េចមែនទេប្អូន?"
"អើគឺនៅស្រុកខ្ញុំ ពុទ្ធស័ករាជ ២៥០០ ហើយតើវាអាច ១០០០យ៉ាងម៉េចកើត?"
"អេ...! នេះលោកប្អូនមានសតិមិនល្អទេដឹង ខ្ញុំរស់នៅមួយជីវិតតពីជីទូតខ្ញុំមកមិនដែលលឺមនុស្សច្រឡំឆ្នាំដូចលោកប្អូនទេ"
"តើខ្ញុំអាចឆ្លងពេលវេលាទេដឹង?"
បងប្រុសម្នាក់នោះធ្វើមុខឆ្ងល់ ហើយនិយាយ៖
"ណ្ហើយៗ ហើយលោប្អូនមានផ្ទះសំបែងស្នាក់នៅទេហ្នឹង?"
"បើនៅស្រុកខ្ញុំមាន តែនេះខ្ញុំមិនដឹងថាខ្លួនឯងនៅទីណាផងហ្នឹង?"
"អើ..! ចឹងមិនអីទេ ស្នាក់នៅជាមួយខ្ញុំសិនក៏បានដែរ មិនបាច់ខ្លាចចិត្តថ្លើមអីទេ"
"អរគុណបងប្រុស! នេះតើខ្ញុំអាចត្រលប់ទៅវិញបានដែរឬអត់ទេនែក៎!"
"កុំគិតច្រើនពេកលោកប្អូន ប្រហែលជាម្ចាស់ប្រាសាទអ្នកយកប្អូនមកហើយ ចាំសែនមាន់សុំលោកជូនទៅវិញទៅ"
និយាយរួចខ្ញុំក៏អង្គុយគិតរហូតដល់ថ្ងៃរសៀលដល់ពេលហូបបាយ បងប្រុសចិត្តល្អនោះក៏រៀបបាយទឹកអោយខ្ញុំទៀត និយាយពីគាត់ចិត្តល្អអីក៏ល្អយ៉ាងនេះ រូបរាងមានសាច់ដុំស្អាតខ្លាំងណាស់ សាច់ដុំដៃរីកមូលក្លំ ចំនែកសាច់ដើមទ្រូងមាំនែនក្តន់ សាច់ដុំក្បាលពោះដុះចេញមកកង់ៗផ្នត់៦ដុំ សាច់ដុំក្លែបចង្កេះលេចចេញមកអមអូសចូលក្នុងក្បិនរបស់គាត់។ យី នេះជាពេលស្អីដែលត្រូវអង្គុយលួចមើលសង្កេតរាងរៅរបស់គេ? គួរតែគិតថាធ្វើយ៉ាងម៉េចទើបអាចត្រលប់ទៅឆ្នាំរបស់ខ្ញុំវិញបាន? តែទុកម្តុំសិនព្រោះពោះវាឃ្លានហើយ បាយជាមួយចានត្រឡោកដូងឈូសឡើងរលោងស្រិល ក្រោយពីបាយរួចគាត់ពួកខ្ញុំកីទម្រេតខ្លួនគេងរហូតដល់ថ្ងៃជ្រេរ ខ្ញុំបានក្រោកឡើងដើរទៅត្រពាំងក្បែរនោះ ទឹកថ្លាខ្ចង់ត្រជាក់ស្រិប ខ្ញុំក្បង់ទឹកយកមកលុបមុខអោយស្វាងបន្តិច រួចដើរមើលទេសភាពទាំងក្នុងចិត្តគិតធ្វើយ៉ាងណាបានត្រលប់ទៅវិញបាន។ បងប្រុសម្នាក់ដែលជួយខ្ញុំនោះបានហៅខ្ញុំមកទទួលទានអាហារពេលល្ងាចព្រោះថាខ្ញុំដើរមើលរហូតដល់ពេលព្រលប់ទៅហើយ ញ៉ាំបណ្តើរនិយាយបណ្តើរ៖
"ហើយលោកប្អូនឯងឈ្មោះអីដែរ? ខ្ញុំដូចជាមិនទាន់បានស្គាល់ឈ្មោះលោកប្អូនសោះ"
"បាទបង! ខ្ញុំឈ្មោះពៅ ចុះបងប្រុសវិញ"
"ខ្ញុំដាង! នេះខ្ញុំកំពុងតែគិតថាប្អូនជាមនុស្សអនាគត់មែនឬអត់?"
