Tuesday, November 12, 2013

មិត្តថ្មី



ថ្ងៃនេះ ​ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ជាមួយ​នឹង​មិត្ត​ថ្មី​ម្នាក់​ឈ្មោះ​វិសុទ្ធ។ វិសុទ្ធ​មាន​រូប​រាង​ខ្ពស់​ស្រឡះ​ រាង​ស្តើង ​សម្បុរ​ស បបូរ​ម៉ា់​ត់​ស្តើង​ញញឹម​ស្រស់ ភ្នែក​តឹង​បន្តិច​តែស្អាតមិនចាញ់តួកុន​កូរ៉េប៉ុន្មានទេ វិសុទ្ធ​ឈរនែ​ណាំ​ខ្លួន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​អ្នករាល់គ្នាទឹកមុខ​ញញឹម​ញញ៉េម។​ ក្រោយពី​នែណាំខ្លួន​ហើយ​វិសុទ្ធ​សំលឹង​រក​កន្លែង​អង្គុយ ខ្ញុំ​ឃើញដូច្នេះ​ក៏​និយាយទៅកាន់គេភ្លាម៖
"អ៊ឺម...! រកកន្លែងអង្គុយមែនទេ? នេះ​តុខាង​ឆ្វេងដៃ​ខ្ញុំ​នេះទំនេរ បើ​មិនប្រកាន់ទេ​អាច​មក​អង្គុយបាន"
វិសុទ្ធ​ញញឹម​ ហើយ​ដើរ​មក​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​នែណាំ​អោយ។ មក​ដល់អង្គុយភ្លាម​គេ​ងាកមក​និយាយ​អរគុណជាមួយខ្ញុំ៖
"អរគុណច្រើន!"
"ខ្ញុំ​ពិសិដ្ឋ! រីករាយដែល​បាន​ស្គាល់ឯង"
"បាទ! ដូចគ្នា!"
កំពុងតែ​​សន្ទនារគ្នា​បាន​បន្តិច​អ្នកគ្រូស្រែកហៅឈ្មោះខ្ញុំ៖
"ពិសិដ្ឋ! តើ​ប្អូន​អាច​ផ្តល់កាលវិភាគដល់​វិសុទ្ធបានទេ?"
ខ្ញុំ​ស្ទុះក្រោកឈរ​ហើយ​តប៖
"បាទអ្នកគ្រូ! កុំ​បារម្មណ៏ខ្ញុំ​នឹង​ជួយ​ផ្តល់​កាលវិភាគ​ទៅហើយ​វិសុទ្ធ"
អ្នកគ្រូង៉ក់ក្បាលហើយ​តប៖
"ល្អ! អង្គុយចុះ! អ្នកទាំងអស់គ្នាចាប់ផ្តើម​មេរៀន"
២ម៉ោង​ក្រោយ​ដល់ម៉ោង​សំរាក់ថ្ងៃត្រង់​។ ខ្ញុំបបួលវិសុទ្ធ​មិត្ត​ថ្មី​របស់​ខ្ញុំទៅ​ញ៉ាំ​បាយ​ថ្ងៃ​ត្រង់​ជាមួយ​​គ្នា៖
"អេ៎! វិសុទ្ធទៅ​ញ៉ាំបាយ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ទេ?"
"អ៎រ! តោះ​ខ្ញុំ​ដូចជា​ឃ្លានដែរហើយ"
បបួលហើយ​ពួក​យើង​បានដើរ​ទៅ​កង់ទីន​ តាម​ផ្លូវ​ពួក​យើង​សំណេះ​សំណាល់គ្នា​៖
"តើនេះ​វិសុទ្ធឯង​ប្តូរ​មក​ពី​សាលាណាដែរ?"
"ខ្ញុំ​មក​ពី​កំពង់​ក្រតួត"
"យី! ចុះ​ហេតុអ្វី​បានជា​ប្តូរ​មក​សាលានេះ"
"អើរ! គឺគ្រួសារ​ខ្ញុំ​រើរ​ផ្ទះមក​នៅ​ម្តុំ​ចោមចៅនេះ​ឯង"
"អឹម! និយាយចឹង​ចាំចូល​ថ្នាក់រៀន​ម៉ោង​វេនថ្ងៃ​ចាំ​ខ្ញុំ​ជួយ​នែណាំ​អោយ​ស្គាល់មិត្ត​ក្នុង​ថ្នាក់ល្អទេ?"
"អរគុណណាស់ពិសិដ្ឋ!"
ក្រោយពី ​បង្ហើយអារហារថ្ងៃត្រង់ និង​សំណេះសំណាលគ្នាយ៉ាងច្រើនមក​ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​អំពី​វិសុទ្ធបន្តិច​បន្តួច​ដែរ។ គេ​ជា​កូនប្រុសពៅក្នុង​ចំណោម​បងប្អូនប្រុស៣នាក់ គេ​ប្អូន​ខ្ញុំ​១ឆ្នាំ តែ​មិនជាអ្វីទេព្រោះ​ពួក​យើង​អាច​រាប់អានគ្នាបាន ម្យ៉ាង​វិសុទ្ធ​ជា​មនុស្ស​រួសរាយគួរអោយចង់​រាប់អានផងដែរ។ ម៉ោង​រៀន​វេន​រសៀល​ក៏ចូល​មកដល់​ដែរ​ ពេល​ម៉ោង​ចេញ​លេង​ខ្ញុំ​នែណាំ​វិសុទ្ធ​អោយ​ស្គាល់មិត្ត​ក្នុង​អ្នក​មួយ​ ចំនួន ម្នាក់ៗ​សុទ្ធតែចូល​ចិត្ត​វិសុទ្ធ​គ្រប់គ្នា ចំនែក​ខ្ញុំ​វិញ​រឹត​តែចង់​ស្និទ្ធស្នាលនឹងគេកាន់តែខ្លាំង​ឡើង​ដែរ។ អ្វី​ដែល​គាប់ជួន​នោះ​គឺ​ពេល​ចេញ​ទៅ​ផ្ទះ​ពួក​យើង​ដើរ​ទៅ​ផ្លូវ​ជា​មួយ​ គ្នាទៀត ផ្ទះ​វិសុទ្ធ​មិន​ឆ្ងាយពី​ផ្ទះខ្ញុំ​ប៉ុន្មានឡើយ គេ​ស្នាក់នៅ​ផ្ទះ​ជួល​ជាមួយ​បង​ប្អូន​គេ​២នាក់ទៀត​​ដែល​សុទ្ធតែជា​សិស្ស​​ មហាវិទ្យាល័យ។ ខ្ញុំ​និយាយទៅវិសុទ្ធ៖
"នេះជា​ផ្ទះរបស់វិសុទ្ធឯងមែនទេ?"
