កណ្តាលរាត្រីស្ងាត់ជ្រងំយូរៗម្តងទើបលើសំលេងរថយន្តមួយៗឆ្លងកាត់។ ភក្តីអង្គុយកាន់ដបស្រាក្រហមក្នុងរថយន្តទំនើបរបស់ខ្លួន នៅក្បែរកំលោះសង្ហារភក្តីគឺមង្គលដែលកំពុងតែអង្គុយធ្វើមុខក្រហមអៀនប្រៀននិងសង្សារថ្មីទើបស្គាល់គ្នាបាន១សប្តាហ៏។ ភក្តីចាប់ផ្តើមបើកចំរៀងបន្ទរក្នុងរថយន្តដើម្បីបង្កើនបរិកាយពេលនោះ សង្ហារនិយាយទៅមង្គល៖
"កើតអីហ្នឹង យើងមុខក្រហមម្ល៉េះ?"
មង្គលភ្ញាក់នឹងសំនួររបស់ភក្តី ហើយងាកទៅភក្តីតបយ៉ាងរដិបរដុប៖
"អើ...មិនអីទេ...គ្មានអី...គ្មានអីទេ...ម៉េចក៏...ម៉េចក៏សួរខ្ញុំចឹង?"
ភក្តីជ្រួញចិញ្ចើមហើយតប៖
"ប្រាកដថាមិនអីទេមែនទេ? ខ្ញុំគ្រាន់តែសួរព្រោះយើងដូចជាភ័យៗយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ"
មង្គលធ្វើមុខមាំហើយតប៖
"មិន...មិនមានអីមែនណា! យី! ខ្ញុំមិនភ័យទេ ខ្ញុំមិនមែនកូនក្មេងឯណា"
ភក្តីសំលឹងមុខមង្គល ហើយខិតតិចៗទៅក្បែរមង្គល ចំនែកមង្គលវិញសំលឹងកែវភ្នែកភក្តីហើយថយតិចៗដែរ មង្គលថយរហូតប៉ះកញ្ចក់រថយន្ដ ឯភក្តីនៅតែរំកិលទៅជិតមង្គលរហូតមុខអ្នកទាំង២នៅមិនឆ្ងាយពី២សង់ទីម៉ែត្រផង។ មង្គលមុខក្រហមកាន់តែខ្លាំងបេះដូងលោតញញាប់ខុសចង្វាក់ភ្នែកសំលឹងទៅភក្តី ឃើញបែបនេះភក្តីសើចហើយនិយាយទៅមង្គល៖
"ហាហា! យើងធ្វើមុខគួរអោយអស់សំណើចខ្លាំងណាស់ ហាហា"
មង្គលធ្វើមុខខឹងបើកទ្វាឡានចេញមកឈរផ្អែកទ្វាឡាន មង្គលបើកចេញមកឈរក្បែរ ហើយនិយាយលួងលោមសង្សារក្មេងម្នាក់នេះ៖
"ឆាប់ងរម្ល៉េះ? ខ្ញុំនិយាយលេងសើចទេតើ!"
មង្គលងាកមុខចេញហើយធ្វើនិយាយបែបហីៗ៖
"អូ! ខ្ញុំមិនប្រកាន់ទេ"
ភក្តីបន្ត៖
"បើមិនប្រកាន់ម៉េចក៏ចេញមកខាងក្រៅលឿនយ៉ាងនេះ?"
មង្គលគាំងបន្តិចរួចតប៖
"ខ្ញុំចេញពីឡានមកយកខ្យល់បរិសុទ្ធខាងក្រៅ"
ស្តាប់មង្គលនិយាយចប់ភក្តីដើរមកជិតមង្គល គេយកដៃមកក្រៀករបស់សង្សារក្មេងធ្វើដូចមិត្តភក្តិហើយនិយាយទៅកាន់មង្គល៖
"ខ្ញុំសុំទោសផងណាបើខ្ញុំធ្វើអោយយើងខឹង! ខ្ញុំគ្មានចេតនាទេតែខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បង្កើតបរិកាសរីករាយជាមួយយើងប៉ុណ្ណោះ។"
មង្គលងាកទៅរកភក្តីហើយនិយាយតប៖
"មិនអីទេ! មកពីខ្ញុំឆាប់ឆេវឆាវពេក ខ្ញុំនេះយ៉ាប់ដល់ហើយ ខ្ញុំក៏សុំទោសបងភក្រ័ដែរណា"
ទាំង២អ្នកញញឹមដាក់គ្នាដោយទឹកមុខរីករាយ ព្រោះពួកគេកំពុងស្វែងយល់ចិត្តគ្នាត្រូវទៅវិញទៅ មក។ ភក្តីអោនសន្សឹមៗមកផ្តិតបបូរម៉ាត់របស់មង្គល ចំនែកមង្គលបើកភ្នែកធំៗស្រឡាំងកាំងមើលមុខភក្តី មួយសន្ទុះភក្តីដកបបូរម៉ាត់គេចេញហើយសំលឹងភ្នែកមង្គលវិញ។ ភ្លឹកមួយរយៈពេលខ្លីមង្គលញញឹមបែរមុខចេញហើយនិយាយ៖
"បងភក្រ័អើ....នេះជាស្នាមថើបទីមួយរបស់ខ្ញុំ ហើយអើ...ខ្ញុំមានអារម្មណ៏ថាខ្មាសអៀនខ្លាំងណាស់ ម្យ៉ាងទៀតអើ...ម្យ៉ាងទៀតនេះជាកន្លែងសាធារណៈទៀតណាបង"
ភក្តីចាប់កាន់ថ្គាមមង្គលថ្នមៗអោយបែរមករកខ្លួនរួចនិយាយតប៖
"បងជាមនុស្សសំណាងជាងគេហើយព្រោះទទួលបានស្នាមថើបដំបូងរបស់យើង"
មង្គលអោនមុខញញិមញញែមមុខក្រហមម្តងទៀត។ ភក្តីបើកទ្វាអីកៅបាំងខាងក្រោយហើយទាញដៃរបស់មង្គលអោយផ្តេកខ្លួនបណ្តោយលើពូក គេក៏អោនចូលទៅទ្រោបខ្លួនពីលើមង្គល។ អ្នកទាំង២សំលឹងមុខគ្នាមួយសន្ទុះភក្តីអោនទៅថើបមង្គលយ៉ាងផ្អែមល្ហែមមួយៗ ចំនែកមង្គលបិទភ្នែកហាម៉ាត់តិចៗដើម្បីអោយសង្សារបណ្តូលចិត្តងាយស្រួលជញ្ជក់ខាំ។ ភក្តីលូកដៃអង្អែលទ្រូងរបស់មង្គលថ្នមៗ ហើយលុញចុងដោះរបស់មង្គលធ្វើអោយកំលោះមង្គលព្រឹរសម្បុរ ធ្វើមុខស្រៀវស្រាញ ចំនែកមង្គលវិញរាវអង្អែលខ្នង អង្អែលស្មារ ហើយរាវលូកចាប់អាវុធរបស់ភក្តីដែលកំពុងតំឡើងខ្លួនរួចជាស្រេច។ ភក្តីចាប់ដោះឡាវរបស់មង្គលចេញ រាងកាយអាក្រាតខាងលើរបស់មង្គលដែលជាក្មេងដែលទើបឡើងជំទង់ មិនមានសាច់ដុំធំៗដូចបុរសទូរទៅ តែមានសាច់សខ្ចីរលោងស្រិលដូចនារីក្រមុំ ក្បាលពោះរាប់ស្មើរ សាច់ទ្រូងសរលោងចុងសុដន់តូចៗរាបស្មើរទាំងសង។ ភក្តីលិទ្ធចុងសុដន់រាប់ស្មើររបស់មង្គលយឺតៗ មង្គលវិញស្រៀវផងរសើបផងព្យាយាមរើរខ្លួនតែត្រូវភក្តីតាមលិទ្ធជាប់មិនអោយរបូតពីម៉ាត់ឡើយ។ ភក្តីលូកដៃចូលក្នុងខោរបស់មង្គលដើម្បីត្រដុសអង្អែលអាប្អូនរបស់មង្គលដែលខឹងខ្លាំងក្នុងខោនោះ ភក្តីរូតខោរបស់មង្គលហើយរុញក្រោមត្រឹមក្បាលជង្គង់ បន្ទាប់មកទាញអាល្អិតដែលខឹងសម្បើមនោះចេញមកក្រៅតាមជើងខោលីអូ។ អាល្អិតរបស់មង្គលមិនទាន់របើកស្បែកអស់ទេ ភក្តីចាប់ទាញស្បែកចុងគ្របលើអាល្អិតរបស់មង្គលថ្នមៗយឺតៗចុះក្រោម តែដោយសារតែលើកដំបូងមង្គលចាប់ដែរបស់ភក្តីជាប់ហើយនិយាយ៖
"អូយបងភ័ក្រ! ខ្ញុំឈឺណាស់កុំទាញវាខ្លាំងពេក"
ភក្តីតប៖
"បងថ្នមៗហើយតើ យើងទ្រាំបន្តិចទៅណា"
មង្គលងក់ក្បាលហើយខាំម៉ាត់អត់ទ្រាំដើម្បីអោយសង្សារទាញស្បែកនោះចុះក្រោមរហូតផុតក្បាលត្រម៉ែងនោះយ៉ាងជោគជ័យ។ ភក្តីនិយាយទៅកាន់មង្គល៖
"ឃើញទេរបើកអស់ហើយ លេងនៅកំលោះទៀតហើយយើង"
មង្គលធ្វើមុខជូរតប៖
"ហូយ...! ទាញរបស់គេឡើងឈឺឥលូវនៅក្រហាយនៅឡើយទេ ហិហិ!"
ភក្តីយកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់សង្សារក្មេងហើយនិយាយ៖
"របើកលើកដំបូងឈឺបន្តិចបន្តួចចឹងហើយ តែស្អាតលែងអីហើយណា"
មង្គលធ្វើពេបម៉ាត់ហើយងក់ក្បាលយល់ស្របតាមភក្តី។ ភក្តីទាញយកស្ព្រាយត្រជាក់ក្នុងខ្លប់រថយន្តមកបាញ់លើអាល្អិតរបស់មង្គល ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រហាយក្រោយរបើកស្បែកថ្មីៗរបស់មង្គល។ មង្គលទទួលអារម្មណ៏ត្រជាក់លែងក្រហមត្រង់ប្រដាប់ភេទ មង្គលសួរភក្តី៖
"បងភ័ក្រ! តើជាស្ព្រាយអ្វីនឹងបង? គ្រាន់តែបាញ់ភ្លាមលែងមានអារម្មណ៏ឈឺក្រហាយ ហើយថែមទាំងត្រជាក់ស្រួលទៀតផង"
ភក្តីញាក់ចិញ្ចើមដាក់មង្គលហើយតប៖
"ស្ព្រាយត្រជាក់ណាអូន វាការពារការរលាកកណ្តួលផ្សេងៗបានទៀតផង"
និយាយចប់ភក្តីបន្តឆាកប្រយុទ្ធជាមួយមង្គលជាថ្មី។ ភក្តីចាប់ដោះខោអាវរបស់មង្គលចេញពីខ្លួនអស់គ្មានសល់សូម្បីតែលីអូ មង្គលវិញដោយសារតែភាពខ្មាសអៀនគេយកដៃមកក្តោបអាល្អិតគេជាប់។ ភក្តីក៏ស្រាតខោខ្លួនឯងចេញអស់បង្ហាញអាវុធរបស់ខ្លួនដែលបះកោងឡើងលើឆ្ងក់ៗក្នុងអាវដែលបាំងវានៅឡើយ។ ភក្តីអង្គុយកន្ធែកជើងលើពូកចំនែកមង្គលវិញអង្គុយលើតួរលេខរថយន្ត ភក្តីចាប់ថ្ពាល់ទាំងសងខាងរបស់មង្គលរួចអោនទៅជញ្ជក់ម៉ាត់ម្តងទៀតតែលោកនេះរាងរោលរាលខ្លាំងជាងមុន។ មង្គលទទួលការលិទ្ធជញ្ជក់អណ្តាតគ្នាយ៉ាងប្រសព្វដូចអ្នកធ្លាប់មានបទពិសោធន៏ ភក្តីលិទ្ធអូសពីម៉ាត់របស់មង្គលទៅគុម្ពត្រចៀក ហើយលិទ្ធចូលក្នុងត្រចៀករបស់មង្គល បន្ទាប់មកទៀតខាំស្លឹកត្រចៀករបស់មង្គលធ្វើអោយមង្គលព្រឹរសម្បុរញ័រខ្លួនចំប្រប់។ ភក្តីរុញមង្គលចេញហើយសំលឹងមុខដោយទឹកមុខរោលរាលដោយកំដៅតណ្ហា បន្ទាប់មកទាញមង្គលអោបយ៉ាងនែនក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ខ្លួន អ្នកទាំង២អង្អែលគ្នាទៅវិញទៅមក។ មង្គលថើបថ្ងាស់របស់ភក្តីដោយក្តីស្រលាញ់របស់ខ្លួន មង្គលក៏ទាញអាវរបស់ភក្តីឡើងលើទៅក្រោយករបស់ភក្តីហើយអោនទៅខាំលិទ្ធចុងសុដន់អោយភក្តីតែដោយតែមិនដែរភក្តីធ្វើរាងឆ្គងច្រើន តែទោះជាយ៉ាងណាក៏នៅតែធ្វើអោយភក្តីហាម៉ាត់ធ្វើសំលេងសឹតៗបានដែរ។ មង្គលលត់ជង្គង់ចុះទៅក្រោមហើយអោនទៅអង្អែលសាប់អាវុធរបស់ភក្តី មង្គលចាប់កាន់សាប់មួយសន្ទុះដូចជាមិនហានហាម៉ាត់ទៅខាំអាវុធរបស់ភក្តីសោះ ឃើញបែបនេះភក្តីនិយាយទៅកាន់មង្គល៖
"យើងខ្លាចអី? សាច់លិទ្ធចុងរបស់វាបន្តិចទៅមើល! កុំភ័យវាមិនចេះខាំទេ..."