លឺសំដីបែបនេះខ្ញុំដកទូរស័ព្ទចេញពីខោប៉ៅខោខ្ញុំរួចបង្ហាញទៅគាត់ គ្រាន់តែឃើញគាត់ដូចជាភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ព្រោះគាត់ឃើញរូបខ្ញុំនៅក្នុងទូរសព្ទដែរ៖
"យី! របស់ស្អីគេនឹង? ហើយម៉េចក៏ប្អូនឯងទៅនៅក្នុងហ្នឹងបាន?"
"នេះគេហៅថាទូរសព្ទដៃ គេប្រើសំរាប់ទាក់ទងគ្នា ហើយអាចប្រើជាប្រយោជន៏បានច្រើនទៀត"
"អូ! របស់សម័យអនាគត់ចឹងន៎រ!"
ខ្ញុំហុចអោយគាត់កាន់ គាត់កាន់បង្វិលមើលចុះឡើងតាមបែបមនុស្សមិនដែលស្គាល់របស់ទំនើប។ អូ! ភ្លេចថាគាត់ជាមនុស្សសម័យដើម ហាហាហា!!! បាយរួចហើយ មេឃក៏ចាប់ផ្តើមងងឹតព្រើងៗ ខ្ញុំបានទៅងូតទឹកនៅត្រពាំងក្បែរនោះ ដោយសារតែគ្មានអ្វីផ្លាស់ហើយម្យ៉ាងមានតែបងដាង ដែលនៅផ្ទះ ខ្ញុំមិនគិតច្រើនក៏ស្រាតចុះត្រាំទឹកត្រជាក់ហែលលេង។ ពេលដែលកំពុងតែលាងខ្លួនប្រាណរបស់ខ្ញុំ បងដាងក៏ដើរមកត្រពាំងដែរ គាត់សួរមកខ្ញុំ៖
"យ៉ាងម៉េចដែរលោកប្អូនទឹកត្រជាក់ទេ?"
"បាទបង! ត្រជាក់ណាស់ឡើងស្ពឹកខ្លួនហើយតែខ្ញុំចូលចិត្ត"
និយាយចប់បងដាងស្រាតក្បិនគាត់ចេញពីខ្លួន អូម៉ាយហ្គត!!! ស្អីក៏ខ្ញុំឃើញដែរទោះមេឃពេលព្រលប់ងងឹតព្រឿងៗបន្តិចក៏ដោយ សាច់ភ្លៅមាំ ចំនែកអាប្អូនគាត់វិញយោលយោកតាមដំណើររបស់គាត់ដើរចុះមកក្នុងទឹក ហេហេហេ! បានមើលមួយភ្លែតដែរ។ ខ្ញុំដូចជារាងអៀនៗគាត់បន្តិចតែដោយគិតថាគាត់ជាប្រុសពេញលក្ខណ ចឹងហើយខ្ញុំមិនសូវបារម្មណ៏ដែរទេ បើនៅសម័យយើងវិញអោយតែហានចឹងមើល បបួល(1)កាត់ស៊ីមក្នុងត្រពាំងហើយ ហេហេហេ!!! គាត់ហែលមកអង្គុយក្បែរខ្ញុំហើយនិយាយជាមួយខ្ញុំ៖
"ចុះប្អូនឯងគិតយ៉ាងម៉េច បើមិនអាចត្រលប់ទៅពេលរបស់ប្អូនវិញបាន"
ងាប់ហើយកំពុងតែមានអារម្មណ៏មកសួរសំនួរអោយពិបាកចិត្តម្តងទៀត៖
"អើរ....គ្រាន់តែសង្ឃឹមថាវាអាចទៅរួចទៅបានហើយ បើមិនអាចទៅវិញបានទេគ្មានជំរើសទេ មានតែរស់នៅទីនេះហើយ"
"កុំព្រួយអីលោកប្អូន! លោកប្អូនអាចនៅផ្ទះខ្ញុំដល់ពេលណាក៏បាន នៅរហូតក៏បានដែរណា"
ខ្ញុំញញឹមមើលមុខគាត់ហើយនិយាយ៖
"អរគុណបងដាងណាស់! មិនដឹងជាអ្នកណាទេមានសំណាងជាប្រពន្ធបងដាងណ៎រ!?"