"មែនហើយ! តោះ​ចូលលេង​ផ្ទះខ្ញុំ​សិន"
"អេ៎! ល្អដែរទេហ្នឹង?"
"មិនអីទេ! ថ្មើរនេះ​មានទេបងទី២ទេដែលនៅផ្ទះ ចំនែកបងធំទៅរៀន​បាត់ហើយ"
និយាយចប់ពួក ​ខ្ញុំ​ដើរ​ទៅ​ផ្ទះដែល​វិសុទ្ធជួលនោះ​។ វិសុទ្ធ​នែណាំ​ខ្ញុំ​អោយ​ស្គាល់​បង​ប្រុសរបស់ ហើយ​គេ​ក៏​នាំ​ខ្ញុំ​ចូលទៅ​លេង​បន្ទប់គេតែម្តង ខ្ញុំសួរទៅវិសុទ្ធ៖
"នេះ​វិសុទ្ធឯង​មានបន្ទប់រាងខ្លួនផងមែនទេ?"
"បាទ! ផ្ទះនេះ​ប៉ាម៉ាក់ជួលអោយនៅព្រោះគិត​ថា​វា​ជិត​សាលា​របស់ខ្ញុំ​ផង"
"ចុះចំនែកបងប្រុសរបស់វិសុទ្ធវិញ?"
"សាលាពួកគាត់នៅភ្នំពេញ តែមិនអីទេព្រោះប៉ាអោយ​ម៉ូតូគាត់ម្នាក់មួយសំរាប់ជិះ ចំនែក​ខ្ញុំ​វិញ​មិន​ទាន់​មានចំនែកនៅឡើយទេ មានតែកង់​ដៃត្រង់មួយទុកនៅខាងក្រោម​"
"អេ្ហ..! មានកង់ហើយ​ម៉េចក៏​មិនជិះទៅសាលា?"
"អូ! ខ្ញុំ​គិត​ថា​សាលា​វា​មិន​ឆ្ងាយ​ប៉ុន្មានដែរទេ ចឹងហើយ​ចង់​ដើរ​វិញ​គិតថាល្អជាង"
"ចំឡែកដែរវិសុទ្ធនេះមានរបស់​ជិះ​ហើយ​បែរជា​ទុកចោល​ទៅ​វិញ"
"នេះពិសិដ្ឋនៅ​ញ៉ាំបាយ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ហើយ​ ចាត់ទុកជាថ្ងៃដំបូង​ដែល​ពិសិដ្ឋនិង​ខ្ញុំ​បានស្គាល់គ្នា"
"ល្អដែរទេ?  នេះ​ខ្ញុំ​ដូចជា​នៅ​ខ្លាច​ចិត្ត​វិសុទ្ធខ្លាំងណាស់"
"មិនអីទេ! ចាំ​បន្តិច​ខ្ញុំ​ផ្លាសខោអាវបន្តិចសិន"
 មិនបង្អង់យូរ វិសុទ្ធ​ស្រាត​ខោអាវ​អស់សល់​តែខោខ្លីមួយជាប់​ចង្កេះ​របស់គេ​ ខ្ញុំ​លួច​មើល​គេ​ពី​ក្រោយចង់ភ្លឹក ខ្ញុំ​គិត​ក្នុង​ចិត្តថា​ម៉េចក៏​គេ​មិន​ខ្មាសខ្ញុំ​បន្តិច​សោះចឹង នេះ​មក​ពី​ពួក​យើងជា​ប្រុស​ដូច​គ្នា​ហើយ​​បាន​ជាគេ​មិន​ខ្មាសខ្ញុំ​បែបនេះ​ តែ​ក៏​ល្អដែរ​បាន​មើល​សាច់សរ​ខ្ចី​របស់​ប្រុសស្អាតពីក្រោយ​បាន​បន្តិចដែរ។ វិសុទ្ធ​ស្លៀក​ខោ​ជើងខ្លី​ត្រឹម​ជង្គង់​ហើយ​បបួល​ខ្ញុំ​ចុះ​មក​ញ៉ាំបាយជា​ មួយ​គេ​នៅ​ជាន់ក្រោម​ឯផ្ទះបាយ៖
"នេះ​ពិសិដ្ឋគិត​ថា​វា​ជា​ផ្ទះ​របស់ពិសិដ្ឋចុះណា កុំ​ខ្លាចចិត្តអី"
លើ​តុ​មាន​ម្ហូប​ជាង 2-3 មុខ​ឯណោះ ខ្ញុំ​និយាយទៅកាន់វិសុទ្ធ៖
"នេះ​អ្នកណាជាអ្នកធ្វើម្ហូបទាំងអស់នេះទៅ មើលទៅ​គួរចង់ញ៉ាំខ្លាំងណាស់"
"អូ! បងទី២ គាត់​ជា​ចុង​ភៅ​ជំនាញ​បន្ទាប់ពី​ម៉ាក់របស់ខ្ញុំ​"
"ចឹង​ម៉ាក់របស់វិសុទ្ធ​ប្រហែលជាអ្នកជំនាញខ្លាំងណាស់ហើយមើលទៅមែនទេ?"