មង្គលធ្វើមុខស្មេញដា់ភក្តីហើយតប៖
"របស់បងឯងធំហើយវែងទៀត ខ្ញុំចង់មើលវាបន្តិចទៀតសិន នែក! ឡើងសរសៃធំៗពេញខ្លួនវា!"
ភក្តីសើចហើយយកដៃមកញីក្បាលរបស់មង្គល រួចនិយាយ៖
"យើងហ្នឹងប៉ុននិយាយលេងសើចណាស់ ហើយឆាប់ងរទៀតផង!"
មង្គលលាន់អណ្តាតមកលិទ្ធចុងក្បាលត្រម៉ែងខាងក្រោមរបស់អាវុធភក្តីយឺតៗ មង្គលលិទ្ធជុំវិញក្បាលត្រម៉ែងនោះ ហើយលិទ្ធអូសទៅដល់ថ្ងាសដែលមានរោមដុះរួញក្រញង់ បន្ទាប់មកក៏លិទ្ធអូសត្រលប់មកខាងក្រោមត្រង់ចំនុចសាវម៉ៅរបស់ភក្តីមង្គលក៏ហាម៉ាត់ធំៗត្របាក់សាវម៉ៅនោះចូលក្នុងម៉ាត់ទាំងអស់។ ភក្តីចំហរម៉ាត់ងើយឡើងលើដៃចាប់កាន់ក្បាលរបស់មង្គលរុញផ្អិបទៅនឹងអាវុធរបស់ខ្លួន ចំនែកមង្គលនៅតែបន្តលិទ្ធរហូតមិនដាច់ចេញពីម៉ាត់ មង្គលលិទ្ធមកការ៉េមវែងវិញហើយចាប់ការ៉េមបញ្ចូលក្នុងម៉ាត់ហើយខ្ជាក់ចេញវិញ ធ្វើបណ្តើរមង្គលមើលមុខរបស់ភក្តីបន្ត រួចនិយាយទៅកាន់ភក្តី៖
"ធ្វើចឹងស្រួលអត់បងភ័ក្រ?"
ភក្តីបិទភ្នែកងក់ក្បាលហើយនិយាយតប៖
"សឺត...អឺស! ស្រួល"
និយាយចប់ភក្តីអស់សំណើចរួចចាប់មង្គលមកជញ្ជក់ម៉ាត់បន្តិច រួចក៏ប្រលែងអោយមង្គលលេងជាមួយកូនចាប់របស់ខ្លួនទៀត។ មង្គលលិទ្ធជញ្ជក់ការ៉េមសាច់ផងដៃលូកអង្អែលដើមទ្រូង ភ្លៅរបស់ភក្តីផងដែរ រួចរាល់ហើយមង្គលឡើងអង្គុយលើភក្តីហើយជញ្ជក់ម៉ាត់គ្នាម្តងទៀត។ ភក្តីប្តូរទីតាំងជាមួយមង្គលដោយអោយមង្គលអង្គុយលើពួកហើយខ្លួនអង្គុយលើតួរលេខរថយន្តម្តង ភក្តីអោនទៅលិទ្ធក្បាលពោះរបស់មង្គលភ្លាមធ្វើអោយមង្គលភ្ញាក់ខ្លួនក្រញាង រួចក៏ចាប់ក្បាលភក្តីចេញហើយនិយាយ៖
"អូយ! ស្រៀវហើយរសើបណាស់បងភ័ក្រ"
ភក្តីមើលមុខរបស់មង្គលហើយអោនទៅលិទ្ធអាល្អិតច្រម៉ក់របស់មង្គលម្តង ធ្វើអោយមង្គលរមីរមួលចុកអួលពោះស្ទើរដាច់ដង្ហើមម្តងៗ។ ភក្តីអោយមង្គលលត់ជង្គង់ហើយបែរគូទមករកគេ មង្គលក៏ធ្វើតាមសំណូមពររបស់សង្សារបណ្តូលចិត្ត។ ភក្តីទាញយកទឹករំអិលក្នុងស្រោមអនាម័យមកចាក់លើក្លែបគូទរបស់មង្គល រួចហើយនាយអង្អែលទឹករំអិលនោះអោយប្រឡាក់ពេញសាច់គូទទាំងអស់ បន្ទាប់មកភក្តីលូកម្រាមដៃកណ្តាលចូលទៅក្នុងរន្ធគូទរបស់មង្គល ចំនែកមង្គលខាំម៉ាត់ទ្រាំការឈឺចាប់បន្តិចបន្តួចនេះ ភក្តីរុកម្រាមដៃរបស់ខ្លួនចេញក្នុងរន្ធគូទរបស់មង្គលដើម្បីអោយរន្ធហ្ស៊ីនមួយហ្នឹងស៊ាំហើយរីកបន្តួច។ មង្គលលត់ជង្គង់សម្ងំអោយសង្សារលូកលេងតាមចិត្តគេចង់ ភក្តីស្រវ៉ាតោងស្មាររបស់មង្គលហើយខ្សឹបតិចដាក់ត្រចៀករបស់មង្គល៖
"អោយបងសុំដាក់មកណា?"