បងដាងអៀនលេងម៉ាត់ករ នេះមកពីមនុស្សសម័យនោះពូកែអៀនទេដឹង? ខ្ញុំរៀបងើបចេញពីត្រពាំងហើយស្រាប់តែរមួលក្រពើរ៖
"អូយ! រមួលក្រពើរ "
បងដាងស្ទុះមកក្រៀកខ្ញុំពីក្រោយ អីយ៉ាស់! អាប្អូនរបស់គាត់មកប៉ះខ្នងរបស់ខ្ញុំ ទោះកំពុងចុកជើង តែអារម្មណ៏សាច់របស់គាត់ប៉ះខ្ញុំនោះខ្ញុំដឹងច្បាស់ណាស់។ គាត់ចាប់បីខ្ញុំទៅផ្ទះ ទាំងខ្ញុំ ទាំងគាត់ននលគោកដូចគ្នា ហេហេហេ!!! គាត់ដាក់ខ្ញុំចុះ យកក្រណាតមកជូតជើងខ្ញុំអោយស្ងូត ហើយយកប្រេងស្អីមិនដឹងទេ ក្លិនដូចដួងក្រអូបមកលាបរឹតអោយខ្ញុំ គាត់អង្គុយបញ្ឃរក្បាលជង្គង់មួយជំហៀង អាប្អូនគាត់ដូចជាយារបន្តិចព្រោះឡើងគោកយូរហើយដែរ វាយោលចុះឡើងតាមចង្វាក់ដៃដែលគាត់គាត់រូតជើងខ្ញុំចុះឡើងនោះ ខ្ញុំលួចមើលតិចៗទេមិនហានមើលច្រើនទេ ហាហាហា! តែដូចជាលាក់អារម្មណ៏មិនជិតសោះ អាប្អូនខ្ញុំមិនដឹងជាវាឡើងរឹងពីពេលណាទេ លោតផ្ងក់ៗ បងដាងឃើញហើយនិយាយ៖
"យីលោកប្អូន! ចុះម៉េចក៏ប្រដាប់របស់លោកប្អូនបាស់ចឹង? មិនស្រួលខ្លួនមែនទេ"
យីនេះល្ងង់ ឬក៏ធ្វើជាល្ងង់? ខ្ញុំយកដៃមកក្តោបអាប្អូនខ្ញុំយ៉ាងរហ័ស ហើយនិយាយតប៖
"អូ! អត់អីទេបង អត់អីមែន"
"បាទ! មិនអីល្អហើយ នេះខ្ញុំរឹតជើងអោយហើយ បានធូរខ្លះទេ"
"បាទ..! បាទ បានធូរហើយ អរគុណបងដាងច្រើនណាស់"
"នេះខ្ញុំទៅយកខោអាវអោយលោកប្អូនសិន"
និយាយរួចគាត់ដើរទៅយកសំលៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំនៅឯម៉ាត់បឹងមកអោយខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏ទាញលីអូមកស្លៀក បងដាងអង្គុយមើលខ្ញុំស្លៀកពាក់ហើយគាត់សួរ៖
"យី ជំនាន់លោកប្អូនស្លៀកពាក់រញ៉េររញ៉ៃម្ល៉េះ?"
"អូ! មិនរញ៉េររញ៉ៃទេបង នេះមកពីបងមិនដែលស្លៀកបានគិតចឹង"
និយាយចប់ បងដាងក៏យកក្រណាតមកពទ្ធ័ក្បិន ហើយក្រាលកន្ទេលក្បែរបង្អួចរួចហើយគាត់អង្គុយផ្អែកជញ្ជាំងហូចបទស្អីក៏មិនដឹង គ្រាន់តែដឹងថាពិរោះគួរសម។ ខ្ញុំយកទូរស័ព្ទមកបើកចំរៀងកាយវិការកាត់គាត់ហួច គ្រាន់តែលឺភ្លេងបងដាងស្ទុះមកមើលដែរ ហើយនិយាយ៖
"យីអារបស់នេះមានភ្លៀងទៀត យី! មានមនុស្សនៅខាងក្នុងទៀត"
ខ្ញុំសើចហើយនិយាយ
"យ៉ាប់មែន! នេះគេហៅថាចំរៀងកាយវិការ គេប្រើរបស់ម្យ៉ាងហៅថាកាម៉េរាសំរាប់ថតរូបមនុស្សហើយបញ្ជូលជាមួយចំរៀង"
គាត់ងោកក្បាល ខ្ញុំដឹងថាគាត់មិនយល់អ្វីដែលខ្ញុំនិយាយទេ តែណ្ហើយចុះ! ខ្ញុំដាក់ទូរស័ព្ទផ្អែកជញ្ជាំង ហើយបើកចំរៀងមើលជាមួយគាត់ ដល់បទមួយនោះ តួរគេបឺតម៉ាត់គ្នា បងដាងប៉ះរោមពេញខ្លួន ហាហាហា នេះប្រហែលជាមិនដែលជាមួយអ្នកណាទេមើលទៅ...! ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់គាត់៖
"បងឯងចង់ឃើញគេអីអីគ្នាទេ?"