ពួកយើង ​សើ​ច​បន្តើរនិយាយបន្តើរ​ អាហារពេលល្ងាច​មួយ​នេះ​ពិត​ជា​រីករាយ​ខ្លាំងណាស់។ ពេល​វេលា​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ទៅ​ផ្ទះក៏​មក​ដល់​ព្រោះ​ថា​រាង​ព្រលប់​ជ្រុលហើយ​ ខ្ញុំ​ក៏​លាវិសុទ្ធ​មក​ផ្ទះវិញ។
ថ្ងៃ​បន្ទាប់​ក៏​មក​ដល់​ខ្ញុំ​ដើរ​មក​ចាំ​វិសុទ្ធ​ទាំងព្រឹក មក​ដល់​មុខ​ផ្ទះគេ​ខ្ញុំ​ស្រែក៖.
"វិសុទ្ធ​! តើ​នេះ​ឯង​ភ្ញាក់ពីគេង​ហើយ​ឬនៅ?"
បងប្រុសវិសុទ្ធ​ក៏​បើក​ទ្វាហើយ​និយាយ​មក​កាន់ខ្ញុំ៖
"ចាំ​មួយភ្លែត​ចាំ​ខ្ញុំ​ទៅ​ដាស់វាអោយ​ណា"
"បាទ! អរគុណបងប្រុស"
បន្តិចក្រោយ​មក​វិសុទ្ធ​អើត​ក្បាលតាម​បង្អួច​ទាំងសក់ក្បាល​រញ៉េរញ៉ៃ​ ហើយ​និយាយ​ហៅ​ខ្ញុំ​មក​ចាំ​គេ​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់របស់គេ៖
"អ្ហេរ! ពិសិដ្ឋឡើង​មក​ចាំ​ខ្ញុំ​ក្នុង​បន្ទប់​សិន​មក​"
ខ្ញុំ ​បាន​ឡើង​ទៅ​បន្ទប់​របស់វិសុទ្ធ​ នេះ​ជាលើកទី២​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ​វិសុទ្ធ​ស្រាតនៅ​ចំពោះមុខ​តែ​លើក​នេះ​ វិសុទ្ធ​មិនមែនអ្វី​មក​បិទបាំងឡើយគឺថា​អ្វីៗក៏​ខ្ញុំបាន​ឃើញដែរ​។ ម្សិល​មិញ​ឃើញ​តែ​ពី​ក្រោយ​ថ្ងៃ​នេះ​​បាន​ឃើញ​ពី​ខាង​មុខ​ម្តង​ រាង​ស្តើរ​របស់​វិសុទ្ធ​តែ​មិន​មែនស្គម​ចេញ​ឆ្អឹងទេណា សាច់​មិត្ត​ថ្មី​របស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់នេះ​ចេញ​សាច់​ដុំ​កង់គួរ​អោយ​ទាក់ទាញ​ សាច់​ក្បាលពោះ​ស្រឡូន​ចុះក្រោម​ ចំ​នែក​របស់​ពិសេស​វិញ​គឺ​មិន​ឡើង​បន្តិចសោះ​ទំហំធម្មតា​ព័ទ្ធ​ដោយ​ស្មៅ​ ស្តើង​ដុំ​ពី​លើ ចំនែក​សាវ​ម៉ៅ​របស់​វិសុទ្ធ​វិញ​យារ​សំយាក​ផុត​ដង​។ អូយ! ស្រៀវ​ណាស់​តែ​គេ​អោយ​មើល​ហើយ​ចាំ​អង្កាលទៀត​ វិសុទ្ធ​ក្រលេក​មក​មើល​ខ្ញុំ​ ខ្ញុំ​ទម្លាក់​មុខ​ចុះ​ក្រោម​យ៉ាង​លឿន​ហើយ​និយាយ៖
"នេះ​វិសុទ្ធ​មិន​ស្លៀក​អ្វីចឹង?"
"អ្ហេ៎! ខ្ញុំ​ភ្លេច​អោយឆឹង​! ស្លាប​ហើយ​ខ្ញុំ​!!!"