មង្គលគិតបន្តិចរួចក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រម៖
"បាទបង! តែ...តែកុំខ្លាំងៗពេកណាខ្ញុំឈឺ"
ភក្តីទាញស្រោមអនាម័យមកពាក់រួចជាស្រេច បន្ទាប់មកនាយយកទឹករំអិលមកចាក់ឡើងជោគជាំលើអាវុធរបស់ខ្លួនដែលឡើងរឹងពេញទំហឹងកោងឡើងមកផ្ចិត។ ភក្តីចាប់ចង្កេះរបស់មង្គលហើយស៊កបញ្ចូលអាវុធរបស់ខ្លួន តែដោយសារតែដំបូងសំរាប់មង្គលធ្វើអោយមង្គលរើរគេចចេញព្រោះដោយសារទ្រាំមិនបាន ភក្តីអោបក្រសោបមង្គលពីក្រោយហើយយកពុកចង្ការរបស់ខ្លួនទៅត្រដុសជាមួយខ្នងរបស់មង្គលធ្វើអោយគេស្រៀវស្រើបបន្លប់ភាពឈឺចាប់របស់រន្ធគូទគេ។ ភក្តីព្យាយាមបញ្ចូលអាវុធរបស់ខ្លួនសារជាថ្មី លើកនេះគេស៊កយឺតៗថ្នមៗដៃម្ខាងអោបពីក្រោយហើយច្របាច់លុញចុងសុដន់របស់មង្គល អោយយកពុកចង្ការមកត្រដុសលើខ្នងរបស់មង្គលទីបំផុតភក្តីបញ្ចូលអាវុធរបស់ខ្លួនបានពាក់កណ្តាល។ ភក្តីមិនកំរើកចង្កេះសោះឡើយនាយទាញមុខរបស់មង្គលមកបឺតជញ្ជក់ជួយបន្ថយភាពឈឺចាប់របស់មង្គល ភក្តីនិយាយទៅមង្គល៖
"អើស...សឺត!!! ទ្រាំបន្តិចទៅណា បន្តិចទៀតលែងឈឺហើយ"
មង្គលងក់ក្បាលបិទភ្នែក និយាយរួចភក្តីចាប់ហែកជើងរបស់មង្គលអោយរាងធំបន្តិចដើម្បីងាយស្រួលដល់ការវាយលុករបស់ខ្លួន។ ភក្តីចាប់ផ្តើមរុកអាវុធរបស់ខ្លួនអោយចូលកាន់តែជ្រៅទៅក្នុងខ្លួនរបស់មង្គល ធ្វើអោយមង្គលឈឺអោនក្បាលផ្អិបទៅហ្នឹងពូកឡានខាំម៉ាត់រួចនិយាយ៖
"អូយ...សឺត! ឈឺណាស់បង ហិហិ អូយ! មួយៗមើលបង"
ភក្តីបញ្ឈប់ដំនើរការបន្តិចទៀត រួចនាយយកទឹករំអិលមកចាក់ពីលើចង្អូរគូទអោយហូរទៅរន្ធគូទ និងអាវុធរបស់ខ្លួន បន្ទាប់មកនាយស៊កយឺតៗថ្នមៗរហូតអាវុធនាយចូលផុងដល់គល់។ ភក្តីអោយមង្គលរែងចង្កេះ៖
"យើងរែងចង្កេះយឺតៗទៅមើល ធ្វើចឹងកុំអោយយើងថាខ្ញុំធ្វើខ្លាំង"
មង្គលធ្វើតាមសម្តីរបស់ភក្តីអោយរែងចង្កេះខ្លួនឯងយឺតៗ មង្គលមិនទទួលអារម្មណ៏ឈឺខ្លាំងទៀតទេគេកំរើកចង្កេះទៅមកមួយៗយឺតៗ។ ភក្តីនិយាយទៅមង្គល៖
"ម៉េចដែរ? ឈឺអត់"
មង្គលតប៖
"សឺត...អើស! អត់ទេបងមិនសូវឈឺទេ មានអារម្មណ៏ថាអួលក្នុងពោះវៀនបន្តិចតែមានអារម្មណ៏មួយទៀតដូចជាស្រួលដែរ"
ភក្តីសើចហើយយកដៃមកកាន់ស្មាររបស់មង្គលរួចរែងចង្កេះរបស់ខ្លួនយឺតៗ អោយស្របតាមកាយវិការបស់មង្គល។ ភក្តីដកអាវុធចេញនៅសល់តែក្បាលត្រម៉ែងជាប់ក្នុងខ្លួនមង្គល បន្ទាប់មកនាយស៊កវាបញ្ចូលទៅវិញដល់គុលធ្វើអោយមង្គលថ្ងូររហឹសតាមចង្វាក់របស់ភក្តី។ ភក្តីចាប់ផ្តើមរែងចង្កេះបែបនេះញាប់ទៅៗ ដៃម្ខាងលូកស្ទាប់ច្របាច់និងសាប់អាល្អិតអោយមង្គលចំនែកម្ខាងទៀតអោបករបស់មង្គល ទាំងដៃដែលសាប់អាវុធអោយមង្គលនិងចង្កេះរបស់ខ្លួនញាប់ស្មើរគ្នា។ មង្គលស្រែកថ្ងូរលឺទៅៗលាន់រំកងពេញក្នុងរថយន្ត ចំនែករថយន្តទាំងមូលរញ្ជូយដូចផែនដីរញ្ជួយ។ ភក្តីស្រែកថ្ងូរ៖
"អើស...អើស...អើស....ចេញហើយ....អឹក..អឹក...អើស...សឺត....អើស ស្រួលណាស់"
ភក្តីទ្រោបខ្លួនទាំងមូលសង្កត់ផ្អិបមង្គលទៅខ្នងពូក រួចក៏ដកអាវុធរបស់ខ្លួនចេញពីក្នុងខ្លួនរបស់មង្គលហើយផ្អែកខ្លួនក្បែរមង្គល។ ចំនែកមង្គលវិញមិនទាន់អស់សម្រើបនៅឡើយគេទៅថើបជញ្ជក់បបូរម៉ាត់ជាមួយភក្តី ចំនែកភក្តីយកដៃមកសាប់អោយមង្គលដើម្បីជួយមង្គលអោយឆាប់ដល់គោលដៃដូចគ្នាដែរ។ ក្រោយពីបាញទឹកកាមចេញរួចហើយមង្គលកើយស្មាររបស់ភក្តីហើយនិយាយលេងជាមួយគ្នា៖
"ខ្ញុំគិតថាលើកទី១ឈឹខ្លាំងណាស់ តែតាមពិតមិនសូវឈឺសោះ ឈឺដែរតែឈឺតិចលាយលំជាមួយភាពសុខស្រួលផងដែរ"
ភក្តីយកដៃមកអេះក្បាលរបស់មង្គលហើយនិយាយ៖
"បាទ! យើងនឹងគួរអោយស្រលាញ់មែន លើកក្រោយៗលែងមានអារម្មណ៏ឈឺទៀតហើយ"
ទាំង២អ្នកអោបថើបគ្នាមួយសន្ទុះក៏រាប់ចំស្លៀកពាក់វិញហើយ ភក្តីក៏នាំមង្គលទៅផ្ទះវិញ។ ពេលចុះពីរថយន្តមង្គលនិយាយទៅភក្តី៖
"លើកទី១របស់ខ្ញុំក្នុងឡានរបស់បងភ័ក្រ ខ្ញុំពិតជារំភើបខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំនឹងចាំថ្ងៃនេះពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ"
ភក្តីញញឹមរួចនិយាយតប៖
"បាទ! ក្មេងគួរអោយស្រលាញ់របស់បង ថែខ្លួនណា បងស្រលាញ់អូន"
មង្គលធ្វើមុខស្មេញដាក់ភក្តីហើយនិយាយតប៖
"ខ្ញុំក៏ស្រលាញ់បងដែរ លាហើយណាបងជិះឡានប្រយត្ន័ប្រយែងផងណា"
និយាយចប់ភក្តីក៏បើកឡានទៅផ្ទះបាត់ទៅ ចំនែកមង្គលវិញនៅផ្ទះគេងមិនលក់ព្រោះតែស្រម៉ៃទិដ្ធភាពរបស់ខ្លួនជាមួយភក្តីក្នុងរថយន្តនោះ។ ទំនេរពេលជួបគ្នាពួកគេតែងតែចំនាយពេលនៅជាមួយគ្នាដល់យប់ជ្រៅ ជួនកាលពួកគេតែងតែរួមភេទគ្នាក្នុងរថយន្តមួយនោះជួនកាលក៏ទៅផ្ទះសំណាក់តាមអារម្មណ៏ពួកគេចង់បានបរិយាកាសបែបណា? តែពៅសង្ឃឹមថាអ្នកអាននឹងមិនប្រព្រឹត្តតាមសាធារណៈដូចមង្គលនិងភក្តីទេណា។ អរគុណសំរាប់ការចំណាយពេលវេលាមកអានរឿងរបស់ពៅ។ សូមមានសំណាងល្អគ្រប់ៗគ្នាណា៎!