គាត់ធ្វើមុខឆ្ងល់ហើយសួរ៖
"អីអីគ្នាហ្នឹងគេធ្វើយ៉ាងម៉េច"
"ហាហាហ!!! ស្លាប់ហើយអីអីគ្នា ខ្ញុំសំដៅលើការរួមរ័ក្សមេត្រីណាបង"
"យី! ហើយធ្វើយ៉ាងម៉េចទើបមើលគេបាន? ខ្ញុំមិនដែលឃើញទេ ពេលគេការម្តងៗមិនហ៊ានទៅក្បែរបន្ទប់គេផ្សំដំណេកទេ ចេះតែខ្លាចៗ អៀនៗ"
"មិនអីទេ! សម័យខ្ញុំនោះ ប្រុសស្រីរួមមេត្រីគ្នាថតដាក់ក្នុងទូរស័ព្ទនេះច្រើនណាស់"
និយាយរួចខ្ញុំបើករឿងកុនសិចអោយគាត់មើល បងដាងសំលឹងមិនដាក់ភ្នែក ខ្ញុំនៅក្បែរគាត់ក៏ទទួលអារម្មណ៏ថាបងដាងកំពុងតែងក្តៅខ្លួនបណ្តើរៗហើយ ខ្ញុំនិយាយទៅគាត់៖
"អោយខ្ញុំជួយសំរួលទេបង?"
"សំរួលស្អីទៅលោកប្អូន"
ខ្ញុំលូកដៃទៅអង្អែលដើមទ្រូងនែនក្តន់របស់គាត់ហើយតប៖
"សំរួលអោយអារម្មណ៏របស់បងបានស្រួលបន្តិច"
"អេ! មិនល្អទេដឹងលោកប្អូន"
ខ្ញុំទាញគាត់ផ្តួលទៅលើកន្ទេល រួចអោនទៅលិទ្ធជញ្ជក់ចុងសុដន់នៅលើទ្រូងនែនក្តន់របស់គាត់ ដៃម្ខាងទៀតលូកទៅស្ទាប់អាប្អូនរបស់គាត់ពីលើក្រណាត់ក្បិនរបស់គាត់ រួចក៏ស្រាយក្បិនគាត់រួចលូកដៃចូលទៅកាន់អាប្អូនរបស់បងដាងដែលកំពុងតែរឹងពេញទំហឹង យី! មិនទាន់រឹងដូចជាមិនសូវធំទេ ដល់ពេលរឹងបែរជាវែង ហើយធំចង់ប៉ុនករដៃទៅហើយ។ ខ្ញុំបើកក្រណាតចេញមើលអាវុធគាត់ រួចអោនទៅលិទ្ធវាបន្តិច បងដាងព្រឺរខ្លួនរុលឡើងលើ ខ្ញុំអោបចង្កេះគាត់ជាប់ហើយលិទ្ធសាច់ដុំក្បាលពោះរបស់គាត់មួយៗ បងដាងថ្ងូរ អូយៗ ស៊ឺត! នេះប្រហែលជាលើកទីមួយរបស់គាត់ហើយ បានជាខ្ញុំស្ទាប់អង្អែលបន្តិចសោះគាត់ព្រឺររោមទទួលអារម្មណ៏ស្រាវស្រើបដល់ថ្នាក់នេះ។ ខ្ញុំលិទ្ធបណ្តើរ ជញ្ជក់បណ្តើរ ដៃរបស់ខ្ញុំអង្អែលតាមគល់ភ្លៅរបស់គាត់អូនដល់ក្រលៀន រួចទៅចាប់កាន់អាវុធរបស់គាត់សាប់ចុះឡើង។ ខ្ញុំលិទ្ធអូសពីក្បាលពោះមកដល់អាវុធរបស់គាត់ជាថ្មី ខ្ញុំចាប់ទាញស្បែករបស់គាត់ប្រលាត់ផុងចុង គាត់ទំនងដូចជាឈឺបន្តិចបន្តួចដែរ តែប្រហែលជាចង់បន្តរទើបមិនមានប្រត្តិកម្មអី្វសោះ។ ខ្ញុំលិទ្ធថ្នមៗមួយៗពីចុងអូសទៅដល់គល់អាវុធរបស់គាត់បងដាងវិញរមីរមួល ពើតចង្កេះឡើងលើចាប់មិនឈ្នះ ខ្ញុំលេបអាវុធនោះចូលបៀមអោយបងដាងថ្ងូរមិនឈប់៖
"អូយលោកប្អូន ខ្ញុំស្រាវណាស់ អូយស៊ឺតៗៗ!!"