គេ​យក​ដៃ​មក​បាំង​អាប្អូន​របស់គេ​ហើយ​រត់​ចូល​បន្ទប់​ទឹក​បាត់។ វិសុទ្ធ​ស្រែកសួរពី​ក្នុង​បន្ទប់​ទឹក៖
"តើថ្ងៃនេះ​មាន​ម៉ោង​អ្វី​ខ្លះ​? នេះ​ខ្ញុំ​ភ្លេច​សុំ​កាលវិភាគ​ពី​ពិសិដ្ឋ​តាំងពីម្សិលមិញម្ល៉េះ"
"ថ្ងៃនេះពេលព្រឹក ​មាន​ម៉ោង​គេហៈ និង​ម៉ោង​សិល្បៈណា! អូ! ខ្ញុំ​បាន​កូពី​កាលវិភាគ​អោយ​វិសុទ្ធ​រួច​​រាល់ហើយណា នេះ​ខ្ញុំ​ទុក​លើ​តុ​អោយ​ពិសិដ្ឋ​"
​ និយាយ​ចប់​ខ្ញុំ​ដកកាលវិភាគ​ពី​កាបូប​ហើយ​ដាក់លើ​តុរបស់​វិសុទ្ធ។ ពេល​ងូត​ទឹក​រួចរាល់ហើយ​វិសុទ្ធ​ចេញ​មក​វិញ​ជា​មួយ​លីអូ​ពណ៌​ផ្ទៃមេឃខ្វៀល​ គ្រលៀន​ អាច​និយាយ​បាន​ថា​មើល​ឃើញ​រូប​រាង​អា​ល្អិត​នោះ​បាន​ច្បាស់​តែម្តង តែ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដូចជាមិនឃើញអ្វីទាំងអស់ ពេល​ដែល​វិសុទ្ធ​ស្លៀក​ពាក់​រួច​រាល់​ហើយ​​ពួក​​យើង​​ក៏​​ដើរ​​ទៅ​សាលា​រៀន​ ទាំងអស់គ្នា។​
ជាង២ខែបាន ​កន្លងផុតទៅភាព​ស្និទរបស់ខ្ញុំ​ជា​មួយ​វិសុទ្ធ​កើនឡើង​រៀងរាល់ថ្ងៃ ចំនែក​វិសុទ្ធ​វិញ​ក៏​គេ​ទុក​ខ្ញុំ​ជា​មនុស្ស​ជិត​ស្និទរបស់គេ​បំផុត​។ ​ល្ងាច​មួយ​វិសុទ្ធ​បាន​ហៅ​ខ្ញុំ​មក​គេង​ជាមួយគ្នា ព្រោះ​ថា​ថ្ងៃនោះ​បងៗរបស់គេ​បាន​ទៅ​ស្រុក​អស់​ ចំនែកគេ​មិនហ៊ាន​គេង​ផ្ទះ​ធំ​ម្នាក់ឯង​ ខ្ញុំ​ទទួល​សំណើរ​​ដោយ​មិន​ស្ទាក់ស្ទើរ​ព្រោះ​ថា​ការ​ចេញ​ចូល​ផ្ទះ​របស់​ វិសុទ្ធ​គឺជា​ទម្លាប់​របស់​ខ្ញុំ​ទៅ​ហើយ​។ ក្រោយ​ពី​ញ៉ាំ​បាយ​ល្ងាច​រួច​រាល់​ហើយ​ ពួក​យើង​ក៏​ឡើង​ទៅ​គេង​នៅ​បន្ទប់​របស់​គេ វិសុទ្ធ​និយាយ៖
"ពិសិដ្ឋខ្ញុំ​សុំ​ងូតទឹក​បន្តិចសិន ព្រោះ​ថា​ខ្ញុំ​តែងតែងូតទឹក​មុនពេល​ចូលគេង​ជានិច្ច"
"មិន​អីទេចឹង​ ខ្ញុំ​អាច​អង្គុយ​ចាំបាន"
"ចឹង​ចាំ​ខ្ញុំ​បន្តិចទៅណា ចាំ​ខ្ញុំ​ងូត​ហើយ​ចាំ​និយាយគ្នាលេង"
"អូខេ!"
និយាយចប់ ​គេ​ចូលបន្ទប់​ទឹក​ងូតទឹកបាត់ទៅ ចំណែក​ខ្ញុំ​អង្គុយ​ក្បែរ​គ្រែ​របស់​គេ ពេលនោះ​ខ្ញុំ​គ្រវាស់​ដៃ​ប៉ះ​ចំ​សៀវភៅ​មួយ​ក្បាល​ដែល​នៅ​ក្រោម​គ្រែ​របស់​ វិសុទ្ធ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ទាញ​យក​សៀវភៅ​នោះ​មក​មើល​ យី! ទស្សនាវត្តី​ស្រាត​ពួក​ប្រុសៗទេតើ! ខ្ញុំ​អង្គុយ​បើក​មើល​មួយ​ទំព័រម្តង មួយទំព័រម្តង​យឺតៗ ម៉ូឌែលគេ​សាច់ដុំ​ធំៗ​ដល់ហើយ​ ចំនែក​នាគ​រាជ​របស់ពួក​វិញ​រឹត​តែ​ធំៗគួរអោយ​ចាប់​អារម្មណ៏​តែ​ម្តងហើយ​។ ខ្ញុំ​អង្គុយ​មើល​រហូត​ឡើង​កំដៅ​ក្នុង​ខ្លួន​ មានទំព័រ​ខ្លះ​បង្ហាញ​អំពី​សកម្មភាព​រួច​រ័ក្ស​របស់​អ្នកបង្ហាញម៉ូត​ ធ្វើ​អោយ​ខ្ញុំ​ឡើង​ក្តៅពេញទាំងខ្លួន ញើស​របស់​ខ្ញុំ​ហូរចេញ​មក​ដូច​ទឹក​សន្សើម​។ កំពុងតែមើល​ជក់ចិត្ត​មិន​ដឹង​ថា​វិសុទ្ធ​ចេញពី​ងូត​ទឹក​ពីពេលណាទេ ខ្ញុំ​ភ្ញាក់ខ្លួនព្រឺតនេះ​យក​សៀវ​ភៅ​របស់គេ​មក​មើល​ដោយ​ គ្មានការអនុញ្ញាត្តផង។ ឃើញ​សភាព​ញញីញញ័ររបស់ខ្ញុំ​វិសុទ្ធ​និយាយ៖
"មិនអីទេពិសិដ្ឋ​! ប្រហែលពិសិដ្ឋទើបតែឃើញជាលើកដំបូងហើយ ធ្វើ​ធម្មតាទៅណា"
"អ្ហេ៎! ខ្ញុំ​មានអីឯណា"
ខ្ញុំ ​ខំនិយាយ​បង្វៀង​ តែ​វិសុទ្ធដឹងច្បាស់ព្រោះ​ខ្ញុំ​មុខឡើង​ក្រហមបែកញើសពេញ​ខ្លួន។ វិសុទ្ធ​ដើរ​មក​​អង្គុយ​ក្បែរ​ហើយ​យក​ដៃ​មក​ដាក់​លើ​ស្មាររបស់​ខ្ញុំ​ រួចនិយាយ​៖
"នេះ​ពិសិដ្ឋ​ប្រាកដហើយមែនទេថាមិនអី?"