"ហាហា! យើងធ្វើមុខគួរអោយអស់សំណើចខ្លាំងណាស់ ហាហា"
មង្គលធ្វើមុខខឹងបើកទ្វាឡានចេញមកឈរផ្អែកទ្វាឡាន មង្គលបើកចេញមកឈរក្បែរ ហើយនិយាយលួងលោមសង្សារក្មេងម្នាក់នេះ៖
"ឆាប់ងរម្ល៉េះ? ខ្ញុំនិយាយលេងសើចទេតើ!"
មង្គលងាកមុខចេញហើយធ្វើនិយាយបែបហីៗ៖
"អូ! ខ្ញុំមិនប្រកាន់ទេ"
ភក្តីបន្ត៖
"បើមិនប្រកាន់ម៉េចក៏ចេញមកខាងក្រៅលឿនយ៉ាងនេះ?"
មង្គលគាំងបន្តិចរួចតប៖
"ខ្ញុំចេញពីឡានមកយកខ្យល់បរិសុទ្ធខាងក្រៅ"
ស្តាប់មង្គលនិយាយចប់ភក្តីដើរមកជិតមង្គល គេយកដៃមកក្រៀករបស់សង្សារក្មេងធ្វើដូចមិត្តភក្តិហើយនិយាយទៅកាន់មង្គល៖
"ខ្ញុំសុំទោសផងណាបើខ្ញុំធ្វើអោយយើងខឹង! ខ្ញុំគ្មានចេតនាទេតែខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បង្កើតបរិកាសរីករាយជាមួយយើងប៉ុណ្ណោះ។"
មង្គលងាកទៅរកភក្តីហើយនិយាយតប៖
"មិនអីទេ! មកពីខ្ញុំឆាប់ឆេវឆាវពេក ខ្ញុំនេះយ៉ាប់ដល់ហើយ ខ្ញុំក៏សុំទោសបងភក្រ័ដែរណា"
ទាំង២អ្នកញញឹមដាក់គ្នាដោយទឹកមុខរីករាយ ព្រោះពួកគេកំពុងស្វែងយល់ចិត្តគ្នាត្រូវទៅវិញទៅ មក។ ភក្តីអោនសន្សឹមៗមកផ្តិតបបូរម៉ាត់របស់មង្គល ចំនែកមង្គលបើកភ្នែកធំៗស្រឡាំងកាំងមើលមុខភក្តី មួយសន្ទុះភក្តីដកបបូរម៉ាត់គេចេញហើយសំលឹងភ្នែកមង្គលវិញ។ ភ្លឹកមួយរយៈពេលខ្លីមង្គលញញឹមបែរមុខចេញហើយនិយាយ៖
"បងភក្រ័អើ....នេះជាស្នាមថើបទីមួយរបស់ខ្ញុំ ហើយអើ...ខ្ញុំមានអារម្មណ៏ថាខ្មាសអៀនខ្លាំងណាស់ ម្យ៉ាងទៀតអើ...ម្យ៉ាងទៀតនេះជាកន្លែងសាធារណៈទៀតណាបង"
ភក្តីចាប់កាន់ថ្គាមមង្គលថ្នមៗអោយបែរមករកខ្លួនរួចនិយាយតប៖
"បងជាមនុស្សសំណាងជាងគេហើយព្រោះទទួលបានស្នាមថើបដំបូងរបស់យើង"
មង្គលអោនមុខញញិមញញែមមុខក្រហមម្តងទៀត។ ភក្តីបើកទ្វាអីកៅបាំងខាងក្រោយហើយទាញដៃរបស់មង្គលអោយផ្តេកខ្លួនបណ្តោយលើពូក គេក៏អោនចូលទៅទ្រោបខ្លួនពីលើមង្គល។ អ្នកទាំង២សំលឹងមុខគ្នាមួយសន្ទុះភក្តីអោនទៅថើបមង្គលយ៉ាងផ្អែមល្ហែមមួយៗ ចំនែកមង្គលបិទភ្នែកហាម៉ាត់តិចៗដើម្បីអោយសង្សារបណ្តូលចិត្តងាយស្រួលជញ្ជក់ខាំ។ ភក្តីលូកដៃអង្អែលទ្រូងរបស់មង្គលថ្នមៗ ហើយលុញចុងដោះរបស់មង្គលធ្វើអោយកំលោះមង្គលព្រឹរសម្បុរ ធ្វើមុខស្រៀវស្រាញ ចំនែកមង្គលវិញរាវអង្អែលខ្នង អង្អែលស្មារ ហើយរាវលូកចាប់អាវុធរបស់ភក្តីដែលកំពុងតំឡើងខ្លួនរួចជាស្រេច។ ភក្តីចាប់ដោះឡាវរបស់មង្គលចេញ រាងកាយអាក្រាតខាងលើរបស់មង្គលដែលជាក្មេងដែលទើបឡើងជំទង់ មិនមានសាច់ដុំធំៗដូចបុរសទូរទៅ តែមានសាច់សខ្ចីរលោងស្រិលដូចនារីក្រមុំ ក្បាលពោះរាប់ស្មើរ សាច់ទ្រូងសរលោងចុងសុដន់តូចៗរាបស្មើរទាំងសង។ ភក្តីលិទ្ធចុងសុដន់រាប់ស្មើររបស់មង្គលយឺតៗ មង្គលវិញស្រៀវផងរសើបផងព្យាយាមរើរខ្លួនតែត្រូវភក្តីតាមលិទ្ធជាប់មិនអោយរបូតពីម៉ាត់ឡើយ។ ភក្តីលូកដៃចូលក្នុងខោរបស់មង្គលដើម្បីត្រដុសអង្អែលអាប្អូនរបស់មង្គលដែលខឹងខ្លាំងក្នុងខោនោះ ភក្តីរូតខោរបស់មង្គលហើយរុញក្រោមត្រឹមក្បាលជង្គង់ បន្ទាប់មកទាញអាល្អិតដែលខឹងសម្បើមនោះចេញមកក្រៅតាមជើងខោលីអូ។ អាល្អិតរបស់មង្គលមិនទាន់របើកស្បែកអស់ទេ ភក្តីចាប់ទាញស្បែកចុងគ្របលើអាល្អិតរបស់មង្គលថ្នមៗយឺតៗចុះក្រោម តែដោយសារតែលើកដំបូងមង្គលចាប់ដែរបស់ភក្តីជាប់ហើយនិយាយ៖
"អូយបងភ័ក្រ! ខ្ញុំឈឺណាស់កុំទាញវាខ្លាំងពេក"
ភក្តីតប៖
"បងថ្នមៗហើយតើ យើងទ្រាំបន្តិចទៅណា"
មង្គលងក់ក្បាលហើយខាំម៉ាត់អត់ទ្រាំដើម្បីអោយសង្សារទាញស្បែកនោះចុះក្រោមរហូតផុតក្បាលត្រម៉ែងនោះយ៉ាងជោគជ័យ។ ភក្តីនិយាយទៅកាន់មង្គល៖
"ឃើញទេរបើកអស់ហើយ លេងនៅកំលោះទៀតហើយយើង"
មង្គលធ្វើមុខជូរតប៖
"ហូយ...! ទាញរបស់គេឡើងឈឺឥលូវនៅក្រហាយនៅឡើយទេ ហិហិ!"