និយាយបណ្តើរដៃគាត់ចាប់ក្បាលខ្ញុំច្រមុជចុះឡើងបណ្តើរ ខ្ញុំក៏ស្រាតខោខ្លួនឯងចេញទាញប្រដាប់របស់ខ្ញុំមកសាប់ឡើងរឹងរួចយកមកបញ្ច្រក់ចូលម៉ាត់បងដាង ចំនែកបងដាងដូចជាមិនខ្លាចហាម៉ាត់ទទួលអាប្អូនរបស់ខ្ញុំសោះ គាត់បៀមអោយខ្ញុំដូចខ្ញុំបៀមអោយគាត់ដែរ នេះប្រហែលជារៀនចេះហើយ ឆ្លាតមែនបងដាង ធ្វើអោយមើលបន្តិចសោះកូពីបានយ៉ាងរហ័យ។ ដៃគាត់ចាប់ចង្កេះរបស់ខ្ញុំរួចរុញចុះឡើងដើម្បីអោយអាវុធខ្ញុំបានចេញចូលម៉ាត់របស់គាត់បានលឿន រួចដៃរបស់គាត់មកច្របាច់គូទរបស់ខ្ញុំយ៉ាងចាស់ដៃ ឈឺតិចដែរតែមិនហានថាអោយគាត់ទេ ព្រោះមើលទៅទំនងដូចជាគាត់មានអារម្មណ៏ស្រាវស្រើបសំបើមណាស់។ ខ្ញុំអោនបែរខ្នងទៅបៀមអាវុធរបស់គាត់វិញ ពួកយើងបៀមអោយគ្នាទៅវិញទៅមក តែបងដាងវិញម្តងម្កាលដកម៉ាត់ចេញហើយថ្ងូរ អើសៗ! ប្រហែលជាមួយសន្ទុះខ្ញុំបានបញ្ចេញទឹកដែលសន្សំជាងមួយខែ បាញ់ពេញក្នុងម៉ាត់បងដាង ហៀរចេញមកក្រៅខ្លះ គាត់លេបចូលខ្លះ ចំនែកបងដាងវិញមិនអោយចាញ់ខ្ញុំដែរទេ គាត់បញ្ចេញទឹកខ្ទះរបស់គាត់ចេញមកច្រើនជាងខ្ញុំទៀត តែខ្ញុំមិនអោយមួយតំណក់ចេញពីម៉ាត់របស់ខ្ញុំឡើយ។ រួចហើយខ្ញុំគេងអោបគាត់ដែលកំពុងតែដង្ហក់ដង្ហើមហើយនិយាយ៖
"យ៉ាងម៉េចបងដាងស្រួលទេ? ចង់ទៀតទេ?"
"បាទ! ហឹសៗ ស្រួលណាស់ នេះលើកទីមួយហើយ"
គាត់និយាយទាំងញញឹមហើយក្រវីក្បាល ខ្ញុំបន្ត៖
"ចឹងចាំពេលបាត់ហត់ចាំបន្តរទៀតណា"
"បាទៗ!"
សំរាក់ប្រហែលជា មួយម៉ោតខ្ញុំស្ទើរតែគេងលក់ទៅហើយ បងដាងនិយាយមកខ្ញុំ៖
"លោកប្អូន លោកប្អូន! អាចធ្វើអោយខ្ញុំម្តងទៀតបានទេ?"