"ហ៊ឹម! ប្រាកដ​មែនណា"
"ច្បាស់ទេ?"
និយាយបណ្តើរ ​វិសុទ្ធ​លូក​ដៃ​ចូល​ក្នុង​អាវ​របស់​ខ្ញុំ​យឺតៗ បន្ទាប់​មក​អង្អែល​ថ្នម​ៗ​ពី​ដើម​ទ្រូងទៅ​ក្បាល​ពោះ​រួច​អូសឡើង​មក​វិញ ខ្ញុំ​ភ័យ​ក្នុងចិត្តណាស់នេះ​ជាលើកទីមួយ​ផង​។ ខ្ញុំ​ធ្វើជាសួរទៅកាន់​វិសុទ្ធ​៖
"នេះវិសុទ្ធចង់ធ្វើអ្វីខ្ញុំ​នឹង?"
"ពិសិដ្ឋចង់ដឹងមែនទេ? បិទភ្នែក​ហើយ​ធ្វើអារម្មណ៏​អោយ​ធម្មតាទៅ"
ខ្ញុំ ​ប្រឹង​បិទភ្នែក​បណ្តោយ​ខ្លួន ហេហេហេ និយាយតាម​ត្រង់​មានអារម្មណ៏ចង់អីៗជាមួយ​វិសុទ្ធ​យូរ​ហើយ​ តាំងពីជួបគេលើកដំបូងម្ល៉េះ ចឹងហើយ​បានជាប្រឹងស្និទស្នាលជា​មួយ​គេរាល់ថ្ងៃសង្ឃឹម​មាន​ថ្ងៃ​នេះ​ឯង។ វិសុទ្ធ​យក​បបូរ​ម៉ាត់​ដោយ​ស្តើង​របស់គេ​មក​ផ្តិត​លើ​បបូរ​ម៉ាត់​របស់​ខ្ញុំ ​ ចំនែក​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​កំរើក​បបូរ​ម៉ាត់​ទទួល​យក​ការ​ថើបផ្តិត​មួយ​នោះ បបូរម៉ាត់​ពួកយើង​ទាំង២​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​ដំណើរ​ការ​ជញ្ជក់គ្នាទៅ​វិញទៅ​មក​ យ៉ាង​ផ្អែម​ល្ហែម​។ ដៃ​វិសុទ្ធ​លូក​ស្ទាប់​អង្អែល​សព្វ​គ្រប់​​នៅ​​ផ្នែក​​ខាង​​មុខ​​​របស់​ ខ្ញុំ​ សូម្បីតែ​អាប្អូន​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​ត្រូវ​វិសុទ្ធ​ចាប់ទាញ​ចុង​ចេញ​មក​ខាង​ក្រៅ ​ខោ​ដែរ​ វិសុទ្ធ​បបួល​ខ្ញុំ​ឡើង​ទៅ​លើ​គ្រែ​របស់គេ​ ហើយ​ចាប់​សម្រាត​ខោ​ខ្ញុំ​ចេញ​អស់​សល់តែ​ខ្លួនទទេរ។ វិសុទ្ធ​ចាប់​អង្អែល​អាប្អូន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ហើយ​ក៏...អ៊ឹសៗ! គឺថា​អាប្អូន​របស់​ខ្ញុំ​ត្រូវ​វិសុទ្ធ​ដាក់​ចូល​ក្នុង​ម៉ាត់​បាត់​ទៅ​ហើយ​ បបូរ​ម៉ាត់​ក្តៅ​អ៊ុន​ៗ​​របស់វិសុទ្ធ​ធ្វើអោយ​អាប្អូន​ខ្ញុំ​រីក​មាឌ​យ៉ាង​ រហ័ស​ គេ​លិទ្ធ​បណ្តើរ​អូស​ពីចុង​លឹង្គ​ទៅ​ក្បាល​ពោះ​របស់​ខ្ញុំ។ ចំនុច​នេះ​ខ្ញុំ​បុកពោះ​ផឹបៗម្តងៗពេល​ដែលវិសុទ្ធ​លិទ្ធ​ក្បាលពោះ​ខ្ញុំ​ ត្រង់​ក្បែរផ្ចឹត អារម្មណ៏​ពេល​​បរបោសអង្អែលគ្នាជាមួយ​វិសុទ្ធ​ពិតជា​ អស្ចារ្យខ្លាំងណាស់ថ្វីត្បិតតែពួកយើង​នៅ​ក្មេង​សេចក្តីបន្តិច​ក៏​ដោយ​ចុះ។  ពេល​នោះ​​ដោយ​សារ​តែ​លោក​ទីមួយ​របស់​ខ្ញុំ​ ទើប​ខ្ញុំ​ទទួល​អារម្មណ៏​រំភើប​ចង់ហោះ​ចំនែក​វិសុទ្ធ​វិញក្រោយ​ពី​បៀម​របស់​ ខ្ញុំ​ហើយ​គេ​ក៏​ចាប់​នាគរាជ​របស់គេ​តាម​ជើង​ខោ​លីអូរបស់គេ​ ហើយឡើង​មក​ក្បែរ​ម៉ាត់​របស់​ខ្ញុំ​។ វិសុទ្ធ​យក​នាគរាជ​របស់គេ​មក​ញ៉ល់ជា​មួយ​បបូរម៉ាត់​របស់​ខ្ញុំ​ហើយ​ត្រដុស​ ទៅ​ឆ្វេង​ទៅស្តាំ បន្ទាប់​មក​ខ្ញុំ​ក៏​ហា​ម៉ាត់​ទទួល​យក​រសជាតិ​ការ៉េម​សាច់ជា​លើក​ទី​មួយ​ ក្នុង​ជីវិត​របស់ខ្ញុំ​ វិសុទ្ធ​បិទភ្នែក​រែង​ចង្កេះ​ថ្នម​ៗ​ ការ៉េម​សាច់​របស់​វិសុទ្ធ​ចេញ​ចូល​ក្នុង​ម៉ាត់​របស់​ខ្ញុំ​ មាឌ​ការ៉េម​របស់វិសុទ្ធ​រីក​ធំជាងកាលនៅ​ធម្មតា​ជាង​៥ដង ចំនែក​ប្រវែងវិញ​ប្រហែលជា​ 16-17cm សរសៃរ​ឡើង​ចេញជារូបរាង​ដូចឬសឈើ វាធ្វើអោយ​ខ្ញុំ​ឆ្លាក់ម្តងម្កាល​ដែរពេលដែល​វិសុទ្ធ​រុលវា​ជ្រុល​ពេក។ ក្រោយពី​ផ្លក់រសជាតិ​ការ៉េមគ្នាទៅវិញទៅ​មក​រួច​ហើយ​ វិសុទ្ធ​ផ្តេក​ខ្លួន​មក​ថើប​បបូរ​ម៉ាត់​ខ្ញុំ​ជាថ្មី​ម្តងទៀត  រួច​ហើយ​វិសុទ្ធនិយាយ៖
"ពិសិដ្ឋ! តើខ្ញុំ​អាច​សុំ​ពិសិដ្ឋ​ដាក់ចូល​បានទេ?"