ភក្តីយកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់សង្សារក្មេងហើយនិយាយ៖
"របើកលើកដំបូងឈឺបន្តិចបន្តួចចឹងហើយ តែស្អាតលែងអីហើយណា"
មង្គលធ្វើពេបម៉ាត់ហើយងក់ក្បាលយល់ស្របតាមភក្តី។ ភក្តីទាញយកស្ព្រាយត្រជាក់ក្នុងខ្លប់រថយន្តមកបាញ់លើអាល្អិតរបស់មង្គល ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រហាយក្រោយរបើកស្បែកថ្មីៗរបស់មង្គល។ មង្គលទទួលអារម្មណ៏ត្រជាក់លែងក្រហមត្រង់ប្រដាប់ភេទ មង្គលសួរភក្តី៖
"បងភ័ក្រ! តើជាស្ព្រាយអ្វីនឹងបង? គ្រាន់តែបាញ់ភ្លាមលែងមានអារម្មណ៏ឈឺក្រហាយ ហើយថែមទាំងត្រជាក់ស្រួលទៀតផង"
ភក្តីញាក់ចិញ្ចើមដាក់មង្គលហើយតប៖
"ស្ព្រាយត្រជាក់ណាអូន វាការពារការរលាកកណ្តួលផ្សេងៗបានទៀតផង"
និយាយចប់ភក្តីបន្តឆាកប្រយុទ្ធជាមួយមង្គលជាថ្មី។ ភក្តីចាប់ដោះខោអាវរបស់មង្គលចេញពីខ្លួនអស់គ្មានសល់សូម្បីតែលីអូ មង្គលវិញដោយសារតែភាពខ្មាសអៀនគេយកដៃមកក្តោបអាល្អិតគេជាប់។ ភក្តីក៏ស្រាតខោខ្លួនឯងចេញអស់បង្ហាញអាវុធរបស់ខ្លួនដែលបះកោងឡើងលើឆ្ងក់ៗក្នុងអាវដែលបាំងវានៅឡើយ។ ភក្តីអង្គុយកន្ធែកជើងលើពូកចំនែកមង្គលវិញអង្គុយលើតួរលេខរថយន្ត ភក្តីចាប់ថ្ពាល់ទាំងសងខាងរបស់មង្គលរួចអោនទៅជញ្ជក់ម៉ាត់ម្តងទៀតតែលោកនេះរាងរោលរាលខ្លាំងជាងមុន។ មង្គលទទួលការលិទ្ធជញ្ជក់អណ្តាតគ្នាយ៉ាងប្រសព្វដូចអ្នកធ្លាប់មានបទពិសោធន៏ ភក្តីលិទ្ធអូសពីម៉ាត់របស់មង្គលទៅគុម្ពត្រចៀក ហើយលិទ្ធចូលក្នុងត្រចៀករបស់មង្គល បន្ទាប់មកទៀតខាំស្លឹកត្រចៀករបស់មង្គលធ្វើអោយមង្គលព្រឹរសម្បុរញ័រខ្លួនចំប្រប់។ ភក្តីរុញមង្គលចេញហើយសំលឹងមុខដោយទឹកមុខរោលរាលដោយកំដៅតណ្ហា បន្ទាប់មកទាញមង្គលអោបយ៉ាងនែនក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ខ្លួន អ្នកទាំង២អង្អែលគ្នាទៅវិញទៅមក។ មង្គលថើបថ្ងាស់របស់ភក្តីដោយក្តីស្រលាញ់របស់ខ្លួន មង្គលក៏ទាញអាវរបស់ភក្តីឡើងលើទៅក្រោយករបស់ភក្តីហើយអោនទៅខាំលិទ្ធចុងសុដន់អោយភក្តីតែដោយតែមិនដែរភក្តីធ្វើរាងឆ្គងច្រើន តែទោះជាយ៉ាងណាក៏នៅតែធ្វើអោយភក្តីហាម៉ាត់ធ្វើសំលេងសឹតៗបានដែរ។ មង្គលលត់ជង្គង់ចុះទៅក្រោមហើយអោនទៅអង្អែលសាប់អាវុធរបស់ភក្តី មង្គលចាប់កាន់សាប់មួយសន្ទុះដូចជាមិនហានហាម៉ាត់ទៅខាំអាវុធរបស់ភក្តីសោះ ឃើញបែបនេះភក្តីនិយាយទៅកាន់មង្គល៖
"យើងខ្លាចអី? សាច់លិទ្ធចុងរបស់វាបន្តិចទៅមើល! កុំភ័យវាមិនចេះខាំទេ..."
មង្គលធ្វើមុខស្មេញដា់ភក្តីហើយតប៖
"របស់បងឯងធំហើយវែងទៀត ខ្ញុំចង់មើលវាបន្តិចទៀតសិន នែក! ឡើងសរសៃធំៗពេញខ្លួនវា!"
ភក្តីសើចហើយយកដៃមកញីក្បាលរបស់មង្គល រួចនិយាយ៖
"យើងហ្នឹងប៉ុននិយាយលេងសើចណាស់ ហើយឆាប់ងរទៀតផង!"