ខ្ញុំក្រោកទៅបៀមអោយគាត់ម្តងទៀតតាមសំណើរ បៀមបណ្តើរដៃរបស់ខ្ញុំលូកទៅស្ទាប់រន្ធគុហារបស់បងដាងបណ្តើរគាត់ដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៏នឹងដៃរបស់ខ្ញុំ ដែលកំពុងតែលូកកប់ម្រាមចូលក្នុងរន្ធគូទរបស់គេទេ គាត់បិទភ្នែកបណ្តើរនិយាយបណ្តើរ ៖
"ហ៊ឹម...លោកប្អូនប្រសព្វណាស់ ខ្ញុំស្រាវណាស់លោកប្អូន"
ខ្ញុំយកដៃមកសាប់អាវុធរបស់គាត់យ៉ាងញាប់ ប្រហែលមួយសន្ទុះសោះគាត់បាញ់ទឹកខ្ទះទី២ មកប្រឡះពេញមុខខ្ញុំ។ ខ្ញុំយកមករបស់ខ្ញុំដែលប្រឡះទឹកកាមរបស់គាត់ទៅ ត្រដុសម៉ាត់របស់គាត់ មានអី! គាត់លិទ្ធទឹកខ្ទះរបស់គាត់អស់ចេញពីមុខរបស់ខ្ញុំ ចំនែកខ្ញុំវិញគេងក៏ទម្រេតខ្លួន គេងកើយលើទ្រូងរបស់គាត់ ហើយសាប់ខ្លួនឯងតាមក្រោយ។ សាប់បណ្តើរម៉ាត់របស់ខ្ញុំជញ្ជក់សុដន់របស់គាត់បណ្តើរ ចំនែកគាត់ក៏មិនស្ងៀមដែរ យកដៃមកអង្អែលច្របាត់សាច់គូទរបស់ខ្ញុំ ហើយលូកចូលរន្ធគូទរបស់ខ្ញុំដូចខ្ញុំធ្វើដាក់គាត់ដែរ អ៊ឺសៗៗៗៗ ខ្ញុំថ្ងូរបញ្ចេញសំលេងខ្លាំងៗ ព្រោះអីខ្ញុំជិតចេញទឹកហើយ ខ្ញុំក្រោកលត់ជង្គង់យកអាប្អូនរបស់ខ្ញុំមកតម្រង់ដាក់ម៉ាត់គាត់ ហើយសាប់បញ្ចេញទឹកកាមរបស់ខ្ញុំបញ្ចូលម៉ាត់របស់គាត់។ រួចហើយខ្ញុំអោនទៅថើបថ្នមៗ លើបបូរម៉ាត់របស់គាត់ អណ្តាតរបស់ខ្ញុំគ្រលាស់ទឹកកាមរបស់ខ្ញុំដែលប្រឡាក់លើបបូរម៉ាត់គាត់ ហើយរុលចូលម៉ាត់គាត់រហូតអស់ទឹកកាមដែលប្រឡះបបូរម៉ាត់គាត់នោះ។ មួយយប់នោះក្រោយពីបៀមអោយគ្នាបាន២ដងហើយយើងគេងអោបគ្នាថើបជញ្ជក់ម៉ាត់គ្នាលេង ពេលដែលមានអារម្មណ៏ក៏បៀមអោយគ្នាទៀត។ ប្រហែលជា 7-8 ដងឯណោះទើបបងដាងស្រងល់គេងលក់បាត់ទៅ ចំនែកខ្ញុំគេងក្បែរគាត់យ៉ាងមានក្តីសុខលែងគិតរកវិធីត្រលប់មកពេលវេលាដើមវិញ។ យប់នោះគេងអោបគាត់មួយយប់ទាល់ភ្លឺតែម្តងហើយមានអារម្មណ៏ថាបើបានបែបនោះរាល់យប់មិនដឹងល្អយ៉ាងទេសំរាប់ខ្ញុំ។
(១) កាត់ស៊ីម = រួមរ័ក្ស (ពាក្យដែលខ្ញុំធ្លាប់លឺពីនារីៗរកស៊ីផ្លូវភេទ)
(១) កាត់ស៊ីម = រួមរ័ក្ស (ពាក្យដែលខ្ញុំធ្លាប់លឺពីនារីៗរកស៊ីផ្លូវភេទ)
ចប់