"មិនល្អទេដឹង? ខ្ញុំ​ខ្លាចឈឺខ្លាំងណាស់"
ខ្ញុំ ​បដិសេធន៏​ព្រោះថា​ រន្ធ​មួយនេះ​នៅ​ហ្ស៊ីនល្អណាស់។ តែ​វិសុទ្ធ​នៅ​តែទទួច​សុំ​ម្តងជា២ដង ខ្ញុំ​ក៏​សំ​រេច​ចិត្ត​សាកល្បង​ជា​មួយ​វិសុទ្ធ​ពេលនោះតែម្តងទៅ ព្រោះថា​មិនដឹងពេលណា​បានសាកល្បង​ទៀត​ទេ។ វិសុទ្ធ​យក​ស្រោម​ជា​មួយ​ដបទឹក​រំអិលចេញ​ពី​ថតតុ​របស់​គេ​ ខ្ញុំ​មិនដឹងសោះ​ថា​វិសុទ្ធ​មាន​​របស់ទាំងនេះ​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់របស់គេ នេះ​ប្រហែលជា​វិសុទ្ធ​គេធ្លាប់ឆ្លងកាត់ពីមុនច្រើនដង​ក៏​មិនដឹង​ តែ​យ៉ាងម៉េចក៏​យ៉ាងម៉េចទៅចុះ ជ្រុលខ្លួន​មក​ដល់ដំណាក់កាល​នេះហើយ។ វិសុទ្ធ​ហែក​​ស្រោម​មក​ពាក់​លើ​នាគរាជ​របស់គេ​យ៉ាង​រហ័ស​ បន្ទាប់​មក​គេ​យក​ទឹក​រំអិលចាក់លើបាតដៃ​ហើយ​យក​មក​លាប​លើ​នាគរាជ​ដែល​ ពាកស្រោមនោះ ហើយ​គេ​ចាក់លើ​រន្ធគូទរបស់​ខ្ញុំ​រហូត​ខ្ញុំ​ទទួល​អារម្មណ៏​ត្រ​ជាក់​បរិវេណ ​រន្ធ​គូទ គេ​យក​ម្រាម​ដៃ​របស់គេ​ស៊ក​បញ្ជួល​ក្នុង​រន្ធ​គូទរបស់ខ្ញុំ​ អីយ៉ាស់! ឈឺ​ណាស់​មើល​​ទៅ​ទ្រាំ​មិន​បាន​ទេ​​ ខ្ញុំ​រុលខ្លួន​ឡើង​លើ​ វិសុទ្ធ​ក៏​ម្រាម​ដៃ​គេ​ចេញ បន្ទាប់មក​គេ​មក​ថើប​ជញ្ជក់​ចុង​សុដន់របស់ខ្ញុំ​ដើម្បី​ធ្វើអោយ​ខ្ញុំ​ មានអារម្មណ៏កាន់តែរោលរាល​បន្លប់​ភាព​ឈឺចាប់​លើក​ដំបូង​របស់​ខ្ញុំ​នេះ​។ វិសុទ្ធ​ថើប​ញ៉ក់ញី​តាម​កញ្ចឹង​កអូស​ដល់​បបូរ​ម៉ាត់​ខ្ញុំ​ ហើយ​បន្ទាប់មក​គេ​ក៏​ទៅ​ថើប​អង្អែល​លេងជាមួយ​អាប្អូនរបស់​ខ្ញុំ​ អូយ! ស្រៀវ​ដល់ហើយ​រោម​ខ្ញុំ​បាស់​ត្រង់ភ្លឹង​តែម្តងហើយ តែ​​ខ្ញុំ​ស្រាប់តែ​មានអារម្មណ៏​ថា​អួល​ៗ​ យី! វិសុទ្ធលូក​ម្រាម​ដៃ​ចូល​ម្តងទៀត​ហើយ​តែ​លើកនេះ​មិន​សូវ​ជា​ឈឺ​ប៉ុន្មានទេ វិសុទ្ធ​យក​ទឹក​រំអិល​ចាក់បន្ថែម​ពី​លើ​រន្ធ​គូទ​របស់ខ្ញុំ​ បន្ឬាប់​មក​វិសុទ្ធ​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​បើក​ឆាក​ប្រយុទ្ធ​តែម្តង វិសុទ្ធ​យក​ខ្នើយ​មក​ដាក់​កើយ​ពីក្រោម​គូទ​របស់​ខ្ញុំ​ ហើយ​អោយ​ខ្ញុំ​អោប​ជើង​​​ទាំង​២​លើក​ឡើងលើ​ ចំនែក​គេ​វិញ​យក​នាគរាគ​របស់គេ​មក​រុលចុះឡើង​ពីលើ​រន្ធគូទរបស់ខ្ញុំ ប្រហែល​ជា​មួយសន្ទុះ​វិសុទ្ធ​ញុល​ស៊ក​បញ្ជូល​នាគរាជរបស់គេ​ចូលទៅ អូយ!!! ពិបាកទ្រាំណាស់លើកអើយ​ឈឺ​ចុក​សៀត​តែម្តង តែ​ខ្ញុំ​ចង់​ឈ្នះណាស់ទ្រាំអោយ​វិសុទ្ធ​ស៊ក​បញ្ជូល​បន្ត។ វិសុទ្ធ​ស៊ក​បាន​ពាក់​កណ្តាល​​នៃ​នាគរាជ​របស់គេ បន្ទាប់​មក​គេ​មក​ថើប​ជញ្ជក់ម៉ាត់​របស់ខ្ញុំយ៉ាង​ក្តៅ​រោល​រាល ខ្ញុំ​វិញ​ទទួល​យក​រសជាតិ​ថើប​ពី​វិសុទ្ធ​តាម​អារម្មណ៏​របស់គេ វិសុទ្ធ​មិន​កំរើក​ចង្កេះ​ឡើយ​គេ​ប្រាប់​អោយ​ខ្ញុំ​ប្រលែង​ជើង​ ខ្ញុំធ្វើតាម​គេតែ​ខ្ញុំ​យក​ជើង​ទាំង២​គង​ជាប់ចង្កេះ​របស់គេ ពួកយើង​សំលឹង​ភ្នែក​គ្នាទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ ទឹក​មុខ​វិសុទ្ធ​បញ្ចេញ​មក​ដឹង​ច្បាស់ថាគេ​កំពុងតែទទួល​សេចក្តី​ សុខយ៉ាងខ្លាំង ចំនែក​ខ្ញុំ​ក៏​មិន​ខុស​ពី​វិសុទ្ធ​ដែរ តែគ្រាន់តែត្រូវទ្រាំនឹង​ភាព​ឈឺ​ចាប់​នៅ​ពេល​ដែល​នាគរាជ​របស់វិសុទ្ធ​ចាប់​ ផ្តើម​កំរើក​ក្នុង​ខ្លួន​របស់ខ្ញុំ​។ វិសុទ្ធ​នឹង​ខ្ញុំ​អោប​ថើប​គ្នាជាប់ជាង​ ៥នាទី គេចាំ​ខ្ញុំ​ស៊ាំនឹង​ស្ថានភាព​ពេល​នោះ​ ក្រោយមក​វិសុទ្ធ​ចាប់ផ្តើម​រែងចង្កេះយឺតៗបុកទៅមក ខ្ញុំ​ចុក​នែន​ក្នុង​ពោះ​តែ​អារម្មណ៏បែរជា​ធ្វើ​អោយ​ខ្ញុំ​ មានអារម្មណ៏ល្អទៅវិញ តែឈឺខ្លាំងគួរសម​ដែរ​ល្មមធ្វើអោយ​ទឹក​ភ្នែកខ្ញុំ​ហូរ​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​។ វិសុទ្ធ​អោន​មកខ្សឹប​ក្បែរត្រជាក់ខ្ញុំ​ ដែលគេ​កំពុងតែ​កំរើក​ចង្កេះ​អោយ​នាគរាជ​របស់គេ​រុក​រុល​ក្នុង​​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ យ៉ាង​មម៉ាញឹក​៖
"ស្រួលអត់ពិសិដ្ឋ?"
"ហ៊ឹម! អឹកៗ តែឈឺ​ណាស់វិសុទ្ធ"
"មិនអីទេ! លើកទី១​ចឹងហើយ តែ​ខ្ញុំ​ធានា​លើក​ក្រោយ​​ពិសិដ្ឋ​ប្រាកដជា​ចូល​ចិត្តជា​មិន​ខានឡើយ"
ខ្ញុំ ​ង៉ក់ក្បាល​ហើយ​ក្រសោបវិសុទ្ធជាប់ យើង​បន្ត​ជញ្ជក់ម៉ាត់គ្នាម្តងទៀត។ វិសុទ្ធ​កំរើក​ចង្កេះ​របស់គេ​កាន់តែញ៉ាប់ជាលំដាប់ ចំនែកខ្ញុំ​អារម្មណ៏ស្រួលលាយឡំភាព​ចុកអួល​ ទ្រាំ​ខាំ​ម៉ាត់​មិនបានខ្ញុំ​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​បញ្ចេញ​សំលេង អឹកៗ!!! តាម​ចង្វាក់​រែង​របស់​វិសុទ្ធ​ដែល​កំពុង​តែ​បង្កើនល្បឿ​ន​មិន​ឈប់​។ ពេល​ដែល​វិសុទ្ធ​រុល​អាវុធ​របស់គេ​ខ្លាំងៗនោះ ខ្ញុំស្រែក​ថ្ងូរ​លាន់ពេញ​បន្ទប់ដូចគ្នាព្រោះ​អារម្មណ៏​ពេល​នោះ​មិនដឹងថាឈឺ ឬស្រួលទេ តែ​កាយវិការ​របស់​វិសុទ្ធ​ធ្វើ​អោយ​ខ្ញុំ​បញ្ចេញទឹក​កាម​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ ទឹក​កាម​ពេលរួម​រ័ក្សលើកទី​មួយ​របស់ខ្ញុំ​ចេញ​មក​ប្រឡះពេញ​ខ្លួន​របស់ខ្ញុំ​ ចំនែក​វិសុទ្ធ​ក៏​មិន​ខុស​ពី​ខ្ញុំ​ដែរ​គឺ​ដល់ត្រើយ​ដូចគ្នា។ វិសុទ្ធ​ផ្តួល​ខ្លួន​គេ​មក​លើ​ខ្ញុំ​ ទឹក​កាម​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​ប្រឡះខ្លួន​របស់​វិសុទ្ធ​ គេ​រុល​ខ្លួន​គេ​ចុះ​ឡើង​ដើម្បី​អោយ​ប្រឡះកាន់តែច្រើនពេញ​ទ្រូង​របស់គេ ញើសរបស់វិសុទ្ធ​ហូរ​ស្រោច​មក​លើ​ខ្ញុំ​ ពួក​យើង​មើល​មុខ​ញញឹម​ដាក់គ្នា បន្តិចក្រោយមកគេ​ក៏​សម្ងំគេងពីលើ​ខ្ញុំ​ទាំងដកដង្ហើម​វែង​ៗ​ធំៗ។ ខ្ញុំ​និយាយទៅកាន់វិសុទ្ធ៖
"ហត់ទេ?"