មង្គលលាន់អណ្តាតមកលិទ្ធចុងក្បាលត្រម៉ែងខាងក្រោមរបស់អាវុធភក្តីយឺតៗ មង្គលលិទ្ធជុំវិញក្បាលត្រម៉ែងនោះ ហើយលិទ្ធអូសទៅដល់ថ្ងាសដែលមានរោមដុះរួញក្រញង់ បន្ទាប់មកក៏លិទ្ធអូសត្រលប់មកខាងក្រោមត្រង់ចំនុចសាវម៉ៅរបស់ភក្តីមង្គលក៏ហាម៉ាត់ធំៗត្របាក់សាវម៉ៅនោះចូលក្នុងម៉ាត់ទាំងអស់។ ភក្តីចំហរម៉ាត់ងើយឡើងលើដៃចាប់កាន់ក្បាលរបស់មង្គលរុញផ្អិបទៅនឹងអាវុធរបស់ខ្លួន ចំនែកមង្គលនៅតែបន្តលិទ្ធរហូតមិនដាច់ចេញពីម៉ាត់ មង្គលលិទ្ធមកការ៉េមវែងវិញហើយចាប់ការ៉េមបញ្ចូលក្នុងម៉ាត់ហើយខ្ជាក់ចេញវិញ ធ្វើបណ្តើរមង្គលមើលមុខរបស់ភក្តីបន្ត រួចនិយាយទៅកាន់ភក្តី៖
"ធ្វើចឹងស្រួលអត់បងភ័ក្រ?"
ភក្តីបិទភ្នែកងក់ក្បាលហើយនិយាយតប៖
"សឺត...អឺស! ស្រួល"
និយាយចប់ភក្តីអស់សំណើចរួចចាប់មង្គលមកជញ្ជក់ម៉ាត់បន្តិច រួចក៏ប្រលែងអោយមង្គលលេងជាមួយកូនចាប់របស់ខ្លួនទៀត។ មង្គលលិទ្ធជញ្ជក់ការ៉េមសាច់ផងដៃលូកអង្អែលដើមទ្រូង ភ្លៅរបស់ភក្តីផងដែរ រួចរាល់ហើយមង្គលឡើងអង្គុយលើភក្តីហើយជញ្ជក់ម៉ាត់គ្នាម្តងទៀត។ ភក្តីប្តូរទីតាំងជាមួយមង្គលដោយអោយមង្គលអង្គុយលើពួកហើយខ្លួនអង្គុយលើតួរលេខរថយន្តម្តង ភក្តីអោនទៅលិទ្ធក្បាលពោះរបស់មង្គលភ្លាមធ្វើអោយមង្គលភ្ញាក់ខ្លួនក្រញាង រួចក៏ចាប់ក្បាលភក្តីចេញហើយនិយាយ៖
"អូយ! ស្រៀវហើយរសើបណាស់បងភ័ក្រ"
ភក្តីមើលមុខរបស់មង្គលហើយអោនទៅលិទ្ធអាល្អិតច្រម៉ក់របស់មង្គលម្តង ធ្វើអោយមង្គលរមីរមួលចុកអួលពោះស្ទើរដាច់ដង្ហើមម្តងៗ។ ភក្តីអោយមង្គលលត់ជង្គង់ហើយបែរគូទមករកគេ មង្គលក៏ធ្វើតាមសំណូមពររបស់សង្សារបណ្តូលចិត្ត។ ភក្តីទាញយកទឹករំអិលក្នុងស្រោមអនាម័យមកចាក់លើក្លែបគូទរបស់មង្គល រួចហើយនាយអង្អែលទឹករំអិលនោះអោយប្រឡាក់ពេញសាច់គូទទាំងអស់ បន្ទាប់មកភក្តីលូកម្រាមដៃកណ្តាលចូលទៅក្នុងរន្ធគូទរបស់មង្គល ចំនែកមង្គលខាំម៉ាត់ទ្រាំការឈឺចាប់បន្តិចបន្តួចនេះ ភក្តីរុកម្រាមដៃរបស់ខ្លួនចេញក្នុងរន្ធគូទរបស់មង្គលដើម្បីអោយរន្ធហ្ស៊ីនមួយហ្នឹងស៊ាំហើយរីកបន្តួច។ មង្គលលត់ជង្គង់សម្ងំអោយសង្សារលូកលេងតាមចិត្តគេចង់ ភក្តីស្រវ៉ាតោងស្មាររបស់មង្គលហើយខ្សឹបតិចដាក់ត្រចៀករបស់មង្គល៖
"អោយបងសុំដាក់មកណា?"
មង្គលគិតបន្តិចរួចក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រម៖
"បាទបង! តែ...តែកុំខ្លាំងៗពេកណាខ្ញុំឈឺ"
ភក្តីទាញស្រោមអនាម័យមកពាក់រួចជាស្រេច បន្ទាប់មកនាយយកទឹករំអិលមកចាក់ឡើងជោគជាំលើអាវុធរបស់ខ្លួនដែលឡើងរឹងពេញទំហឹងកោងឡើងមកផ្ចិត។ ភក្តីចាប់ចង្កេះរបស់មង្គលហើយស៊កបញ្ចូលអាវុធរបស់ខ្លួន តែដោយសារតែដំបូងសំរាប់មង្គលធ្វើអោយមង្គលរើរគេចចេញព្រោះដោយសារទ្រាំមិនបាន ភក្តីអោបក្រសោបមង្គលពីក្រោយហើយយកពុកចង្ការរបស់ខ្លួនទៅត្រដុសជាមួយខ្នងរបស់មង្គលធ្វើអោយគេស្រៀវស្រើបបន្លប់ភាពឈឺចាប់របស់រន្ធគូទគេ។ ភក្តីព្យាយាមបញ្ចូលអាវុធរបស់ខ្លួនសារជាថ្មី លើកនេះគេស៊កយឺតៗថ្នមៗដៃម្ខាងអោបពីក្រោយហើយច្របាច់លុញចុងសុដន់របស់មង្គល អោយយកពុកចង្ការមកត្រដុសលើខ្នងរបស់មង្គលទីបំផុតភក្តីបញ្ចូលអាវុធរបស់ខ្លួនបានពាក់កណ្តាល។ ភក្តីមិនកំរើកចង្កេះសោះឡើយនាយទាញមុខរបស់មង្គលមកបឺតជញ្ជក់ជួយបន្ថយភាពឈឺចាប់របស់មង្គល ភក្តីនិយាយទៅមង្គល៖
"អើស...សឺត!!! ទ្រាំបន្តិចទៅណា បន្តិចទៀតលែងឈឺហើយ"
មង្គលងក់ក្បាលបិទភ្នែក និយាយរួចភក្តីចាប់ហែកជើងរបស់មង្គលអោយរាងធំបន្តិចដើម្បីងាយស្រួលដល់ការវាយលុករបស់ខ្លួន។ ភក្តីចាប់ផ្តើមរុកអាវុធរបស់ខ្លួនអោយចូលកាន់តែជ្រៅទៅក្នុងខ្លួនរបស់មង្គល ធ្វើអោយមង្គលឈឺអោនក្បាលផ្អិបទៅហ្នឹងពូកឡានខាំម៉ាត់រួចនិយាយ៖
"អូយ...សឺត! ឈឺណាស់បង ហិហិ អូយ! មួយៗមើលបង"
ភក្តីបញ្ឈប់ដំនើរការបន្តិចទៀត រួចនាយយកទឹករំអិលមកចាក់ពីលើចង្អូរគូទអោយហូរទៅរន្ធគូទ និងអាវុធរបស់ខ្លួន បន្ទាប់មកនាយស៊កយឺតៗថ្នមៗរហូតអាវុធនាយចូលផុងដល់គល់។ ភក្តីអោយមង្គលរែងចង្កេះ៖
"យើងរែងចង្កេះយឺតៗទៅមើល ធ្វើចឹងកុំអោយយើងថាខ្ញុំធ្វើខ្លាំង"
មង្គលធ្វើតាមសម្តីរបស់ភក្តីអោយរែងចង្កេះខ្លួនឯងយឺតៗ មង្គលមិនទទួលអារម្មណ៏ឈឺខ្លាំងទៀតទេគេកំរើកចង្កេះទៅមកមួយៗយឺតៗ។ ភក្តីនិយាយទៅមង្គល៖
"ម៉េចដែរ? ឈឺអត់"
មង្គលតប៖
"សឺត...អើស! អត់ទេបងមិនសូវឈឺទេ មានអារម្មណ៏ថាអួលក្នុងពោះវៀនបន្តិចតែមានអារម្មណ៏មួយទៀតដូចជាស្រួលដែរ"
ភក្តីសើចហើយយកដៃមកកាន់ស្មាររបស់មង្គលរួចរែងចង្កេះរបស់ខ្លួនយឺតៗ អោយស្របតាមកាយវិការបស់មង្គល។ ភក្តីដកអាវុធចេញនៅសល់តែក្បាលត្រម៉ែងជាប់ក្នុងខ្លួនមង្គល បន្ទាប់មកនាយស៊កវាបញ្ចូលទៅវិញដល់គុលធ្វើអោយមង្គលថ្ងូររហឹសតាមចង្វាក់របស់ភក្តី។ ភក្តីចាប់ផ្តើមរែងចង្កេះបែបនេះញាប់ទៅៗ ដៃម្ខាងលូកស្ទាប់ច្របាច់និងសាប់អាល្អិតអោយមង្គលចំនែកម្ខាងទៀតអោបករបស់មង្គល ទាំងដៃដែលសាប់អាវុធអោយមង្គលនិងចង្កេះរបស់ខ្លួនញាប់ស្មើរគ្នា។ មង្គលស្រែកថ្ងូរលឺទៅៗលាន់រំកងពេញក្នុងរថយន្ត ចំនែករថយន្តទាំងមូលរញ្ជូយដូចផែនដីរញ្ជួយ។ ភក្តីស្រែកថ្ងូរ៖
"អើស...អើស...អើស....ចេញហើយ....អឹក..អឹក...អើស...សឺត....អើស ស្រួលណាស់"
ភក្តីទ្រោបខ្លួនទាំងមូលសង្កត់ផ្អិបមង្គលទៅខ្នងពូក រួចក៏ដកអាវុធរបស់ខ្លួនចេញពីក្នុងខ្លួនរបស់មង្គលហើយផ្អែកខ្លួនក្បែរមង្គល។ ចំនែកមង្គលវិញមិនទាន់អស់សម្រើបនៅឡើយគេទៅថើបជញ្ជក់បបូរម៉ាត់ជាមួយភក្តី ចំនែកភក្តីយកដៃមកសាប់អោយមង្គលដើម្បីជួយមង្គលអោយឆាប់ដល់គោលដៃដូចគ្នាដែរ។ ក្រោយពីបាញទឹកកាមចេញរួចហើយមង្គលកើយស្មាររបស់ភក្តីហើយនិយាយលេងជាមួយគ្នា៖
"ខ្ញុំគិតថាលើកទី១ឈឹខ្លាំងណាស់ តែតាមពិតមិនសូវឈឺសោះ ឈឺដែរតែឈឺតិចលាយលំជាមួយភាពសុខស្រួលផងដែរ"
ភក្តីយកដៃមកអេះក្បាលរបស់មង្គលហើយនិយាយ៖
"បាទ! យើងនឹងគួរអោយស្រលាញ់មែន លើកក្រោយៗលែងមានអារម្មណ៏ឈឺទៀតហើយ"
ទាំង២អ្នកអោបថើបគ្នាមួយសន្ទុះក៏រាប់ចំស្លៀកពាក់វិញហើយ ភក្តីក៏នាំមង្គលទៅផ្ទះវិញ។ ពេលចុះពីរថយន្តមង្គលនិយាយទៅភក្តី៖
"លើកទី១របស់ខ្ញុំក្នុងឡានរបស់បងភ័ក្រ ខ្ញុំពិតជារំភើបខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំនឹងចាំថ្ងៃនេះពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ"
ភក្តីញញឹមរួចនិយាយតប៖
"បាទ! ក្មេងគួរអោយស្រលាញ់របស់បង ថែខ្លួនណា បងស្រលាញ់អូន"
មង្គលធ្វើមុខស្មេញដាក់ភក្តីហើយនិយាយតប៖
"ខ្ញុំក៏ស្រលាញ់បងដែរ លាហើយណាបងជិះឡានប្រយត្ន័ប្រយែងផងណា"
និយាយចប់ភក្តីក៏បើកឡានទៅផ្ទះបាត់ទៅ ចំនែកមង្គលវិញនៅផ្ទះគេងមិនលក់ព្រោះតែស្រម៉ៃទិដ្ធភាពរបស់ខ្លួនជាមួយភក្តីក្នុងរថយន្តនោះ។ ទំនេរពេលជួបគ្នាពួកគេតែងតែចំនាយពេលនៅជាមួយគ្នាដល់យប់ជ្រៅ ជួនកាលពួកគេតែងតែរួមភេទគ្នាក្នុងរថយន្តមួយនោះជួនកាលក៏ទៅផ្ទះសំណាក់តាមអារម្មណ៏ពួកគេចង់បានបរិយាកាសបែបណា? តែពៅសង្ឃឹមថាអ្នកអាននឹងមិនប្រព្រឹត្តតាមសាធារណៈដូចមង្គលនិងភក្តីទេណា។ អរគុណសំរាប់ការចំណាយពេលវេលាមកអានរឿងរបស់ពៅ។ សូមមានសំណាងល្អគ្រប់ៗគ្នាណា៎!