"ហ៊ឹម! ហត់គួរសមតែ​ខ្ញុំ​ពិតជាទទួល​អារម្មណ៏​អស្ចារ្យខ្លាំង​ណាស់! ចុះពិសិដ្ឋវិញ? ពេញចិត្ត​ទេ?"
"ជាលើកទី១របស់ខ្ញុំ រឿងអីថាមិនពេញចិត្តនោះ"
ពួកយើង​សើចរៀងខ្លួន ហើយ​បន្ត៖
"នេះ​ខ្ញុំ​មិនដែល​គិតថា​អាច​បានគេងជាមួយពិសិដ្ឋបែបនេះទេ ខ្ញុំ​គិត​ថា​ពិសិដ្ឋទុកខ្ញុំ​ជា​មិត្តធម្មតា​តែប៉ុណ្ណោះ"
"ខ្ញុំ ​ដូចគ្នា! និយាយត្រង់ចុះ ខ្ញុំបាក់ចិត្តលើ​វិសុទ្ធតាំងពីជួបដំបូងម្ល៉េះ ដឹងអត់ថា​វិសុទ្ធ​ជា​មនុស្ស​ដែល​គួរអោយទាក់ទាញ​ខ្លាំងណាស់ ទើប​ខ្ញុំ​តែង​តែ​ចង់​ស្និទស្នាលជាមួយវិសុទ្ធរហូតមក"
"ខ្ញុំ​គិតចំពោះ​ពិសិដ្ឋដូចគ្នា តែថ្ងៃនេះ​ខ្ញុំ​សុំ​ពិសិដ្ឋជា​ដៃគូរហូតទៅបានទេ?"
"សន្យា! ខ្ញុំ​នឹងជាដៃគូរបស់វិសុទ្ធ​តែមួយគត់"
 "សន្យា!"
និយាយចប់ពួកយើង ​ជញ្ជក់ម៉ាត់គ្នាបែបផ្អែមល្ហែមជាថ្មីរហូត​ដល់​បាត់​ហត់ ក៏ក្រោកទៅលាងខ្លួន​អោយ​គ្នាទៅវិញទៅមក។ ពេល​ដែលលាងខ្លួននោះ​មានអីពួកយើង​បន្តឆាកប្រយុទ្ធមួយឆុតទៀត​ ហាហាហា!!! យប់នោះ​ពួក​យើង​បន្តភាពល្មួកល្មឺន​រហូតបាក់កំលាំងគេមិនដឹងថ្ងៃរះ។ នេះ​ជារឿង​ចាប់ផ្តើម​ស្នេហារបស់ពួកខ្ញុំ គឺតាំងពីពួកយើង​មានអាយុ ១៦ឆ្នាំ គិត​មក​ដល់ពេលនេះ​គឺ ៨ឆ្នាំហើយ​ស្នេហារបស់ពួកយើងនៅតែបន្តជានិច្ច ចំនែកភាពស្និទស្នាលកាន់តែផ្អែមល្ហែមជាដរាប។ ឥឡូវ​ពួកយើង​មានផ្ទះ​រស់នៅ​ជាមួយគ្នា ការងារ​មានធ្វើ អ្វីដែលធ្វើអោយ​ខ្ញុំ​ស្រលាញ់តែវិសុទ្ធគឺថា​គេ​ជា​មនុស្ស​ ស្មោះត្រង់នឹងខ្ញុំ ទោះខ្ញុំ​ដឹងថាមុនពេលគេជួបខ្ញុំ​គេធ្លាប់មានសង្សារវ័យក្មេងៗរាប់ភ្លេចក៏​ដោយ ​។ ការនិទានរបស់ពៅសុំ​ចប់ត្រឹមនេះ សុំ​អរគុណដែលចំណាយពេល​ដ៏មានតំលៃ​អាន​រឿង​របស់​ពៅ តែក៏​សុំ​ទោសរាល់កំហុសឆ្គងដែល​បាន​ហុសចំពោះការសរសេរព្រោះថា​ពៅ​ជា​មនុស្ស​ ខ្សោយ​អក្សរសាស្រ្ត ហើយ​ក៏​មិនសូវចេះ​និពន្ធ​ដែរ តែចេះតែសរសេរអោយ​មិត្ត​អ្នកអានបាន​អាន​កំដៅ​អារម្មណ៏លេងតែប៉ុណ្ណោះ សង្ឃឹម​ថា​ជួយខំមិនកែប្រែ និងផ្តល់យោបល់អោយពៅផងណា។